«Ισως πρόκειται για ένα από τα πιο απολαυστικά φιλμ μικρού μήκους από τότε που ο Κρις Μαρκέρ σκηνοθέτησε το εμβληματικό “La Jetée”, το 1962» έγραφε το περιοδικό Time Out όταν το «World of Tomorrow» πρωτοπροβλήθηκε, το 2015. Κι αν η σύγκριση ακούγεται αρχικά σχεδόν ιερόσυλη, δεν είναι καθόλου τυχαία: η μικρού μήκους ταινία του Ντον Χέρτσφελντ είναι από εκείνα τα φιλμ των οποίων το εύρος της φιλοδοξίας και των ιδεών τους ξεπερνούν κατά πολύ την ολιγόλεπτη διάρκειά τους.
Εχοντας περάσει σχεδόν 20 ολόκληρα χρόνια δημιουργώντας μικρού μήκους ταινίες κινουμένων σχεδίων με παραδοσιακές τεχνικές (μολύβια, χαρτί και κάμερες 35 mm) που του χάρισαν μια υποψηφιότητα για Οσκαρ και μια υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα, ο Ντον Χέρτσφελντ επέλεξε πολύ ταιριαστά να αφιερώσει στο φουτουριστικό «World of Tomorrow» την πρώτη του εξ ολοκλήρου ψηφιακή παραγωγή.
Διαβάστε ακόμη: Στο Αγνωστο κι Ακόμα Παραπέρα: Τρεις μήνες με προβολές σπουδαίων ταινιών επιστημονικής φαντασίας με την υπογραφή του Flix
Η ιδέα απλή όσο και εξαιρετικά γόνιμη: σε ένα όχι πολύ μακρινό μέλλον, ένα μικρό κορίτσι δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη από έναν τρίτης γενιάς κλώνο της, που αναλαμβάνει να την ξεναγήσει στο μακρινό μέλλον της. Πάνω σε αυτή την ιδέα, ο Χέρτσφελντ έχτισε το σενάριο γύρω από τις ηχογραφήσεις της τετράχρονης ανιψιάς του, τις ανεπιτήδευτες αντιδράσεις της οποίας κατέγραφε διακριτικά την ώρα που οι δυο τους ζωγράφιζαν και συζητούσαν για τον κόσμο.
Το αποτέλεσμα απέσπασε διθυραμβικές κριτικές όπου κι αν προβλήθηκε, με πολλούς κριτικούς να την ψηφίζουν ως μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, ανεξαρτήτως διάρκειας, και μια από τις ωραιότερες sci-fi δημιουργίες που έγιναν ποτέ, και χάρισε στον Χέρτσφελντ μια δεύτερη υποψηφιότητα για Οσκαρ και το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας στο Φεστιβάλ του Σάντανς (ο Χέρτσφελντ είναι ο μόνος σκηνοθέτης που έχει αποσπάσει το βραβείο αυτό δύο φορές), ενώ ένας φόρος τιμής στη δουλειά του βρήκε θέση σε ένα επεισόδιο των «Simpsons».
Διαβάστε ακόμη: Οταν η Πολίν Κέιλ αποθέωνε τον «Θαυμαστό Κόσμο του Ιουλίου Βερν» του Κάρελ Ζέμαν
Ομως πέρα από τα αναρίθμητα βραβεία και τις φεστιβαλικές διακρίσεις που βοήθησαν την ταινία να αποκτήσει την αναγνώριση που της αξίζει μέσα στο πληθωρικό τοπίο της παραγωγής ταινιών μικρού μήκους, το «World of Tomorrow» χρησιμοποιεί μια σχεδόν καλειδοσκοπική, παιδικής τεχνοτροπίας τεχνική κινουμένων σχεδίων και το είδος της επιστημονικής φαντασίας όχι μόνο για να πλάσει το δικό του όραμα για το μάλλον μελαγχολικό μέλλον της ανθρωπότητας, αλλά για να μιλήσει με τον πλέον απροσδόκητο, αφοπλιστικό και βαθυστόχαστο τρόπο για τη ζωή, τον θάνατο, τη μοναξιά, τον έρωτα και τις μικρές χαρές τις ζωής – όλα αυτά που καθορίζουν την ανθρώπινη φύση μας, μέσα σε μόλις 17 λεπτά.
Κι αν αυτά δεν ήταν αρκετά για να χωρέσουν το μεγαλειώδες όραμα του Χέρτσφελντ, ο ταλαντούχος δημιουργός επιστρέφει φέτος με μια αντάξια συνέχεια στο φιλμ που τον έκανε διάσημο. Φτιαγμένο με τον ίδιο τρόπο και βασισμένο και πάλι στις ηχογραφήσεις της ανιψιάς του, το «World of Tomorrow Episode Two: The Burden of Other People's Thoughts» επεκτείνει τις ανησυχίες της πρώτης ταινίας, φέρνοντας και πάλι την Εμιλι σε επαφή με το μέλλον κι εμάς με ένα σπάνιο φιλμικό απόσταγμα σοφίας, χιούμορ και ανθρώπινου παραλογισμού.
Το «World of Tomorrow Episode Two: The Burden of Other People's Thoughts» προβάλλεται στο αφιέρωμα για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μόλις έναν μήνα μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Fantastic Fest του Τέξας.
Tags: World of Tomorrow
