Στο «Ολα Πήγαν Καλά», ο Φρανσουά Οζόν διασκευάζει το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Εμανουέλ Μπερνχάιμ, προσωπικής του φίλης και συνεργάτη του στα σενάρια του, ανάμεσα στα οποία στην «Πισίνα» και το «5x2», που αφηγείται την εμπειρία της, όταν προσπάθησε να βοηθήσει τον πατέρα της να πεθάνει με ευθανασία, μετά από ένα εγκεφαλικό που τον άφησε στο κρεβάτι χωρίς δυνατότητα κίνησης ή ομιλίας.
Ο Οζόν είχε διαβάσει το βιβλίο ήδη από το 2013 και τα προσχέδια της Μπερνχάιμ, αλλά δεν ένιωθε ικανός να το μεταφέρει στον κινηματογράφο. Μετά το θάνατο της συγγραφέα από καρκίνο το 2017, ο Γάλλος σκηνοθέτης θεώρησε ότι χρωστούσε στη φίλη του να πει την ιστορία της, ακριβώς όπως την είχε γράψει: ακομπλεξάριστα απέναντι στο βαρύ θέμα της, με τη φυσικότητα που αρμόζει στο θάνατο και με έμφαση στο πόσο μια τέτοια απόφαση επηρεάζει όσους μένουν πίσω.
Οι ταινίες έρχονται όταν νιώθεις έτοιμος να τις κάνεις. Το βιβλίο γράφτηκε από μια πολύ καλή μου φίλη.Γνώρισα την Εμανουέλ Μπερνχάιμ πολλά χρόνια πίσω, την εποχή του «Κάτω από την Αμμο» και γίναμε αμέσως φίλοι. Συνεργαστήκαμε σε πολλά σενάριά μου και απολάμβανα πάντοτε τη γνώμη της για τις ταινίες, τους ηθοποιούς, την τέχνη και τη ζωή γενικά. Οταν έγραψε το βιβλίο για το θάνατο του πατέρας της, μου το έστειλε και με ρώτησε αν θα με ενδιέφερε να το μεταφέρω στο σινεμά. Δεν ήμουν έτοιμος τότε. Ενιωθα πως ήταν η δική της ιστορία και δεν μπορούσα να βρω τον εαυτό μου μέσα σε αυτήν. Λίγα χρόνια μετά, όταν πέθανε από ένα φρικτό και γρήγορο καρκίνο, διάβασα ξανά το βιβλίο και, κάτω από το βάρος του δικού της θανάτου, αποφάσισα να γράψω ένα σενάριο. Ηταν ένας τρόπος να είμαι ξανά κοντά της.
«Ολα πήγαν καλά». Αυτό μου είπε η Εμανουέλ όταν τέλειωσε η περιπέτεια με τον πατέρα της. Ηταν κάτι που το σήκωσε στους ώμους της, χωρίς να παραπονεθεί, χωρίς ποτέ η ίδια να μιλήσει γι' αυτό ως κάτι δύσκολο ή βαρύ. Αργότερα, ετοιμάζοντας την ταινία, κατάλαβα πως ήταν και πολύ δύσκολο και πολύ βαρύ. Οι αποφάσεις που πρέπει να πάρεις ξεφεύγουν από το ανθρώπινο μέτρο.
Δεν ήθελα να κάνω μια ταινία για την ευθανασία. Χρησιμοποίησα τα τεχνικά στοιχεία που υπήρχαν στο βιβλίο και συναντήθηκα μόνο με έναν γιατρό για κάποιες περισσότερες πληροφορίες πάνω στο θέμα. Αυτό που έμαθα είναι ότι από το ποσοστό των ανθρώπων που ξεκινούν τη διαδικασία είναι λίγοι όσοι την ολοκληρώνουν. Οι περισσότεροι επιλέγουν τη ζωή.»
Με τις Τζεραλντίν Παϊλάς, Σαρλότ Ράμπλινγκ και Σοφί Μαρσό στα γυρίσματα του «Ολα Πήγαν Καλά»
Η κεντρική ιδέα της ταινίας ήταν ότι βρισκόμαστε από την πλευρά της ζωής. Επειδή το θέμα της ταινίας είναι ο θάνατος, όλοι περιμένουν να δουν ένα δράμα. Ο θάνατος όμως είναι μέρος του κύκλου της ζωής. Ο ήρωας της ταινίας δεν φοβάται να δει τον θάνατο κατάματα, να μιλήσει γι' αυτόν, να δηλώσει «Θέλω να πεθάνω». Για το Δυτικό Πολιτισμό ίσως είναι σοκαριστικό να αντιμετωπίζεις το θάνατο τόσο απλά, αλλά η ιδέα είναι ότι κάνουμε μια ταινία για τη ζωή και οι «ελαφρές» στιγμές, οι στιγμές του χιούμορ είναι ουσιαστικά στιγμές που θα ζούσαν οι ήρωες στην πραγματικότητα.
Δεν ήθελα να κάνω μια ταινία για την ευθανασία. Χρησιμοποίησα τα τεχνικά στοιχεία που υπήρχαν στο βιβλίο και συναντήθηκα μόνο με έναν γιατρό για κάποιες περισσότερες πληροφορίες πάνω στο θέμα. Αυτό που έμαθα είναι ότι από το ποσοστό των ανθρώπων που ξεκινούν τη διαδικασία είναι λίγοι όσοι την ολοκληρώνουν. Οι περισσότεροι επιλέγουν τη ζωή.
Πριν από αυτήν την ταινία η Σοφί Μαρσό είχε αρνηθεί τέσσερις φορές να συνεργαστεί μαζί μου. Τώρα όμως είχε έρθει η ώρα. Ενιωσε πολύ κοντά της την ιστορία της Εμανουέλ και τον χαρακτήρα της, προσπάθησε να τον καταλάβει και να του δώσει τα στοιχεία εκείνα για να μπορέσει ο θεατής να ταυτιστεί μαζί της. Δεν είναι ηθοποιός της σύνθεσης. Δουλεύει περισσότερο με το ένστικτο, θέλει να γνωρίζει την ηρωίδα της καλά πριν την ενσαρκώσει. Ηταν υπέροχο που δουλέψαμε μαζί.
Το «Ολα Πήγαν Καλά» θα προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου.
