Πολύ μακριά από τις ισπανικές κωμωδίες ή την αντίστοιχα πετυχημένη «σχολή» θρίλερ, αυτό εδώ είναι ένα θεατρικής υφής δράμα δωματίου, ενδιαφέρον αν όχι απολύτως πετυχημένο, μ' ένα θαυμάσιο τρίο πρωταγωνιστών που σώζει την απειρία του σκηνοθέτη Πόλο Μενάργκεζ, εδώ στον ντεμπούτο του.

Ο Πάκο βρίσκεται στο σπίτι του, σε αναμμένα κάρβουνα, είναι, λες, μονίμως νευρικός. Ο Αντράντε, νεότερος, μπαφάκιας, χαλαρός, φτάνει, με το αυτοκίνητο, απαραίτητο για το «σχέδιο» που δεν γνωρίζουμε. Φτάνει κι ο Ραμόν, ο μεγαλύτερος από τους τρεις, έτοιμος ν' απαντήσει σε οτιδήποτε με μια φιλοσοφική, ψυχαναλυτική ατάκα. Το αυτοκίνητο έχει βλάβη, οι τρεις άντρες είναι αναγκασμένοι να περιμένουν τον γερανό. Εχουν τόσα να πουν, είναι πρώην συνάδελφοι, τώρα κι οι τρεις άνεργοι.

Βασισμένη στο θεατρικό έργο του Ισπανού Ιγνάσι Βιδάλ, η ταινία δεν προσπαθεί καν ν' αποφύγει τη στασιμότητα, τη θεατρικότητά της. Κυλά σχεδόν ολόκληρη στο εσωτερικό του σπιτιού, όπου οι τρεις άντρες μιλούν ασταμάτητα. Η συζήτηση πηγαίνει από το σχέδιο που σταδιακά αποκαλύπτεται - να πάνε σ' έναν αγώνα ποδοσφαίρου της αγαπημένης τους ομάδας - ως τις αποκαλύψεις για το γάμο του Πάκο. Είναι κουβέντες ειπωμένες αφαιρετικά, ελαφριά, για θέματα ουσιαστικά: ένα πορτρέτο του Ισπανού αρσενικού, με την παιδικότητα και την ψυχοπαθολογία του, τη σοφία και την τοξικότητά του.

Στα τρία τέταρτά της, η ταινία κυλά σε μια αμηχανία: οι τρεις ήρωες μιλούν, χωρίς να ξέρεις ακριβώς γιατί. Τσακώνονται και τα ξαναβρίσκουν, χωρίς να καταλαβαίνεις ακριβώς πώς. Μια ιστορία που η ταινία πιάνει στη μέση, αλλά διστάζει να μοιραστεί τα στοιχεία για το πριν και το μετά, άβολα καθισμένη σ' ένα σαλόνι - πέρασμα. Το φινάλε, στο τελευταίο δεκάλεπτο, βάζει τελεία στο όποιο σαρκαστικό χιούμορ με μια επίλυση υπερβολικά δραματική, «κοινωνιολογικά» επεξηγηματική, λες κι ο Βιδάλ και ο Μενάργκεζ θέλουν να βεβαιωθούν ότι το νόημα δεν θα μας ξεφύγει, ο άνδρας σε ανεργία μπορεί να φτάσει στα άκρα. Ενα φινάλε ανατρεπτικό και σκληρό που, δυστυχώς, κι αυτό σε αφήνει μετέωρο, καθώς τίποτε δεν έχει χτιστεί, τίποτε δεν οδηγεί ως εκεί. Ενα φιλμ που ιντριγκάρει, που θα ήθελες να θαυμάσεις, αλλά που καταλήγει γεμάτο ερωτηματικά, όχι για τους σωστούς λόγους.