Αφού απολύεται από τον στρατό, ο 20χρονος Αντουάν Ντουανέλ επιστρέφει στην παριζιάνικη καθημερινότητα ως ενεργός πολίτης. Χάρη σε γνωριμίες του πατέρα της φιλενάδας του Κριστίν, πιάνει δουλειά ως θυρωρός σε ένα φθηνό ξενοδοχείο της Μονμάρτης, όπου μετά την επαφή του με έναν ντεντέκτιβ καταλήγει μισθωτός ενός γραφείου ιδιωτικών ερευνών και στη συνέχεια δήθεν υπάλληλος σε ένα κατάστημα υποδημάτων, κατ’ ανάθεση του ιδιοκτήτη του, ο οποίος ψάχνει να μάθει γιατί όλος ο κόσμος τον μισεί! Η αποστολή θα τον οδηγήσει σε ερωτικές περιπτύξεις με τη μεσήλικα σύζυγο του αφεντικού, αλλά ταυτόχρονα θα τον φέρει αντιμέτωπο με αισθηματικά διλήμματα...
Αφιέρωμα | Μάης '68 | Ο Χούλιο Κορτάσαρ μιλά για το κίνημα που ταρακούνησε τον κόσμο
Η τρίτη ταινία του Φρανσουά Τριφό με ήρωα το είδωλό του Αντουάν Ντουανέλ, μετά τα «400 Χτυπήματα» και το σκετς «Αντουάν και Κολέτ» της σπονδυλωτής ταινίας «Ο Eρωτας στα 20», γυρίστηκε μέσα στο πρώτο μισό του 1968, ενώ οι δρόμοι της γαλλικής πρωτεύουσας σείονταν από κινητοποιήσεις και ο ίδιος ο δημιουργός πρωτοστατούσε στην «υπόθεση Λανγκλουά», τη δημόσια διαμαρτυρία για την εντεταλμένη από την γκωλική κυβέρνηση καθαίρεση του Ανρί Λανγκλουά από την ηγεσία της Γαλλικής Ταινιοθήκης.
Αφιέρωμα | Μάης '68 | Η μέρα που διακόπηκε το Φεστιβάλ Καννών
Κι όμως, δεν υπάρχει τίποτα σε τούτη την ιστορία μαινόμενου λίμπιντο και επαγγελματικού (από-)προσανατολισμού που να μιλά σαφώς για το εξεγερτικό κλίμα των ημερών εκείνων. Μετά τη μακρά απουσία του στα εξ ορισμού αντιερωτικά λημέρια του στρατού, το μόνο που κινητοποιεί τον Αντουάν είναι τώρα το εν πλήρη βρασμώ αίμα του. Να τρέξει στα πορνεία, να ξαναβρεθεί με πρόσωπα που αγάπησε και τον αγάπησαν, να σταθμίσει παλιούς και νέους έρωτες, να αφεθεί στην τύχη των πιο απίθανων ασχολιών για να βγάλει κανένα φράγκο. Oλα αυτά με μια ανεξάντλητη όρεξη που δε ντρέπεται τη γκάφα. Και μέσα σε έναν πυρετώδη ρυθμό διαδοχής που παραπέμπει στην κλασική παράδοση του μπουρλέσκ!
O Φρανσουά Τριφό στα γυρίσματα των «Κλεμμένων Φιλιών»
Ο Φρανσουά Τριφό και ο Ζαν-Πιερ Λεό στα γυρίσματα της ταινίας
O Φρανσουά Τριφό και ο Ζαν-Πιερ Λεό πρωτοστατούν στα επεισόδια έξω από την Ταινιοθήκη του Παρισιού
Παρ’ όλα αυτά, η βοή των παριζιάνικων ταραχών λανθάνει καθ’ όλη τη διάρκεια του φιλμ. Το αρχικό πλάνο ζουμάρει στην αμπαρωμένη πόρτα της Ταινιοθήκης με ανηρτημένο τη χειρόγραφη ανακοίνωση «Κλειστό μέχρι νεωτέρας», μια κατάδηλη αφιέρωση του Τριφό στον εκτοπισμένο δάσκαλο μιας ολόκληρης γενιάς κινηματογραφιστών (ο ίδιος είχε πει τότε πως αν το «Κλεμμένα Φιλιά» είναι καλό, θα οφείλεται στον Λανγκλουά), ενώ νέα για απεργιακές κινητοποιήσεις και συλλαλητήρια εκπέμπονται φευγαλέα από τηλεοπτικές συσκευές ή και κουβέντες των ίδιων των πρωταγωνιστικών χαρακτήρων, άσχετα αν αυτοί τα προσπερνούν για να προλάβουν την πάντα επείγουσα ζωή.
Oχι φυσικά πως ο Τριφό γυρίζει την πλάτη στον αντικομφορμισμό που υπερασπίζεται. Απλά έχει συνείδηση του ότι η στράτευση στην πάλη που μαίνεται να αποτελεί ίσως πολυτέλεια για όσους είναι υποχρεωμένοι να δίνουν το παρών στην επιτακτική καθημερινότητα. Είτε έμπειροι βιοπαλαιστές λέγονται αυτοί (ο ίδιος ο Τριφό παράτησε το σχολείο στα 14 για να βγει στη γύρα για δουλειά) είτε εκκολαπτόμενοι σαν τον Αντουάν. Ο οποίος, πάντως, θα απολέσει τελικά και τον πανικό και την αθωότητά του από τούτα τα «…Φιλιά», τα οποία, εκτός από μια ελεγεία για τη δύση της νεανικής ανεμελιάς, σηματοδοτούν και την πρώτη γνήσια ερωτική ταινία του «μικρού δεκανέα» της Νουβέλ Βαγκ.
Μη χάσετε: Το Flix it στη Στέγη επιστρέφει στον Μάη του '68 με ένα επαναστατικό triple bill
