O μικρός Kατάκ είναι διαφορετικός. Ενώ όλα τα υπόλοιπα φαλαινάκια της ηλικίας του έχουν ήδη αποκτήσει το λευκό χρώμα (κάτι που τους εντάσσει στην ενήλικη αγέλη των αρσενικών), εκείνος παραμένει γκρι - οπότε κι αντικείμενο πειραγμάτων. Θέλοντας να αποδείξει ότι δεν είναι μωρό, αποφασίζει ένα μυστικό και επικίνδυνο ταξίδι στον παγωμένο Αρκτικό Κύκλο για να πραγματοποιήσει την τελευταία επιθυμία της ετοιμοθάνατης γιαγιάς του. Ο ωκεανός όμως είναι γεμάτος εκπλήξεις - απειλητικούς εχθρούς αλλά και αναπάντεχους φίλους.
Υποθαλάσσια περιπετειώδης Οδύσσεια και ευαίσθητη ιστορία ενηλικίωσης προσφέρει αυτό το animation από τον Καναδά, χωρίς όμως να μπορεί να συναγωνιστεί την μαεστρία του «Αναζητώντας τον Νέμο», που, αυτομάτως πλέον αποτελεί σημείο κλασικής αναφοράς και σύγκρισης.
Υπάρχει όμως μία διάχυτη τρυφερότητα κι ομορφιά τόσο στην εικόνα, στο σχεδιασμό του animation (ακόμα και οι καμπυλωτές στρογγυλάδες των beluga φαλαινών μοιάζει να βοηθούν σ' αυτό), όσο και στις θεμελιώδεις αξίες της φύσης που κρύβονται στην καρδιά της ιστορίας: οι φάλαινες είναι πιστές, οι αγέλες τους συμπεριφέρονται φροντιστικά ως οικογένειες, γεννιούνται και πεθαίνουν μαζί.
Αν αυτή η ατμόσφαιρα δημιουργεί ένα πλαίσιο ζεστό και καθησυχαστικό στους μικρούς θεατές, σκηνές επίθεσης από Ορκα φάλαινες και πολικές αρκούδες έχουν σχεδιαστεί απροσδόκητα τρομακτικά και μοιάζει να απευθύνονται περισσότερο στους ενήλικες συνοδούς τους.
Οπως και το βαθύτερο οικολογικό μήνυμα της ταινίας: ο πραγματικός εχθρός δεν έχει κοφτερά δόντια και νύχια. Το πιο απειλητικό πλάσμα στον πλανήτη είναι ο άνθρωπος. Η κλιματική αλλαγή, το λιώσιμο των πάγων, η υπερθέρμανση του νερού θέτει το υπέροχο είδος των λευκών φαλαινών σε κίνδυνο εξαφάνισης.
Για αυτό κι ίσως ο γενναίος Κατάκ να είναι μία ωραία ευκαιρία και για έναν γενναίο διάλογο.
