Μπήκαμε στο εορταστικό τρίημερο: που για τους σινεφίλ σημαίνει την αντίστροφη μέτρηση για την τελετή απονομής των βραβείων Οσκαρ. Την Κυριακή, ξημερώματα Δευτέρας για εμάς, η μεγαλύτερη γιορτή της κινηματογραφικής βιομηχανίας επιστρέφει στο κόκκινο χαλί της και στην λαμπερή αίθουσα του Dolby Theater, μετά από δύο χρόνια lockdown και μουδιασμένων «εναλλακτικτών» τελετών.
Και φέτος βέβαια, η πανδημία έχει αφήσει το στίγμα της: τα Οσκαρ υποκλίνονται στις ταινίες που ξεχώρισαν και άφησαν το στίγμα τους τη χρονιά που πέρασε. Και το μεγαλύτερο κομμάτι του 2021 όμως, οι αίθουσες ήταν κλειστές - καμία ταινίες δεν πρόλαβε να γράψει κανονικά στο κοντέρ της μεγάλης οθόνης. Και πάλι, οι πλατφόρμες και το streaming έκαναν τη διαφορά - κάτι που η Ακαδημία αντιμετωπίζει με αμηχανία και μούδιασμα.
Οπως και να έχει όμως, υπήρξαν ταινίες που ξεχώρισαν, τόσο στις καρδιές των θεατών, όσο και στις διακρίσεις των φεστιβάλ, των κριτικών επιτροπών και των υπόλοιπων μεγάλων βραβείων της οσκρικής πορείας. Για αυτό και έχουμε δείγματα για να προβλέψουμε τις ψήφους των μελών της Ακαδημίας - όσο κανείς μπορεί να προβλέψει τα (πάντα απρόβλεπτα) Οσκαρ.
Γιατί εκτός από νούμερα και στατιστικές, η Ακαδημία πάντα έχει και τα χούγια της: ένα ιδιότροπο θυμικό που μπορεί να ανατρέψει τις σιγουριές με το άνοιγμα ενός φακέλου - ειδικά, αν τον κρατάει ο Γουόρεν Μπίτι και η Φέι Ντάναγουεϊ.
Πάμε να δούμε πώς πιστεύουμε ότι θα εξελιχθεί η 94η τελετή απονομής των βραβείων Οσκαρ; Εδώ οι προβλέψεις μας στις κυριότερες κατηγορίες.
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ:
...and the Oscar goes to: Κένεθ Μπράνα για το «Belfast». Αλίμονο αν δεν κερδίσει ούτε αυτό. Ο βρετανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός, ηθοποιός έγραψε ένα αυτοβιογραφικό ερωτικό γράμμα στην γενέτειρα πόλη του και τα γεγονότα που σημάδεψαν την παιδική του ηλικία, η ταινία αγαπήθηκε με πάθος από το κοινό και όλα έμοιαζαν ότι μπορεί και να διεκδικούσε και το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Ομως το buzz ξεφούσκωσε μέσα στους μήνες και ο Μπράνα έμεινε πίσω στην κούρσα του μεγάλου βραβείου. Κέρδιζε όμως σταθερά το σενάριο. Aπό τις Χρυσές Σφαίρες μέχρι τα Critics Choice Awards, οι Αμερικανοί δίνουν το προβάδισμα στον Μπράνα. Βέβαια, τα βρετανικά BAFTA τον σνόμπαραν στην κατηγορία - αν αυτό σημαίνει κάτι.
Oscar upset: Ανταμ ΜακΚέι και Ντέιβιντ Σιρότα για το «Μην Κοιτάτε Πάνω» Το Σωματείο Σεναριογράφων Αμερικής σε αυτούς έδωσε την ψήφο του και η τελευταία φορά που έχει χάσει το Οσκαρ σεναρίου ταινία που κέρδισε το WGA ήταν το 2001, που το «Almost Famous» έκλψε τη νίκη από το «You Can Count on me». Θα μπορούσε να επαναληφθεί κάτι τέτοιο; Δύσκολο. Ομως τίποτα δεν είναι αδύνατον - κι ο Μπράνα είχε σίγουρο το BAFTA (είναι δυνατόν να χάσει μέσα στην έδρα του;), αλλά οι Βρετανοί ψήφισαν τον Πολ Τόμας Αντερσον και το «Πίτσα Γλυκόριζα»
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ
...and the Oscar goes to: Τζέιν Κάμπιον για την «Εξουσία του Σκύλου». Πρώτον, γιατί το αξίζει. Η δουλειά της στην ταινία είναι ένα masterclass σκηνοθεσίας. Δεύτερον, γιατί έχει κερδίσει τα πάντα. Χρυσή Σφαίρα, Βραβείο Ενωσης Σκηνοθετών, BAFTA, Critics Choice και δεκάδες ακόμα από της κριτικές επιτροπές Αμερικής. Τα νούμερα είναι μαζί της. Τρίτον και κυριότερον όμως, γιατί στην Ακαδημία αρέσουν τα ρεκόρ. Με την υποψηφιότητα της είχε ήδη κερδίσει ένα: έγινε η μοναδική γυναίκα σκηνοθέτης που έχει δύο υποψηφιότητες για Οσκαρ Σκηνοθεσίας (η πρώτη ήταν το 1994 για τα «Μαθήματα Πιάνου»). Μόλις κερδίσει, θα κάνει ακόμα ένα: θα γίνει η 3η γυναίκα, μετά τις Κάθριν Μπίγκελοου («The Hurt Locker», 2009) και («Η Χώρα των Νομάδων», 2020), οι μοναδικές (προς το παρόν) που κερδίζει Οσκαρ Σκηνοθεσίας σε 94 χρόνια Ιστορίας των βραβείων Οσκαρ.
Oscar upset: Οτιδήποτε άλλο όνομα ακουστεί θα αποτελέσει την μεγαλύτερη ανατροπή της βραδιάς. Η κατηγορία θεωρείται κλειδωμένη.
Α’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
...and the Oscar goes to: Γουίλ Σμιθ για την «Μέθοδο των Γουίλιαμς» Το φαβορί. Είχε υπάρξει οσκαρικός υποψήφιος δύο ακόμα φορές (γιατο το «Αλί» και το Pursuit of Ηappυness») αλλά δεν είχε κερδίσει. Φέτος είναι η χρονιά του. Ηταν ο καλύτερος; Κατά τη γνώμη μας ήταν πολύ καλός, αλλά όχι ο καλύτερος (υπόκλιση στον κύριο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς). Ομως έχει όλα τα πλεονεκτήματα με το μέρος του. Εχει κερδίσει τα πάντα: Χρυσή Σφαίρα, SAG, BAFTA, Critics Choice Award (τα δύο τελευταία μέσα στο ίδιο 24ωρο!) και τώρα μοιάζει να κάνει το γύρο του θριάμβου κι όχι το τελευταίο 50άρι πριν το Οσκαρ. Ομως δεν είναι τόσο τα στατιστικά που τον ευνοούν, όσο ότι ο συγκεκριμένος ρόλος κολλάει με όσα συγκινούν τα μέλη της Ακαδημίας - έναν αιώνα τώρα. Ο ήρωας του, Ρίτσαρντ Γουίλιαμς (πατέρας των αδελφών Σερένα & Βίνους) είναι η προσωποποίηση και η δικαίωση του αμερικανικού ονείρου. Black lives matter: Το σενάριο του δίνει 1-2 σκηνές όπου θα μας αφηγηθεί συγκινητικά τις βαθιές ρίζες του ρατσισμού. Και το κερασάκι στην οσκαρική τούρτα: για το ρόλο ο Σμιθ μεταμορφώθηκε, πήρε κιλά, τσακαλώθηκε.
Oscar upset: Αντριου Γκάρφιλντ για το «Tick, Tick... Boom!» Εχει κι αυτός μία Χρυσή Σφαίρα στο τσεπάκι (στην κατηγορία Κωμωδία/Μιούζικαλ) κάτι που μάς έκανε να τον λάβουμε σοβαρά υπόψη μας για ανατροπή. Δεν το θεωρούμε πιθανό, αλλά σε περίπτωση που ακουστεί το όνομά του στο άνοιγμα του φακέλου θα είναι το μεγάλο BOOM της βραδιάς!
Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
...and the Oscar goes to: Τζέσικα Τσαστέιν για το «The Eyes of Tammy Faye» Ομολογούμε ότι αυτή είναι μία από τις πιο απρόβλεπτες κατηγορίες. Η Νικόλ Κίντμαν («Being the Ricardos») κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα και το πρώτο προβάδισμα, η Κρίστεν Στιούαρτ («Spencer») έμοιαζε να απειλεί από μια γωνιά για ανατροπές, όμως η Τσαστέιν βγήκε μπροστά με την σημαντική της νίκη στα SAG, τα βραβεία των ηθοποιών που, σχεδόν πάντα, προβλέπουν και τον οσκαρικό νικητή. Ηρθαν και τα Critics Choice και τα BAFTA και της έδωσαν ακόμα μεγαλύτερη φόρα στο κόκκινο χαλί.
Oscar upset: Θα φανούμε τολμηροί και δε θα πούμε ούτε την Κίντμαν, ούτε τη Στιούαρτ. Αλλά την Πενέλοπε Κρουζ για τις «Παράλληλες Μητέρες» Αν είναι να κάνεις ανατροπή, να την κάνεις ηχηρά. Την αγαπούν την Κρουζ, κι αν μοιραστούν περίεργα οι ψήφοι μπορεί να ακούσουμε το όνομά της. Ιστορικό ρεκόρ για 2 Οσκαρ σε ισπανίδα ηθοποιό (μετά το Β' Γυναικείου για το «Vicky Cristina Barcelona» το 2008).
ΜΟΥΣΙΚΗΣ
...and the Oscar goes to: Χανς Τσίμερ για το «Dune». 12η φορά υποψήφιος, το κέρδισε με τη δεύτερη - για το «Lion King». Ποτέ ξανά. Φέτος, στα στοιχήματα και τις στατιστικές (κέρδισε Χρυσή Σφαίρα και BAFTA) προηγείται. Kι όχι άδικα. Η μουσική που έγραψε για το remake/όραμα του Ντενί Βιλνέβ είναι εξίσου μεγαλειώδης, τολμηρή και spiritual, αλλά ταυτόχρονα πρωτότυπη, πειραματική και παράδοξη - αποτυπώνοντας περίφημα τόσο την απόκοσμη ομορφιά όσο και τον κίνδυνο της ερήμου στον πλανήτη των Αράκι. Μοιάζει να βγαίνει από τα πνευμόνια των γιγάντιων σκουληκιών της.
Oscar upset: Ο Τζόνι Γκρίνγουντ για την «Εξουσία του Σκύλου». Ή τουλάχιστον αυτό θα ψηφίζαμε εμείς. Tο ανατριχιαστικό μουσικό σκορ του Γκρίνγουντ («The Master», «Phantom Thread») παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ταινία της Κάμπιον. Είναι ένα ακόμα εργαλείο για να την αποκρυπτογραφήσεις. Έγχορδα που παίζουν σαδιστικά με τις χορδές των φόβων μας, όσο η βία ελλοχεύει αλλά δεν φανερώνεται.
Β’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
...and the Oscar goes to: Αριάνα ΝτεΜπόουζ για το «West Side Story» Αλλο ένα απόλυτο φαβορί. Εχει κερδίσει τα πάντα Χρυσή Σφαίρα, SAG, Critics Choice, BAFTA και πάει φουλαριστά για το Οσκαρ της (συνολικά, στις ενώσεις κριτικών της Αμερικής έχει κερδίσει 44 υποψηφιότητες και 23 βραβεία!)
Oscar upset: Κανένα. Δίκαια το τραγούδησε, το χόρεψε, το έκανε δικό της. Η Αριάν έπαιξε με την ψυχή της και το μελόδραμα και το γλέντι που έστησε αριστοτεχνικά ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και δικαίως έχει σαρώσει όλα τα βραβεία στο πέρασμα της. Κάντε άκρη, περνάει το κορίτσι με το κίτρινο φόρεμα για να πάρει το Όσκαρ του. Και θα γίνει η 2η λατίνα που κερδίζει στην κατηγορία (μετά την Ρίτα Μορένο για τον ίδιο ρόλο στο «West Side Story» του 1961)!
Β’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
...and the Oscar goes to: Τρόι Κότσερ για το «Coda». Είναι από τις περιπτώσεις των underdogs που παίρνουν το προβάδισμα της κούρσας στα τελευταία 50 μέτρα. Ο Κότσερ κέρδισε το SAG, καπάκι το βραβείο των Independent Spirit Awards και το BAFTA και έχτισε τρελό momentum για την οσκαρική βραδιά. Θα γράψει ιστορία: θα γίνει ο πρώτος άνδρας κωφός που κερδίζει Όσκαρ (36 ολόκληρα χρόνια μετά την Μάρλιν Μάτλιν στα «Παιδιά Ενός Κατώτερου Θεού» και η Ακαδημία θα του το δώσει για να μην μείνει μάτι στεγνό στην αίθουσα. Αξιος.
Oscar upset: Ο Κόντι Σμιτ ΜακΦι για την «Εξουσία του Σκύλου». Οχι στα αλήθεια. Δεν πρόκειται να κάσει ο Κάτσερ. Απλώς είναι wishful thinking, γιατί ο πιτσιρικάς ήταν εκπληκτικός. Η ερμηνεία του ήταν το το yang στο yin του Μπένεντικτ Κάμπερμπατς. Αφαιρετικός, μυστηριώδης, ο 26χρονος ηθοποιός έπλασε ένα πολύ διαφορετικό, αθόρυβο μοιραίο αρσενικό. Δεν πειράζει Κόντι, μικρός είσαι ακόμα και το μέλλον σου είναι βέβαιο ότι σου χρωστάει να είναι χρυσό.
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
...and the Oscar goes to: Questlove για το «Summer of Soul». Πέρσι ήταν ο DJ της βραδιάς και φέτος ο οσκαρικός νικητής της. Ετσι πάνε αυτά στην Γη της Κινηματογραφικής Επαγγελίας. Ο μουσικός παραγωγός, ντράμερ των Roots, συγγραφέας και τυπάρας Questlove που κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με αυτό το ντοκιμαντέρ, εκτός του εκτοπίσματος που έχει στην βιομηχανία του entertainment έχει προβάδισμα και για άλλους λόγους. Εχει κερδίσει από το Sundance που έκανε την πρεμιέρα του, μέχρι τα Critics Choice και τα BAFTA (ναι, του το έδωσαν και οι Βρετανοί!) οπότε πιστεύουμε ότι θα ακούσει το όνομά του και στα Οσκαρ. Γιατί η θεματική του ντοκιμαντέρ βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Κι αν την ιστορία τη γράφουν οι λευκοί, και οι λευκοί ξέρουν ότι το καλοκαίρι του 1969 σημαδεύτηκε από το Woodstock. Ερχεται όμως ο Q και της ξαναγράφει. To ντοκιμαντέρ για το «Harlem Cultural Festival», το μουσικό φεστιβάλ στο Χάρλεμ το καλοκαίρι του 1969 συγκέντρωσε στο πάρκο του Χάρλεμ χιλιάδες αφροαμερικανούς για 6 συνεχόμενα σαββατοκύριακα και πάνω στη σκηνή ονόματα όπως οι Nina Simone, B.B. King, Stevie Wonder, Mahalia Jackson, Sly & the Family Stone, The 5th Dimension, Gladys Knight, Τhe Staple Singers. Και φέτος θα δικαιωθεί. Τhe Revolution WILL t Be Televised.
Oscar upset: Γιόνας Πόερ Ρασμούσεν για το «Flee» Hδη έχει κάνει το ρεκόρ του. Είναι το πρώτο φιλμ που προτείνεται για Οσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, Καλύτερης Ταινίας Animation και Καλύτερου Ντοκιμαντέρ. Eχει κερδίσει στα Ευρωπαϊκά Βραβεία, στα Διεθνή Βραβεία Ντοκιμαντέρ και σε πολλές Ενώσεις Κριτικών της Αμερικής. Χμμ...
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
...and the Oscar goes to: Γκρεγκ Φρέισερ για το «Dune» Δεύτερη φορά υποψήφιος μετά το 2017 για το «Lion». Φέτος μοιάζει να έχει το προβάδισμα - κι όχι άδικα. Η φωτογραφία του «Dune» ήταν το πιο εντυπωσιακό εργαλείο στα χέρια του Ντενί Βιλνέβ για να δώσει ζωή στο φιλόδοξο όραμά του. Εχει κερδίσει τα βραβεία των διευθυντών φωτογραφίας (Camerimage και ASC), αλλά και το BAFTA και πηγαίνει καρφωτός για το πρώτο Οσκαρ του. Είναι ο φωτογράφος του «Batman» του Ματ Ριβς (αλλά και των «Mandalorian», «Rogue One», «Vice») Ειρωνικά; Είναι Αυστραλός και αρκετές φορές συνεργάτης της Τζέιν Κάμπιον.
Oscar upset: Αρι Βέγνκερ για την «Εξουσία του Σκύλου» Στα 93 χρόνια των Όσκαρ - μόλις η 2η γυναίκα υποψήφια για φωτογραφία (με πρώτη την Ρέιτσελ Μόρισον για το Mudbound, 2018) Κέρδισε το Critics Choice, αλλά έχασε μετά το ASC και το BAFTA και μαζί και το μομέντουμ της. Ομως τα Οσκαρ αγαπούν τα ρεκόρ και η Αμερική ζει την #metoo εποχή της. Δε θα είναι μόνο ενοχές αν ακουστεί το όνομα της Βέγκνερ. Θα είναι και δικαίωση. Η Βέγκνερ σχεδόν συνυπογράφει το αποτέλεσμα της Κάμπιον. Η μοναχικότητα των άδειων κάδρων, η αβάσταχτη μοναξιά των μεγάλων μυστικών. Εξω στη φύση, οι φακοί της Βέγκνερ καταγράφουν επικά, αλλά και με πυκνή μελαγχολία, το μεγαλείο των οροπεδίων, την απεραντοσύνη του ουρανού, την υπόσχεση του ανοιχτού ορίζοντα. Μέσα στην έπαυλη των αδελφών, ο αέρας τελειώνει. Οι φιγούρες των ανθρώπων φωτοσκιάζονται έτσι ώστε να εξαφανίζονται, σαν να τους καταπίνει το σκοτάδι μέσα στα τεράστια δωμάτια με τα μαονένια έπιπλα και τα παχιά περσικά χαλιά.
ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
...and the Oscar goes to: Σίαν Χέντερ για το «Coda» Απίστευτο κι όμως αληθινό. Μία αμερικανική διασκευή να είναι καλύτερη από την αυθεντική γαλλική ταινία («Οικογένεια Μπελιέ» του Ερίκ Λαρτιγκό). Αλλά η Χέντερ μελέτησε πολύ και στις λεπτομέρειες το πώς θα προσαρμόσει την ιστορία στον κοινωνικό ιστό της εργατικής Αμερικής, στα ψαράδικα χωριά της Πενσιλβάνια και την κοινότητα των κωφών της χώρας. Κι ανταμείφθηκε: κέρδισε το βραβείο Ενωσης Σεναριογράφων και το BAFTA, δείχνοντας ότι όσο ανακάλυπταν οι ψηφοφόροι διεθνώς την ισορροπημένα feelgood και ρεαλιστική διάσταση της ταινίας, τόσο την αγαπούν περισσότερο. Με τη φόρα που έχει πάρει, νιώθουμε ότι τίποτα δεν τη σταματά.
Oscar upset: Τζέιν Κάμπιον για την «Εξουσία του Σκύλου». Κανονικά θα έπρεπε να το έχουμε σίγουρο. Ηταν για πολύ καιρό το φαβορί, καθώς η μεταφορά του -αρκετά τολμηρού για την εποχή του- ομότιτλου βιβλίου του Τόμας Σάβατζ (1967) είναι αριστουργηματική και είχε πάρει προβάδισμα στην αρχή της οσκαρικής κούρσας. Ξεφούσκωσε όμως η φόρα της ταινίας και δέχθηκε, ειδικά σε αυτή την κατηγορία μεγάλα χτυπήματα στο παρά πέντε.
ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
...and the Oscar goes to: «Coda» Οχι, ούτε εμείς το πιστεύουμε ότι γράφουμε αυτές τις αράδες. Κι όμως. Το προβάδισμα που έχει πάρει το ριμέικ της Χέντερ είναι συγκλονιστικό: το μεγάλο βραβείο στα SAG, το BAFTA, και, κυρίως, το PGA (το βραβείο της Ενωσης Παραγωγών που συνήθως προβλέπει και τον οσκαρικό νικητή) δίνει στο underdog της χρονιάς το χρυσό εισιτήριο για να γράψει ιστορία - θα είναι ταυτόχρονα και η πρώτη ταινία της AppleTV που κερδίζει το μεγάλο βραβείο. Υπάρχει ακόμα ένας λόγος να υπερισχύσει το «CODA»: θα είναι η πρώτη ταινία με (επί το πλείστον) κωφούς πρωταγωνιστές που κερδίζει Οσκαρ. Λιώνει η Ακαδημία με κάτι τέτοια.
Oscar upset: «Η Εξουσία του Σκύλου». Με 12 υποψηφιότητες και με σίγουρο αυτό της σκηνοθεσίας, με άλλα λόγια το φαβορί, κι όμως σήμερα θεωρείται «ανατροπή». Η επιστροφή της Τζέιν Κάμπιον είχε στεφθεί με διθυραμβικές κριτικές, βραβεία που ξεκίνησαν από το Φεστιβάλ Βενετίας μέχρι και την νίκη στις Χρυσές Σφαίρες, κι ένα τεράστιο buzz που έμοιαζε να παραμένει αμείωτο. Μέχρι 20 μέρες πριν - που οι παραγωγοί έδωσαν το βραβείο τους στο crowd pleaser της χρονιάς. Η αλήθεια είναι ότι η ταινία της Κάμπιον, αυτό το βουβό γουέστερν-νουάρ κάτω από τον καυτό ήλιο δεν άρεσε σε ολους. Μήπως είναι η κατάρα του Netlix; (Ούτε το «Ρόμα», ούτε ο «Ιρλανδός», ούτε το «Μανκ» τα κατάφεραν στο πρόσφατο παρελθόν).
Η 94η τελετή των βραβείων Οσκαρ θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 27 Μαρτίου και μεταδοθεί στην Ελλάδα ζωντανά από την Cosmote TV
