Ο Ρομέν είναι 40 χρονών, δεν είναι παντρεμένος και δεν έχει παιδιά. Η δουλειά του ως φωτογράφος για διαδικτυακό ιατρικό λεξικό δε βοηθάει την οξεία υποχονδρία του, που για χρόνια καθορίζει τη ζωή του ολόκληρη, υποβιβάζοντάς τον σε ένα σάκο με φοβίες και νευρώσεις. Ο μοναδικός του φίλος, ο γιατρός Ντιμίτρι Ζβένκα, έκανε το τραγικό λάθος να τον συμπαθήσει πραγματικά όταν τον πρωτογνώρισε. Εχει βρει τον μπελά του με τα αμέτρητα ψυχοσωματικά προβλήματα του Ρομέν, και θα ήθελε να τον ξεφορτωθεί για πάντα. Πιστεύει ότι αν εκείνος γνωρίσει τη γυναίκα της ζωής του, όλα του τα προβλήματα θα λυθούν. Το να βρεθεί όμως μια γυναίκα που θα ανεχτεί το Ρομέν όπως είναι και θα τον βοηθήσει, αποδεικνύεται μια μεγάλη πρόκληση.
Ο Ντάνι Μπουν μπορεί να είναι ο δημοφιλής Γάλλος κωμικός των ημερών μας, αλλά κάθε κωμικός χρειάζεται και μερικά πετυχημένα αστεία και στην κωμωδία που σκηνοθετεί ο ίδιος τα καλά αστεία μοιάζουν να μην κατορθώνουν να επιβιώσουν για πολυ ώρα μετά την πρώτη πράξη που μας συστήνει τον ήρωα και την καταστασή του.
Η σκηνή όπου την παραμονή της πρωτοχρονιάς, θα κάνει τα πάντα για να φύγει πανικόβλητος λίγο πριν τις δώδεκα από το πάρτι του γιατρού του στο οποίο είναι καλεσμένος, για να μην ανταλλάξει φιλιά από τον φόβο των μικροβίων είναι πρώτη και μάλλον η τελευταία αστεία σκηνή του φιλμ.
Γιατί ακόμη κι αν ο Μπουν, όπως κι ο Καντ Μεράντ που συμπρωταγωνιστεί στον ρόλο του γιατρού και μοναδικού φίλου του, είναι εξαιρετικοί κωμικοί, μοιάζουν χαμένοι σε ένα σενάριο που ξενικά από μια ιδέα που θα μπορούσε να δώσει μια χαριτωμένα γουντιαλενική κομεντί αλλά καταλήγει να χάνει εντελώς τον δρόμο και να καταλήγει όχι μόνο σε... λάθος χώρα, άλλα και σχεδόν σε λάθος είδος.
Προφανώς το γεγονός ότι ο Μπουν έχει σκηνοθετήσει την μεγαλύτερη επιτυχία του Γαλλικού σινεμά το «Είναι Τρελοί Αυτοί οι Βόρειοι», του δίνει λευκή κάρτα να δοκιμάσει ότι θέλει, μόνο που η ελευθερία του μοιάζει να υπονομεύει την ίδια του την ταινία.
Το εύρημα του μπερδέματος του ήρωα με έναν αντιστασιακό ηγέτη μιας πρώην ανατολικής δημοκρατίας κι όλα όσα αναληθή και βαρετά ακολουθούν δεν είναι απλά σαχλό και βεβιασμένο, μα και εντελώς εκτός κλίματος με ένα φιλμ που με λίγη αυτοσυγκράτηση θα μπορούσε να είναι χαριτωμένα αποτελεσματικό στην απεικόνιση του ψυχολογικού τοπίου ενός προβληματικού άντρα στις μπερδεμένες μέρες μας.
