Ο Καμ Μπρέιντι, φιλόδοξος, ανήθικος εκπρόσωπος, εδώ και οκτώ χρόνια, της Βόρειας Καρολίνας στο Κονγκρέσο, έχει για πρώτη φορά ν’ αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο στις προσεχείς εκλογές: τον αφελή Μάρτι Χάγκινς, διευθυντή του τοπικού τουριστικού γραφείου. Στην αρχή, ο Μάρτι φαίνεται να είναι η χειρότερη δυνατή επιλογή, αλλά, με τη βοήθεια της υποστήριξης των νέων χορηγών του και του αδίστακτου υπεύθυνου της προεκλογικής του καμπάνιας, γρήγορα μετατρέπεται σε έναν ικανό υποψήφιο που θέτει σε αμφιβολία τη φαινομενικά σίγουρη εκλογή του Καμ. Καθώς η ημέρα των εκλογών πλησιάζει και οι δύο αντίπαλοι βρίσκονται πολύ κοντά στις δημοσκοπήσεις, οι λεκτικές επιθέσεις κλιμακώνονται σε τραυματισμούς, και η μοναδική έγνοια τους είναι πώς θα εξαφανίσουν από προσώπου γης ο ένας τον άλλο.
Στην αρχή θα θελήσετε να δείτε αυτήν την ταινία για το δίδυμο Γουίλ Φέρελ και Ζακ Γαλιφιανάκη και τα εκρηκτικά επίπεδα κωμωδίας που μπορούν να κατακτήσουν μαζί.
Μετά θα εξετάσετε τους υπόλοιπους παράγοντες. Ο Τζέι Ρόουτς έχει υπογράψει τον πάντα διασκεδαστικό «Austin Powers», τις περιπέτειες της οικογένειας Φόκερ, αλλά και την πρόσφατη επιτυχία, στο πεδίο της πολιτικής σάτιρας, «Game Change» με την Τζούλιαν Μουρ στο ρόλο της Σάρα Πέιλιν.
Το σενάριο συνειδητά αποφεύγει να επιλέξει πολιτική παράταξη, ρεπουμπλικάνοι και δημοκρατικοί είναι εξίσου συμφεροντολόγοι, αλλά και πολιτικοί και ψηφοφόροι εξίσου αδαείς. Ο στόχος της ταινίας, εκτός από το να κάνει το κοινό να πέσει από την καρέκλα του γελώντας, είναι να ρίξει μια χαρακτηριστικά σαρκαστική και ιερόσυλη ματιά στη σκοτεινή πλευρά της πολιτικής, λίγο πριν τις αληθινές αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Οι υποψήφιοι κάνουν τα πάντα για την εξουσία, διαλύουν οικογένειες, υπολήψεις, σπάνε στο ξύλο απροστάτευτα μωρά και ζώα (ακόμα και τον Αγκι του «The Artist»!) για να κερδίσουν το προβάδισμα στην προεκλογική καμπάνια, χωρίς ποτέ ν’ αγγίξουν καν τα ζητήματα που θα έπρεπε να τους απασχολούν σε σχέση με την πολιτική τους κατεύθυνση.
Από την άλλη πλευρά, οι Αμερικανοί ψηφοφόροι, η λαϊκή μάζα, παρουσιάζονται όπως πολύ γενικά και πολύ επιφανειακά είναι: ευκολόπιστοι, αφελείς, ευμετάβλητοι και με πίστη μόνο στα τρία ιδανικά τους: την ασφάλεια, την Αμερική και τον Θεό. Τα δύο τελευταία μάλιστα συνδυάζονται εκπληκτικά στον προεκλογικό λόγο του Μάρτι, όταν ομολογεί ότι έχει εμπιστοσύνη μόνο σ’ έναν άνθρωπο, τον διασημότερο Αμερικανό της Ιστορίας, τον Ιησού Χριστό!
Παραδόξως, η ταινία δεν είναι τόσο έξαλλα αστεία όσο θα περίμενε κανείς. Δεν έχει πολλές αξιομνημόνευτες ατάκες ή κάφρικες κωμικές σκηνές. Είναι μάλλον πιο υπονομευτική, λίγο πιο σκεπτόμενη από τις δυνατότητές της. Ακόμα και τα πιο ακραία αστεία, οι πιο υπερβολικές πράξεις των ηρώων της, είναι πιθανό να έχουν συμβεί στην πραγματικότητα, τόσο που έχει απομυθοποιηθεί ο ρόλος και η εντιμότητα των πολιτικών. Ετσι, πράγματα που μπορεί παλαιότερα να προκαλούσαν γέλιο μέχρι δακρύων, ως ιδέες και μόνο, τώρα αντιμετωπίζονται με απλό πραγματισμό.
Οπότε, αυτό που καταλήγει να είναι το πλεονέκτημά της, είναι και το αρχικό κίνητρο για να δει κανείς την ταινία: το δίδυμο Γουιλ Φέρελ και Ζακ Γαλιφιανάκη, που αποδεικνύονται τόσο διασκεδαστικοί και αρμονικοί στον κωμικό τους οίστρο, όσο τα κλασικότερα κωμικά δίδυμα της ιστορίας του σινεμά. Αν το σενάριο τους προσέφερε και περισσότερο έδαφος, οι ερμηνείες τους πραγματικά θ’ απογείωναν την ταινία.
