Μέρος του μεγάλου αφιερώματος της Ταινιοθήκης του Παρισιού στον Τιμ Μπάρτον, η έκθεση με τα σκίτσα του και τα storyboards των ταινιών του ξεφεύγει από τα στενά όρια της «παράλληλης δραστηριότητας» ενός πολυσχιδούς καλλιτέχνη.
Οταν ο Τιμ Μπάρτον ζωγραφίζει, είναι σαν να σκηνοθετεί, φτιάχνοντας ένα ολότελα δικό του προσωπικό σύμπαν από τερατόμορφους ανθρώπους και ανθρωπόμορφα τέρατα, αναιρώντας όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι την εμφάνιση του για τα παραμύθια και το «ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα».
Σε μια προσπάθεια να ξορκίσει τους δαίμονες της παιδικής του ηλικίας και επιβεβαιώνοντας πως κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του ένα τέρας, ό,τι ακολουθεί είναι ένα μικρό δείγμα από τα έργα που εκτίθενται στην Ταινιοθήκη του Παρισιού μαζί με μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο «Burton on Burton» όπου ο Μπάρτον εξηγεί περισσότερα για τη ζωγραφική του.
Untitled (Trick or Treat) - 1980 / «Μου αρέσουν τα παραμύθια γιατί περιέχουν ακραίες εικόνες, αλλά και γιατί το νόημα τους γεννιέται μέσα από ένα αφηρημένο φίλτρο.»
Untitled (Romeo and Juliet) - 1981 / «Μου αρέσουν οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται σαν ζώα. Και το αντίθετο. Ο Pee Wee είναι σαν ζώο, ο Beetlejuice, ο Πιγκουίνος, η Catwoman, ο ίδιος ο Μπάτμαν. Εχω αδυναμία στα "ανθρωπόζωα".»
Untitled (The Melancholy Death of Oyster Boy and Other Stories) - 1998 / «O Stain Boy είναι ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες. Αν κάποιος θέλει να πάρει μια ιδέα για το τι βίωσα εκείνη τη χρονιά, ας διαβάσει τις ειδήσεις και θα καταλάβει.»
Untitled (# 6) - 1982 / «Καταχωρήθηκα ως παράξενο παιδί, γιατί ήμουν κλεισμένο στον εαυτό μου. Και αυτό σε κατηγοριοποιεί πολύ εύκολα, ακόμη και στο Χόλιγουντ. Δεν καταλαβαίνω γιατί συμπεριφέεται κανείς έτσι: ποιος θέλει να γίνει θύμα ενός τέτοιου συστήματος;»
Blue Girl with Wine - 1997 / «Προτιμώ τις μεταφορές, την αφαίρεση, το συμβολισμό. Γενικά ένα έργο να με αγγίζει μέσα από το ασυνείδητο παρά με το συνειδητό. Είμαι πρόθυμος να θεωρητικολογώ, αλλά αφού τα πράγματα έχουν συμβεί.»
Untitled (The World of Stainboy) - 2000 / «Η αντίληψη που έχει ο κόσμος για τον Πινόκιο είναι αυτή ενός κλασικού παιδικού παραμυθιού. Και το ίδιο πιιστεύει για όλα τα παραμύθια. Για τους περισσότερους τα παραμύθια σημαίνουν "ωραίες ιστορίες για παιδιά", πράγμα που απέχει έτη φωτός από την πραγματικότητα.»
Untitled (Black Cauldron) - 1983 / O Βίνσεντ Πράις, ο Εντγκαρ Αλαν Πόε, οι ταινίες με τέρατα, όλα αυτά τα πράγματα είναι σαν να με καλούσαν. Και είναι αλήθεια. Οταν βλέπεις στο πρόσωπο ενός άλλου το άγχος, τον τρόμο, το βάσανο, πράγματα με τα οποία μπορείς να ταυτιστείς όλο αυτό λειτουργεί σαν θεραπεία, σαν κάθαρση.»
Storyboard από το «Tim Burton's The Nightmare Before Christmas storyboard» - 1993 / «Μετά από χρόνια που ζωγράφιζα αυτά τα αλεπουδίσια δακρυσμένα μάτια για την Disney, ήταν σαν εσωτερική ανάγκη να ζωγραφίσω πλάσματα χωρίς μάτια. Το να φτιάξω έναν ανθρωπόμορφο χαρακτήρα με δύο μαύρες τρύπες στο πρόσωπο του ήταν για μένα μια διασκεδαστική πρόκληση.»
Untitled (The Melancholy Death of Oyster Boy and Other Stories) - 1982 με 1984 / «Πάντοτε μου άρεσαν τα τέρατα και οι ταινίες με τέρατα. Δεν φοβόμουν ποτέ. Μου άρεσε η ιδέα της ανατινασσόμενης κλίμακας του τρόμου. Επειδή ήμουν πολύ ήσυχος και καθόλου εξωστρεφής, αυτές οι ταινίες ήταν για μένα μια μορφή απελευθέρωσης. Πολύ σύντομα, βέβαια, ήθελα να κάνω την κοινωνία...στάχτη.»
Untitled (Trick or Treat) - 1980 / «Σε συμβολικό επίπεδο, ο τρόπος με τον οποίο φτιάχνω τα σκηνικά των ταινιών μου εκφράζει ακριβώς την έννοια της απομόνωσης. Επίσης συγκρούεται με την αρχιτεκτονική των προαστίων που συνήθως επιλέγω. Και σαν απάντηση στο σύμπαν μέσα στο οποίο πέρασα την παιδική μου ηλικία, είναι επίσης ένας τρόπος για να μείνω ζωντανός, να μπορώ να ξεφύγω, να ζήσω σε έναν κόσμο όπου δεν μοιάζει με ένα κουτί παπουτσιών.»
Untitled (Creature Series) - 1992 / «Με ρωτούν συχνά πότε θα κάνω μια ταινία με κανονικούς ανθρώπους. Αφού, όμως, δεν έχω ιδέα τι σημαίνει "σαν" και "κανονικούς" συνήθως απαντάω: "Τι είναι η πραγματικότητα;"»
Σχέδιο από το «Mars Attacks!» - 1995 / «Οταν δούλευα για το "Mars Attacks!» υπήρχαν στιγμές που είχα την εντύπωση ότι γινόμουν ο Εντ Γουντ. Είχα την ίδια αίσθηση όταν δούλευα στο τμήμα animation της Disney. Δοκιμάζαμε διάφορα πράγματα, τα προβάλλαμε στην οθόνη και περιμέναμε να δούμε τι θα συμβεί.»
The Green Man - 1996 με 1998 / «Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα μπορέσεις να εξορκίσεις όλα αυτά που βρίσκονται μέσα σου. Αυτή η εικόνα που έχεις για τον κόσμο γίνεται μέρος του εαυτού σου. Ετσι έμαθα περισσότερα πράγματα για μένα.»
Untitled (Creature Series) - 1997 / «Μαθαίνεις περισσότερα πράγματα για τον εαυτό σου, όταν δεν προσπαθείς να εκλογικεύσεις τα πάντα αυτόματα. Δεν εμπιστεύμαι έτσι κι αλλιώς το μυαλό μου γιατί είμαι αρκετά σχιζοφρενής.»
Untitled (Ramone) - 1980 με 1990 / «Δεν με νοιάζει αν μπορώ να αναπαράγω μια ανθρώπινη μορφή ή αν ο κόσμος αγαπάει τα σκίτσα μου. Κάθε μέρα παλεύω να επιβεβαιώσω αυτούς που λένε: "Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, δεν έχει νόημα".»
H έκθεση με τα έργα του Τιμ Μπάρτον θα διαρκέσει μέχρι τις 5 Αυγούστου. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο επίσημο site της Ταινιοθήκης του Παρισιού, όπου και δόθηκε masterclass από τον Τιμ Μπάρτον, το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ.
