Ενας ηλικιωμένος καθηγητής και ο νεαρός βοηθός του προσπαθούν να εξοντώσουν μια οικογένεια βρικολάκων στα Καρπάθια.
Με τον ίδιο τον Πολάνσκι να κρατά έναν από τους βασικούς ρόλους, ενορχηστρώνοντας ένα φιλμ που μοιάζει να υπήρξε με κάποιο τρόπο μια κομβική στιγμή στην καριέρα και το έργο του σταθερά ανερχόμενου τότε Πολωνού σκηνοθέτη στην καριέρα του στη Δύση, «Η Νύχτα των Βρικολάκων», εξακολουθεί να κρατά το ενδιαφέρον της και να παραμένει ως επί το πλείστον απολαυστική, τόσο στις αστείες όσο και στις τρομακτικές στιγμές της.
Αυτή η παρωδία των ταινιών τρόμου της Hammer Films, της βρετανικής εταιρίας τρόμου που έχτισε την φήμη της πάνω σε συνήθως low budget αλλά αποτελεσματικά και κατά στιγμές σπουδαία horror films, βλέπει το σποραδικό και κατάμαυρο χιούμορ των μέχρι τότε ταινιών του Πολάνσκι να κάνει μια σαφή στροφή προς την ξεκάθαρη κωμωδία ακόμη κι αν οι μακάβριες λεπτομέρειες κι ένας σουρεαλιστικός απόηχος δίνουν τον τόνο.
Γυρισμένη με ξεκάθαρο σκηνοθετικό όραμα, πλούσια σε στιγμές που δείχνουν πως πρόκειται για το έργο ενός δημιουργού με σαφή άποψη πάνω στο σινεμά και τους μηχανισμούς του, η ταινία είναι ευφυής και ευρηματική, ακόμη κι αν όλα τα αστεία της δεν λειτουργούν πάντα το ίδιο πετυχημένα και η σάτιρά του πάνω στις ταινίες τρόμου μοιάζει κατα στιγμές αναποφάσιστη ανάμεσα στον σεβασμό και την ξεκάθαρη παρωδία.
Η εικαστική της πλευρά είναι εντούτοις σταθερά γοητευτική, η μουσική του Κριστόφ Κομέντα, αξιοσημείωτη, και η παρουσία της Σάρον Τέιτ, που αρχικά προοριζόταν μόνο για έναν μικρό ρόλο, σηματοδοτεί την ανακάλυψη της μελλοντικής σταρ που θα μπορούσε να γίνει, αν η καριέρα και η ζωή της δεν διακόπτονταν σύντομα και τραγικά.
