Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε που παρακολουθεί φανατικά anime σειρές να σου δώσει μια λίστα με τα καλύτερα anime που παίζονται αυτή την περίοδο, τότε σίγουρα μέσα σε αυτές θα βρεις και την σειρά «Kimetsu no Yaiba (Demon Slayer)», στηn οποία o Ταντζίρο και η αδελφή του, Νέζουκο, είναι τα μόνα δύο μέλη που επιβιώνουν όταν η οικογένειά τους δέχεται επίθεση από δαίμονες, με τη Νέζουκο να μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε δαίμονα και τον Ταντζίρο να εντάσσεται στο Σώμα Φονιάδων Δαιμόνων για να εκδικηθεί την οικογένειά του και να βρει έναν τρόπο να θεραπεύσει την αδερφή του.
Η σειρά, η οποία ξεκίνησε να προβάλλεται το 2019 και έχει μέχρι στιγμής δυο σεζόν στο ενεργητικό της (και μια ταινία), βασίζεται στο ομότιτλο manga του Κογιοχάρου Γκοτούγκε κι έχει κάνει τους φανς να περιμένουν με τρελή ανυπομονησία για πάνω από δυο χρόνια τη συνέχεια της ιστορίας της, με το καινούργιο πρώτο επεισόδιο της τρίτης σεζόν να προβάλλεται στις αρχές του Απρίλη.
Η ταινία «Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba – To the Swordsmith Village» του Χαρούο Σοτοζάκι προσπαθεί κάπως να μειώσει το διάστημα μέχρι την πρεμιέρα, δίνοντας στους φανς μια ακόμα ταινία η οποία σκοπεύει να αποτελέσει έναν συνδετικό κρίκο μεταξύ της δεύτερης και τρίτης σεζόν. Σε αντίθεση όμως με την προηγούμενη ταινία, το «Kimetsu no Yaiba: Mugen Train» που κυκλοφόρησε το 2020, η οποία ήταν μια ολοκαίνουργια ιστορία, το «To the Swordsmith Village» ενσωματώνει πλάνα από τα δύο τελευταία επεισόδια της δεύτερης σεζόν (όπου περιλαμβάνεται και η ιστορία του «Entertainment District») και τα τρία πρώτα επεισόδια της τρίτης σεζόν (τα οποία στην ουσία είναι και η ιστορία του «Swordsmith Village»).
Το αποτέλεσμα μοιάζει τελείως ασύνδετο ως «ταινία», αν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε μια συρραφή επεισοδίων με τίτλους αρχής και τέλους ανάμεσά τους με αυτόν τον όρο, η οποία, ειδικά για κάποιον που δεν έχει παρακολουθήσει ούτε λεπτό από το συγκεκριμένο anime, δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα, όσο και αν προσπαθεί στην αρχή να κάνει μια υποτυπώδη περίληψη όσων είχαν προηγηθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή. Γίνεται αμέσως αντιληπτό πως η ταινία απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο του φανς της σειράς, δίνοντάς τους κάποια ψίχουλα μέχρι το κυρίως πιάτο, και η αλήθεια είναι πως θα είναι οι μόνοι που ίσως βρουν κάποια ίχνος διασκέδασης εδώ.
Το dark fantasy στοιχείο, το οποίο πραγματικά ξεχειλίζει σε κάθε σκηνή του φιλμ, σε συνδυασμό με τις υπερβατικές, εκρηκτικές, και πολλές φορές υπερβολικές, σεκάνς δράσης, όπου η ομάδα του animation εκμεταλλεύεται πλήρως την ικανότητα να συνδυάσει την κλασική τεχνική του anime με εντυπωσιακά εφέ, προσπαθούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον με νύχια και με δόντια. Αλλά όλα αυτά, όσο εντυπωσιακά να δείχνουν σε στιγμές, σπάνια θα κάνουν τους αμύητους θεατές να ξεχαστούν από την περίπλοκη ιστορία, τους γεμάτους στόμφο σε στιγμές διάλογους, οι οποίοι συχνά κρατάνε πολύ περισσότερο από ό,τι χρειάζεται, και τους χαρακτήρες οι οποίοι, όσο ενδιαφέρον κι αν είχαν στη σειρά, εδώ δεν έχουν κάτι να δείξουν.
Αν κάποιοι περίμεναν μια πρώτη ολοκληρωμένη κινηματογραφική εμπειρία (τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα) με το «Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba – To the Swordsmith Village», η οποία θα τους βοηθήσει να μπουν στον κόσμο του anime, τότε θα απογοητευτούν μιας και είναι κάτι που απευθύνεται αποκλειστικά στους διψασμένους μυημένους. Οι υπόλοιποι καλύτερα να προσπεράσουν.
