Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι
Και λες, δεν μπορεί ένας σκηνοθέτης, μέσα στην ίδια χρονιά, να υπογράψει δυο αριστουργήματα - όμως μπορεί. Ο τρυφερός, ανατρεπτικός Ιάπωνας δημιουργός, την ίδια χρονιά που χάρισε σε όσους τυχερούς μπόρεσαν να το δουν (όχι στην Ελλάδα ακόμα) το «Drive My Car», παρουσίασε και το σπονδυλωτό, διακριτικό έπος του και τιμήθηκε με την Αργυρή Αρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Τρία κεφάλαια: στο πρώτο, δυο φίλες μοιράζονται τα κουτσομπολιά για τη μαγική ερωτική εμπειρία της μίας, μόνο που η άλλη τυχαίνει να τη γνωρίζει παραπάνω από καλά. Στο δεύτερο, ένας καθηγητής λογοτεχνίας διατείνεται ότι κρατά την πόρτα του πάντα ανοιχτή για τους φοιτητές του. Μέχρι να σκεφτεί να την κλείσει. Στο τρίτο, μια γυναίκα επιστρέφει στη γενέτειρα για το reunion συμμαθητών, για να συναντήσει εκείνη που τότε, στην εφηβεία, είχε ερωτευτεί παράφορα και άδοξα.
Η ψηφοφορία των αναγνωστών: Εσύ ψήφισες για την καλύτερη ταινία του 2021;
Power Points
Οι κλεφτές ματιές στην ιαπωνική ψυχοσύνθεση, το δισταγμό και την αποδοχή, τη σιωπή και την επανάσταση. Το σενάριο: γραμμικά, λιτά, οι ιστορίες του Χαμαγκούτσι μάς πείθουν επαναλαμβανόμενα για τη μονοδιάστατη ουσία τους, μόνο για να μας τραβήξουν και πάλι επαναλαμβανόμενα το χαλί κάτω από τα πόδια της πίστης μας. Στην τέλεια ισορροπία της μοιρολατρείας και της αυτονόμησης, δεν παύει να μας εκπλήσσει και, ήσυχα, να μας προκαλεί ν' αναμετρηθούμε με το πεπρωμένο μας.
Θα μείνει κλασικό
Γιατί καταπιάνεται με τα μεγαλύτερα υπαρξιακά ζητήματα, τη ζωή και το θάνατο, την αλήθεια και το ψέμμα, το χρόνο, τη συγκυρία, και τα κάνει να μοιάζουν ποπ, εύπεπτα, γι' αυτό και τόσο πιο συνταρακτικά.
Η σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε
Οσο γίνεται ένα τσάι, ανάμεσα σε μικρές, μπανάλ πληροφορίες, ειπωμένο με την ίδια ασημαντότητα: «Συνεχίζεις ν' αποφεύγεις το πιο σημαντικό κι ας πέρασαν 20 χρόνια.»
Γράψαμε στο Flix
Ο Ιάπωνας σεναριογράφος/σκηνοθέτης των «Happy Hour» και «Αsako I & II» επιστρέφει με μία σπονδυλωτή ταινία συμπτώσεων, ένα μελαγχολικό ανθολόγιο (λανθασμένων) επιλογών, μοίρας και εξιλέωσης. Εξομολογήσεις, ανατροπές, ανθρωπιά, έκπληξη, συγκίνηση. Πώς θα ήταν οι ζωές μας αν είχαμε πάρει άλλες αποφάσεις, αν είχαμε στρίψει σε άλλα μονοπάτια, αν τολμούσαμε να πάμε μπροστά όταν οι φόβοι μάς κράτησαν πίσω; Αν ο τροχός της τύχης μάς είχε βοηθήσει και λίγο;
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική εδώ
Και κάτι ακόμη
«Οσο καιρό γυρίζαμε την ταινία, στεκόμουν έκθαμβος πίσω από την κάμερα και παρακολουθούσα τις ερμηνείες των ηθοποιών. Νιώθω ότι αυτός ο ενθουσιασμός μου διέσχισε τον ωκεανό και σας συνάντησε.» Είπε ο Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι στην Κριτική Επιτροπή της Berlinale που του χάρισε την Αργυρή Αρκτο. Θα μπορούσε να το έχει πει και σ' εμάς.
Το Top 10 του Flix για το 2021:
