Είναι πολύ ευχάριστο, και σίγουρα αρκετά ελπιδοφόρο, να στέκεσαι μπροστά σε παραγωγές από την Ουκρανία την ώρα που ο πόλεμος εκεί μαίνεται ακόμα και σήμερα. Και πόσο μάλλον όταν αυτές οι παραγωγές μπορούν να συναγωνιστούν στην τέχνη και το στιλ αντίστοιχες υπερ-παραγωγές του Χόλιγουντ.

Μια από αυτές είναι και η ταινία κινουμένων σχεδίων «Μαβκα Το Ξωτικό του Δάσους», εμπνευσμένη από ένα έργο του 1912 της διάσημης Ουκρανής φεμινίστριας, ακτιβίστριας, ποιήτριας και θεατρικής συγγραφέα Λέσια Ουκραΐνκα, η οποία συνδυάζει την παραδοσιακή ουκρανική λαϊκή μουσική και όμορφα κινούμενα μυθικά μοτίβα σε μια οικογενειακή ιστορία με περιβαλλοντολογικά μηνύματα που - ομολογουμένως - τα έχεις ακούσει ξανά αρκετές φορές (και καλύτερα).

Η Μάβκα είναι μια Ψυχή του Δάσους και η πρόσφατα επιλεγμένη Φύλακάς του. Η κύρια αποστολή της είναι να προστατεύσει το Δάσος και την ιερή Καρδιά του - την ίδια την Πηγή της Ζωής - από οποιαδήποτε επίθεση ή εισβολή, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Ο Λούκας είναι ένα γνήσιο χωριατόπαιδο, με μεγάλη αγάπη για τη μουσική που διοχετεύει το ταλέντο του στο ξύλινο φλάουτό του ενώ ονειρεύεται να αφιερώσει τη ζωή του σε αυτό το πάθος. Και η μουσική του Λούκας δημιουργεί κάτι μοναδικό: η Μάβκα και ο Λούκας συναντιούνται και ερωτεύονται. Από την αρχή, η σχέση τους αντιμετωπίζει δυσκολίες, αλλά τα εμπόδια γίνονται ακόμη μεγαλύτερα όταν η φιλήδονη Κυλίνα καταφτάνει, ισχυριζόμενη ότι είναι κληρονόμος ενός παλιού πριονιστηρίου στην άκρη του Δάσους και υπόσχεται στους χωρικούς όλα τα πλούτη της βιομηχανικής προόδου που φέρνει από το εξωτερικό. Αυτό δεν είναι παρά μια πρόφαση για να κρύψει τον πραγματικό της σκοπό: να αποκτήσει την Καρδιά του Δάσους (ευελπιστώντας εγωιστικά να μείνει για πάντα νέα και όμορφη) — που δεν είναι άλλη από την ίδια τη Μάβκα, η οποία είναι ήδη ευάλωτη λόγω των συναισθημάτων της για τον Λούκας. Για να φτάσει στη Μάβκα, η Κυλίνα κρατά τον Λούκας ως όπλο της και σκορπίζει θυμό και φόβο στις καρδιές των χωρικών. Θα καταφέρει η Μάβκα να σώσει το δάσος; Θα μπορέσει η μουσική του Λούκας να κάνει θαύματα και να σώσει την αγάπη; Θα μπορέσουν οι δύο κόσμοι τους να ενωθούν ενάντια στο κακό;

Αν και από την αρχή η ταινία δείχνει πραγματικά υπέροχη, δεν μπορείς μην σου περάσει από το μυαλό, έστω και στιγμιαία, πως άνετα θα μπορούσε να ήταν μια ακόμα παραγωγή της Disney - από το πώς είναι σχεδιασμένοι οι χαρακτήρες, μέχρι τα υπέροχα περιβάλλοντα και τα έντονα δυνατά χρώματα, όλα στην ταινία διαθέτουν έναν χολιγουντιανό αέρα. Ομως οι ουκρανικές της ρίζες παραμένουν δυνατές για να δώσουν στην ταινία την ταυτότητά της και να την κάνουν να ξεχωρίσει, με το animation είναι ίσως από τα καλύτερα που έχουμε δει ποτέ από μια ευρωπαϊκή παραγωγή εδώ και αρκετό καιρό.

Κρίμα όμως που δεν μπορούμε να πούμε τα ίδια καλά σχόλια και για το σενάριο της ταινίας. Η ταινία απευθύνεται περισσότερο σε μικρές ηλικίες, στις οποίες προσπαθεί να διδάξει τη σημασία του περιβάλλοντος, την αρμονία που πρέπει να υπάρχει μεταξύ του ανθρώπου με τη φύση, αλλά και την μανία της όταν χάνονται αυτές οι ισορροπίες. Μηνύματα τα οποία τα έχουμε δει αλλού να παρουσιάζονται καλύτερα και με πιο αποτελεσματικό τρόπο, χωρίς κάποιους αξιομνημόνευτους χαρακτήρες (έχοντας μάλιστα και ίσως την πιο καρικατούρα μορφή γκέι χαρακτήρα που έχουμε δει ποτέ σε παιδική ταινία) και μια πλοκή που κρατάει παραπάνω από όσο θα έπρεπε.

Σίγουρα μια ταινία η οποία θα διασκεδάσει, τουλάχιστον με την παραδοσιακή λαϊκή μουσική και τα όμορφα μυθικά μοτίβα από την Ουκρανία, αλλά δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από αυτά για να αιχμαλωτίσει τη φαντασία μας.