Γοργό κοινωνικό θρίλερ, μ' ένα πετυχημένο δομικό εύρημα, χάνει το κινηματογραφικό δίκιο του εξαιτίας του απλοϊκού αντι-γερμανισμού του. Ολα ξεκινούν όταν η Ελενα δεν βρίσκει την άκρη της στην Ελλάδα της κρίσης, αφήνει κατά μέρος τον φίλο της και μεταναστεύει στη Φρανκφούρτη για μια καλύτερη ζωή. Εκεί η ζωή της εκτυλίσσεται μάλλον χειρότερα: διαπιστώνοντας ότι είναι έγκυος, αναζητά χρήματα και πιάνει δουλειά στην οικογένεια της Τέσα, ως νταντά της μικρούλας Λότε, υφιστάμενη τη συγκατάβαση και την υπεροψία με την οποία η Τέσα την αντιμετωπίζει. Πάνω που η σχέση των δυο γυναικών αρχίζει να εξομαλύνεται, συμβαινει το μοιραίο: η Ελενα βρίσκεται με τη Λότε στο πάρκο και η μικρή εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Η κοπέλα αποδρά στην Ελλάδα και η Τέσα την ακολουθεί, αναζητώντας εκδίκηση. Μέσον ταινίας, αλλαγή πλεύσης, η δράση από την πλευρά της Τέσα.

Ο Βαυβαρός Κρίστιαν Τσούμπερτ συνδέει Ελληνες και Γερμανούς συντελεστές (ο Κώστας Λαμπρόπουλος συμπαραγωγός), σε μια ταινία που πετυχαίνει σε δυο άξονες: ο ρυθμός της είναι αγωνιώδης, ο άξονας του θρίλερ λειτουργεί και ανεβάζει προοδευτικά την ένταση. Και οι δυο γυναίκες πρωταγωνίστριες, γύρω από τις οποίες στρέφεται το δράμα, προσφέρουν δυο δυνατές ερμηνείες, η καθεμιά στο ύφος της αλλά μ' ένα πειστικό, επιβλητικό αποτέλεσμα.

Από την άλλη πλευρά, μια και η ταινία ως στόχο έχει όχι απλώς να στήσει ένα γαϊτανάκι καταδίωξης (στο οποίο θα ήταν ωραίο να αρκούνταν), αλλά να σχολιάσει πολιτικά και κοινωνικά το πώς η Γερμανία περιφρονεί, καταδικάζει και καταστρέφει τους Ελληνες, εξελίσσεται σεναριακά σε μια λαϊκίστικη αντιγερμανική πολεμική που πνίγεται στα κλισέ και στους προβλέψιμους διαλόγους, εξαντλώντας την υπομονή του θεατή πολύ περισσότερο από το δράμα των δυο γυναικών στο επίκεντρό της.