Ο Ρομέν θέλει να γίνει συγγραφέας, αλλά, προς το παρόν, είναι νυχτερινός θυρωρός σε ένα ξενοδοχείο. Ο πατέρας του, συνταξιοδοτείται και φέρεται σαν να μην τον νοιάζει. Ο συγκάτοικός του έχει μόνο ένα πράγμα στο μυαλό του: να γοητεύει μια κοπέλα. Η γιαγιά του βρίσκεται σε οίκο ευγηρίας και αναρωτιέται τι γυρεύει εκεί με όλους τους γέρους. Μια μέρα, ο πατέρας του καταφθάνει έντρομος. Η γιαγιά εξαφανίστηκε. Ο Ρομέν αρχίζει να την αναζητά, κάπου μέσα στις αναμνήσεις του...

Βασισμένο σε ένα βιβλίο του Νταβίντ Φενκινός, ενός από τους πλέον δημοφιλείς συγγραφείς σήμερα στην Γαλλία το φιλμ του Ζαν Πολ Ρουβ είναι μια από εκείνες τις ταινίες που δεν μπορείς παρά να συμπαθήσεις, αφού είναι γεμάτη από χαρακτήρες που μοιάζουν αληθινοί, από στιγμές που ακόμη κι αν πιέζουν τα συναισθηματικά σου κουμπιά το κάνουν με διακριτικότητα κι από μικρές, λιγάκι παράξενες λεπτομέρειες που δίνουν στο τελικό αποτέλεσμα μια ιδιαίτερη χροιά.

Μπορεί η ιστορία να ακολουθεί μια γνώριμη διαδρομή και σχεδόν τίποτα να μην σε εκπλήσσει στον τρόπο που εξελίσσονται οι χαρακτήρες και η διαδρομή τους, όμως το φιλμ είναι αναμφίβολα καλοφτιαγμένο, οι δόσεις από χιούμορ και συγκίνηση είναι ισορροπημένες και οι ηθοποιοί εξαιρετικοί στο σύνολό τους, προσθέτουν στο αποτέλεσμα την γοητεία και ανθρωπιά που χρειάζεται να λειτουργήσει, αν και πιθανότατα η ταινία δεν θα μείνει για πάντα στις αναμνήσεις σας...