Oταν μια φυλή άγριων κανίβαλων Ινδιάνων απαγάγει την όμορφη Σαμάνθα από την μικρή πόλη Λαμπερή Ελπίδα, μια ετερόκλητη ομάδα πιστολάδων καθοδηγούμενη από τον Σερίφη Φράνκλιν Χαντ, ξεκινά να τη φέρουν πίσω, πριν αυτή γίνει το κυρίως πιάτο στη γιορτή των Ινδιάνων! Oμως οι εχθροί τους είναι πιο αδίστακτοι από όσο κανείς μπορεί να φανταστεί, βάζοντας έτσι την αποστολή και την ίδια την επιβίωση της, σε σοβαρό κίνδυνο.
Δεν είναι μόνο η παρουσία του Κεν Ράσελ που κάνει το φιλμ του Σ. Κρεγκ Ζάλερ να φέρνει στο μυαλό το πρόσφατο γουέστερν του Κουέντιν Ταραντίνο, ακόμη κι αν μια ίσως πιο βασική αναφορά του να είναι κάτι πολύ πιο αρχετυπικό όπως το «Τhe Searchers» του Τζον Φορντ.
Ομως αυτό το νεωτερικό, δυναμικό γουέστερν δεν φοβάται να φλερτάρει με τις πιο αιματοβαμμένες και ανίερες περιοχές του άγριου cult όπως και δεν φοβάται επίσης να απλώσει τη διάρκειά του, τους διαλόγους του και τη χαρτογράφηση των χαρακτήρων του πέρα από τα όρια ενός τυπικού «εμπορικού» φιλμ.
Η ιδιαιτερότητα του σεναρίου και το όραμα του σκηνοθέτη του για ένα γουέστερν που δεν φοβάται τα άκρα, μοιάζουν να λειτούργησαν ως μαγνήτης για ένα εξαιρετικό καστ που με τη σειρά του ανυψώνει το τελικό αποτέλεσμα, σε κάτι που μπορεί να είναι την ίδια στιγμή σχεδόν «μεταφορικό» και μαζί γεμάτο χορταστικό gore.
Το μαύρο χιούμορ δίνει τον τόνο σε μια ταινία που δεν φοβάται να ρισκάρει τόσο υφολογικά όσο και σκηνοθετικά αποφέυγοντας πάση θυσία τα κλισέ, υπονομεύοντας τις προσδοκίες και φιλοδόξώντας να γίνει μια ταινία είδους που δοκιμάζει να εφεύρει ένα καινούργιο δικό της genre. Μπορεί να μην επιτυγχάνει απόλυτα, αλλά ακόμη και για την προσπάθεια αξίζει χειροκρότημα.
