Η ζωή είναι επιτέλους ανέμελη για τον αξιαγάπητο αλλά γκρινιάρη αρκούδο Μικ Μικ, που το μόνο που θέλει είναι να τον αφήσουν στην ησυχία του. Πάντα όμως ο φίλος του Οσκαρ μοιάζει να τον μπλέκει σε περιπέτειες για να τον ταρακουνήσει και να μην τεμπελιάζει. Και μία τέτοια ξεκινά όταν ακούσουν το κλάμα ενός νεογέννητου αρκουδομωρού. Το βρίσκουν από τύχη, καθώς ο Αρνολντ, ο πιο ταλαντούχος στις παραδόσεις πελαργός, εδώ τα έχει κάνει μούσκεμα.

Το μωρό έπρεπε να φτάσει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στην οικογένεια του Τζον Αρκούδου, έναν τίμιου πολιτικού που θέτει υποψηφιότητα στις εκλογές για τη διοίκηση των Ηνωμένων Δασών, με σκοπό να απομακρύνει από την εξουσία τον πονηρό γύπα Ντον Αρπακτικό. Ομως, μόνο όσοι έχουν παιδιά μπορούν να κατέβουν στις εκλογές κι ο Τζον περιμένει αυτό το μωρό για να νικήσει τη διαφθορά. Ο Μικ Μικ, ο Οσκαρ, ο Αρνολντ και η παρέα τους ξεκινούν λοιπόν ένα μεγάλο υπερατλαντικό ταξίδι για να παραδώσουν το μωρό στην ώρα του. Ταυτόχρονα ο Ντον Γύπας εξαπολύει όλες τις μαφιόζικες διασυνδέσεις του, ώστε το μωρό να μην φτάσει ποτέ στην αγκαλιά του αντιπάλου του.

Το sequel του ρωσικού animation «The Big Trip» (που ήθελε ένα μωρό πάντα να παραδίδεται κατά λάθος στον Μικ Μικ) μοιάζει να έχει στο μυαλό του και τον μικρό του θεατή, αλλά και τον ενήλικα συνοδό του. Yπάρχει ένα σαφέστατο δεύτερο επίπεδο στην αφήγηση της μεγάλης περιπέτειας που καυτηριάζει το βρώμικο προεκλογικό παιχνίδι του Τραμπ (οι Ελληνες θεατές δε χρειάζεται να κοιτάξουν τόσο μακριά για να ταυτιστούν), αλλά και τα απόνερα που αυτές οι διεφθαρμένες ναρκισιστικές προσωπικότητες αφήνουν στα παιδιά τους. Τι γιους μεγαλώνουν που συνεχίζουν τη συστημική παραβατική συμπεριφορά. Για να τους αγαπήσει επιτέλους ο μπαμπάς.

Τίποτα από όλα αυτά δεν έχει καμία σημασία στο περιπετειώδες ταξίδι που καλούνται να απολαύσουν οι μικροί φίλοι, όσο η παρέα του Μικ Μικ διασχίζει δάση, ωκεανούς, πάγους για να φτάσει στα Ηνωμένα Δάση της Αμερικής. Εκεί το τιμόνι έχει η ευρηματικότητα στις αναποδιές, το χιούμορ, η μπουκωμένη από περιπέτειες εικόνα.

Χωρίς να φτάνει (με όλες αυτές τις παραμέτρους που θέτει) στο επίπεδο των ταινιών της Pixar, ένα συμπαθητικό, διασκεδαστικό, ευχάριστο animation, καλών προθέσεων και αγαπησιάρικων ηρώων.