Η ταινία
Η Μαξ, μια νέα καλλιτέχνις, δεν μπορεί να κορυφώσει. Εκθέτει ένα γλυπτό και η παρέα της την κοροϊδεύει. Προσπαθώντας να ξεμπλοκάρει τη σεξουαλικότητά της, χάνεται στις φαντασιώσεις της, όπου κρύβεται ένα μαύρο άλογο.
Ο σκηνοθέτης
O Σπύρος Σκάνδαλος είναι σκηνοθέτης και σεναριογράφος που γεννήθηκε στην Αθήνα καισπούδασε Οπτικοακουστικές Τέχνες στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Η πρώτη του μικρού μήκους,«Ιλένα», πήρε το βραβείο «Καλύτερης ταινίας μυθοπλασίας» και το Βραβείο Κοινού στον 2οΔιαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους του Ιδρύματος Ωνάση. Επίσης απέσπασε το βραβείο του GSC στο 37ο Φεστιβάλ Δράμας. Το 2017 σκηνοθέτησε μια σειρά ταξιδιωτικών ντοκιμαντέρ για τηνΕΡΤ3 και το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «Σκέφτομαι τα Κορίτσια που Αγάπησαν» το οποίο έκανεπρεμιέρα στο 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «Λεβα»έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ στην Αργεντινή, το Μπαγκλαντές, την Ιταλία, την Ελλάδα και τηΒρετανία. Το «Marcia”» ένα σχέδιο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, εξασφάλισε την υποστήριξη τουΙδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου και του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ιονικής Τράπεζας. Ο Σπύροςέχει μόλις ολοκληρώσει τη μικρού μήκους μυθοπλασίας «Horsepower» και αναπτύσσει τηνεπόμενη.
4 ερωτήσεις για το «Horsepower»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία; Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Η ιστορία αφορά τη γενιά των millennials που περνούν τα τελευταία χρόνια της νεότητάς τους προσπαθώντας να φρενάρουν τον χρόνο, επειδή αισθάνονται στάσιμοι. Ανήκω στη γενιά που πέρασε τη νεανική της αθωότητα μέσα στην κρίση και ωριμάζει με μια πανδημία. Η γενιά μου προσπαθεί να ισορροπήσει μέσα σε έναν κόσμο ρευστό, όπου η ηθική βρίσκεται σε συνεχή αναδιαπραγμάτευση. Ενώ αποζητά την επαφή με τους άλλους και την αποδοχή της κοινωνίας, συχνά παραδίνεται στα ένστικτά της πιστεύοντας ότι έτσι θα συμπυκνώσει τον χρόνο.
Αυτή η ταινία είναι έντονη και πυκνή. Σκοπεύει να παρασύρει τους θεατές με την εικαστική γλώσσα και τον ορμητικό ρυθμό της, στον κόσμο μιας άγριας παρέας. Ελπιζω οι θεατές να προσεγγίσουν την ιστορία μέσω των φόβων, των φαντασιώσεων και των ονείρων της ηρωίδας, δίνοντάς τους ισότιμη θέση στον κόσμο της.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Μπορώ να πω πως το να κάνεις σινεμά, στην Ελλάδα, είναι πολύ δύσκολο και σε στιγμές απογοητευτικό. Από το τελευταίο project κρατάω ότι οι σχέσεις που χτίζουμε με τους συνεργάτες είναι η ταινία. Επίσης, πρέπει να βρούμε το σθένος να εδραιώσουμε τον τρόπο δουλειάς μας και να μάθουμε να κάνουμε ταινίες με το αίσθημα του κατεπείγοντος. Προφανώς αυτό θα επιδράσει βαθύτατα στη φόρμα του ελληνικού σινεμά και ίσως σημάνει μια νέα περίοδο.
Η ταινία σας θα κάνει πρεμιέρα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης συνθήκης για τον κόσμο του σινεμά αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την κατάσταση αυτή τη στιγμή αλλά και το μέλλον του σινεμά;
Ο κινηματογράφος είναι μια συλλογική εμπειρία ως προς τη δημιουργία του αλλά και ως προς την θέασή του. Η πανδημία επηρέασε οτιδήποτε αφορά την κοινότητα και ως εκ τούτου αποδεικνύεται άκρως επιδραστική για τις τέχνες. Μέχρι σήμερα, η εξέλιξη του σινεμά αφορούσε κυρίως αλλαγές στη φόρμα και το περιεχόμενό του. Τώρα είναι η πρώτη φορά, που μπαίνουν υπό αμφισβήτηση οι συνθήκες θέασης και προωθείται η κατα μόνας παρακολούθηση έναντι της συλλογικής εμπειρίας.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;
Το φεστιβάλ εξελίσσεται, γίνεται συμπεριληπτικό και εξωστρεφές. Είναι τιμή μου να συμμετέχω, ειδικά σε αυτή την καμπή της ιστορίας του και θέλω να συμβάλω στο να αποτελέσει σημείο σύγκλισης της νέας γενιάς της κινηματογραφικής κοινότητας. Οι ταινίες μικρού μήκους που συμμετέχουν και βραβεύονται σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ αποδεικνύουν ότι η εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή είναι ενεργή και χρειάζεται στήριξη ώστε να καταφέρει να γίνει βιώσιμη.
Horsepower | Παραγωγοί: Αντιγόνη Ρώτα, Αλέξης Αναστασιάδης | Executive Producers: Ηλίας Κτιστάκης, Θωμάς Τσιφτελής, Σπύρος Σκάνδαλος | Σενάριο: Σπύρος Σκάνδαλος, Θωμάς Τσιφτελής | Σκηνοθεσία: Σπύρος Σκάνδαλος | Ηθοποιοί: Ιωάννα Κολλιοπούλου, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Κώστας Νικούλι, Αλεξάνδρα Χασάνι | Διευθυντής Φωτογραφίας: Θωμάς Τσιφτελής | Μοντέρ: Στάμος Δημητρόπουλος | Πρωτότυπη μουσική: Αλέξανδρος Παπαευθυμίου | Σκηνογραφία: Μυρτώ Λάμπρου | Ενδυματολόγος: Χριστίνα Λαρδίκου | Ηχολήπτης/Sound designer: Άρης Αθανασόπουλος | Μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου, Όλγα Πάτσιου | Gaffer: Haris Pournias | Χορογράφος: Ξένια Θέμελη | Μίξη ήχου: Κώστας Βαρυμποπιώτης | Colorist: Άγγελος Μάντζιος | Online editor: Φοίβος Πέτικας | Post production coordinator: Ηρώ Αδρακτά | VFX & DCP mastering: MetaPost | Μια συμπαραγωγή των: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Squared Square, Assumed Position, White Balance
Δείτε εδώ την «Ιλένα» του Σπύρου Σκανδάλου:
