Μια ομάδα διαρρηκτών καταστρώνει ένα μεγαλοφυές σχέδιο για να κλέψουν ένα φορτίο χρυσού τεράστιας αξίας. Για να το καταφέρουν και να δραπετεύσουν ανενόχλητοι, θα προκαλέσουν στους δρόμους της πόλης το μεγαλύτερο μποτιλιάρισμα που έχει γίνει ποτέ!
Αρχετυπικά βρετανικό, ξεκάθαρα ελαφρύ, χορταστικά αγωνιώδες, διασκεδαστικό ακόμη και σήμερα -έστω κι αν κάποια πράγματα όπως ο δίχως δεύτερη σκέψη σεξισμός του, γέρασαν άσχημα- το «The Italian Job» είναι μια από εκείνες τις ταινίες που κέρδισαν δικαίως μια θέση στο πάνθεον των καλύτερων κινηματογραφικών capers, των ταινιών που αφηγούνται θεαματικές και περιπετειώδεις ληστείες.
Με τον Μάικλ Κέιν χαρισματικό όσο ξέρετε ότι μπορεί να είναι και το σενάριο να ενορχηστρώνει φιλόδοξες σκηνές τις οποίες ο σκηνοθέτης Πίτερ Κόλινσον μεταμορφώνει σε θεαματικά κινηματογραφικά πλάνα, το φιλμ ρολάρει με ευκολία πάνω στις ράγες ενός καλοστημένου σασπένς αλλά κι ενός πετυχημένου, φλεγματικού χιούμορ.
Για να καταλήξει σε ένα από τα πιο διάσημα cliffhangers (κυριολεκτικά) στην ιστορία του σινεμά, σε ένα φινάλε που υποσχόταν προφανώς μια συνέχεια που δεν ήρθε ποτέ και που στην εποχή του άφησε αμέτρητους θεατές ξεκρεμαστους, να αναρωτιούνται «τι στο καλό συνέβη μετά;».