Ο Ρομπέρτο, μοναχικός μαγαζάτορας με μοναδική συντροφιά τη συλλογή του από γυάλινα μπιμπελό, συναντά τυχαία στο δρόμο ένα νεαρό Κινέζο, τον Γιουν, ο οποίος δε μιλά λέξη ισπανικά, δεν έχει πού να πάει και αναζητά κάτι που παραμένει, για τον Ρομπέρτο, ακατανόητο. Παρότι ο Ρομπέρτο προσπαθεί να τον παραδώσει στην Πρεσβεία του, σε χαμένους συγγενείς του, σε οποιονδήποτε μπορεί να τον αναλάβει, οι δυο άντρες καταλήγουν να συγκατοικούν καταχρηστικά και, κατά στιγμές, ανυπόφορα και για τους δυο. Η καταναγκαστική τους συμβίωση οδηγεί σε στιγμές συγκινητικές αλλά και ξεκαρδιστικές, καθώς ο Ρομπέρτο προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον νεαρό Κινέζο με κάθε μέσο που διαθέτει. Ταυτόχρονα, αγωνίζεται να «προφυλαχθεί» από τον έρωτα της Μαρί, της μοναδικής γυναίκας που «απειλεί» να εκμαιεύσει την τρυφερότητά του.
Η μεγαλύτερη απόλαυση αυτής της ταινίας είναι ο πρωταγωνιστής της, ο σπουδαίος Αργεντίνος ηθοποιός Ρικάρντο Νταρίν, ο οποίος με τις πιο διακριτικές εκφράσεις στα μάτια, τις πιο συγκρατημένες κινήσεις, αναπτύσσει ένα χαρακτήρα που δεν μπορείς παρά να παρακολουθείς αχόρταγα.
Ο ήρωάς του, ο Ρομπέρτο, έχει το χόμπι να μαζεύει από τις εφημερίδες αποκόμματα που περιγράφουν αλλόκοτα συμβάντα – ένας άνθρωπος που, κατά βάθος, τρέμει μην του… συμβεί κι αυτού η ζωή, κάτι που δεν μπορεί να προβλέψει. Θέλει τα πράγματα να έχουν λογική, ισορροπία και ακρίβεια – γι’ αυτό ο έρωτας τον φέρνει σε αμηχανία! Μοναχικός, σχολαστικός και ιδιότροπος, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος με είδη κιγκαλερίας, εξομοιώνεται με το μαγαζί του, ένα από εκείνα τα παλιά εμπορικά που δεν ξέρεις τι μυστικά κρύβουν, τι απομεινάρια από άλλες εποχές, τι εξαρτήματα για τις πιο δημιουργικές κατασκευές – έτσι σκοτεινή και γεμάτη θησαυρούς μοιάζει και η ψυχή του ήρωα.
Μόνο που καμιά φορά οφείλεις να αφήνεσαι στα απρόοπτα της ζωής, γιατί αν δεν προκαλέσουν μεγάλες τραγωδίες, μπορεί να σε οδηγήσουν σε απλές ομορφιές, ή μεγάλη ευτυχία. Ετσι κι η ταινία, μπορεί να μην αγγίζει το μεγαλείο, έχει όμως μια απρόσμενη τρυφερότητα που έρχεται ως ευχάριστη έκπληξη.
Θαυμάσια σκηνοθετημένη, με διεισδυτικά κοντινά πλάνα και μια ένεση παράδοξου χιούμορ, έχει ταυτόχρονο στο σενάριό της μια δόση αφέλειας και υπερβολής, ένα μοναδικό εύρημα, την ιδέα της αδυναμίας κατανόησης ανάμεσα σ’ ανθρώπους που μιλούν διαφορετικές γλώσσες κι έχουν κι εντελώς άσχετα βιώματα και στόχους, το οποίο γρήγορα εξαντλείται. Παρόλ’ αυτά, παρακολουθείται με χαμόγελο και κλειδώνεται μετά στο συρταράκι με τα collectibles.
