Η ταινία
To «Girlhood» ακολουθεί την ιστορία τριών δεκαεφτάχρονων κοριτσιών σε μια γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας ενώ διανύουν τη δύσκολη περίοδο της μετάβασης στην ενηλικίωση και την απομόνωση της καραντίνας.Η Χριστίνα, μοιράζεται το δωμάτιο με τον αδερφό της, βοηθάει τη μητέρα της στις δουλειές του σπιτιού και ονειρεύεται την ανεξαρτησία της. Η Βέρα, νιώθει άβολα μέσα στο σώμα της και ζητά αποδοχή, παλεύει με τα στερεότυπα που της επιβάλλουν οι άλλοι για την εξωτερική της εμφάνιση, ενώ παράλληλα φαντασιώνεται έναν κόσμο πιο συμπεριληπτικό. Η Νεφέλη δεν κάνει παρέα με αγόρια, ανακαλύπτει το φεμινισμό και βρίσκει διέξοδο στο διάβασμα και στα social media. Μέσα από αυτή την ιστορία ενηλικίωσης, βλέπουμε οικείες εικόνες εφήβων που βιώνουν διατροφικές διαταραχές και σεξισμό, ενώ προσπαθούν να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους. Έχοντας κολλημένα τα πρόσωπά τους σε μια οθόνη, βρίσκουν καταφύγιο η μία στην άλλη και περιμένουν να τελειώσουν το σχολείο.
Οι σκηνοθέτες
Η Βάνια Τέρνερ (1989) είναι διευθύντρια φωτογραφίας, μοντέζ και σκηνοθέτης. Mε έδρα την Κένυα, όπου ζούσε και εργαζόταν μέχρι την αρχή της πανδημίας, ασχολήθηκε αποκλειστικά με την καταγραφή των επιπτώσεων της αναγκαστικής εκτόπισης, λόγω πολεμικών συρράξεων, κλιματικής αλλαγής και ένδειας καθώς και την έμφυλη διάστασή της. Η δουλειά της έχει δημοσιευτεί σε διάφορα διεθνή μέσα, όπως την εφημερίδα Guardian και το TIME Magazine. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Warwick και Πολιτική Θεωρία στο LSE. Αυτό το διάστημα ετοιμάζει ένα ντοκιμαντέρ που αφορά θέματα έμφυλης βίας, σεξισμού και κατάχρησης εξουσίας.
Η Μαρία Σιδηροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε ερευνητικές εκπομπές από το 2014 και ως παραγωγός σειρών ντοκιμαντέρ για το ARTE, VICE. Το 2019, το ντοκιμαντέρ “Μέσα μου Βλέπω Μονάχα Θάλασσα” που συνσκηνοθέτησε, συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και παραγωγή ντοκιμαντέρ στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Φιλμογραφία
Βάνια Βαρβάρα Τέρνερ
The captain rescuing migrants in the Mediterranean during the Covid-19 pandemic, produced, filmed and edited for the Guardian, (ΟΚΤ. 2020)
Child Brides of Climate Change, produced, filmed and edited for TIME Magazine with support from The Pulitzer Center on Crisis Reporting (AΥΓ. 2020)
Inside a Greek coronavirus ward: how a debt-ridden nation is beating the disease – produced, filmed and edited for the Guardian, (MΑΙΟΣ 2020)
Mαρία Σιδηροπούλου
Μέσα μου βλέπω μονάχα θάλασσα, 2019, ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, 20’ (συν-σκηνοθεσία )
Βήματα Ανεξαρτησίας, 2019, VICE Greece, μεσαίου μήκους ντοκιμαντέρ, 43’ (σκηνοθεσία, παραγωγή)
The Remains - After the Odyssey, 2019, ντοκιμαντέρ, 90’ (παραγωγή)
4 ερωτήσεις για το «Girlhood»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία; Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Η Βέρα, η Νεφέλη και η Χριστίνα είναι όλα τα κορίτσια και κάθε κορίτσι χωριστά.
Είναι το κορίτσι που ασχολείται νυχθημερόν με την εμφάνισή του, που κατακλύζεται από εικόνες στα social media, που βαριέται να διαβάσει, αλλά που ελπίζει ότι κάτι θα καταφέρει, που κλείνεται στον εαυτό του, που βιώνει το σεξισμό, που βρίσκει εν τέλει και πάντα καταφύγιο στις φίλες του.
Είναι σπάνιο να ακούς έφηβες να μιλούν ανοιχτά για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Καταγράφοντας την καθημερινότητά τους, τις συζητήσεις τους, ακούγοντας τους προβληματισμούς τους και περνώντας χρόνο μαζί τους, θέλαμε να δείξουμε τι σημαίνει να είσαι κορίτσι το 2021.
Αυτή η ταινία όμως έγινε και σε ανάμνηση κάθε κουβέντας που κάναμε με τις φίλες μας και ντρεπόμασταν να κάνουμε με άλλους, για τις φορές που δεν μας έδιναν σημασία επειδή είμαστε κορίτσια, για τις στιγμές που αισθανθήκαμε μόνες και βρίσκαμε διέξοδο η μία στην άλλη.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Ήμασταν τυχερές. Σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους, είχαμε τη στήριξη του Ιδρύματος Ωνάση και με αυτόν τον τρόπο κατορθώσαμε να φέρουμε εις πέρας μία παραγωγή πολλών μηνών, υπό άκρως αντίξοες συνθήκες. Χωρίς την υποστήριξη αυτή, η ταινία δεν θα είχε πραγματοποιηθεί.
Η καθημερινότητά μας, μέσα σε σπίτια τριών διαφορετικών οικογενειών, με εβδομαδιαία rapid tests, συνεχείς προληπτικές διακοπές γυρισμάτων αλλά και το πλαίσιο των πανελληνίων, αποδείχτηκε αρκετά δύσκολη και απρόβλεπτη.
Οι περισσότεροι δημιουργοί δεν έχουν συχνά το προνόμιο να κάνουν σινεμά σε συνθήκες όπου κάθε τους ανάγκη ικανοποιείται άμεσα, ειδικά στην Ελλάδα. Κι εμείς οι ίδιες σπανίως είχαμε αυτή τη δυνατότητα. Σίγουρα όταν δεν έχεις το άγχος του να σκεφτείς πού θα δώσεις τα λίγα δικά σου χρήματα επικεντρώνεσαι καλύτερα στον στόχο σου.
Η ταινία σας θα κάνει πρεμιέρα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης συνθήκης για τον κόσμο του σινεμά αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την κατάσταση αυτή τη στιγμή αλλά και το μέλλον του σινεμά;
Η πανδημία και οι συνεχείς καραντίνες σίγουρα έκαναν κακό στο σινεμά και γενικότερα στις τέχνες. Παράλληλα βέβαια αναδύθηκαν και πλατφόρμες online streaming με περιεχόμενο που στοχεύει περισσότερο σε κοινό που προτιμά φεστιβάλικες ταινίες, κάτι που αποτέλεσε μία μικρή διέξοδο για αρκετούς σινεφίλ.
Δεν θεωρούμε όμως τις πλατφόρμες λύση στο πρόβλημα, ούτε εναλλακτική στην εμπειρία του σινεμά. Χρειάζεται να δοθεί μάχη να μείνουν οι αίθουσες ανοιχτές. Δεν γνωρίζουμε τι επιπτώσεις μπορεί να έχει μία υβριδική κινηματογραφική εμπειρία, με στόχευση στην online θέαση, για τον κόσμο του σινεμά. Και αυτό μας φοβίζει.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;
Το Φεστιβάλ Δράμας είναι ένα από τα πολύ λίγα φεστιβάλ που πραγματικά «φροντίζει» τις ταινίες του. Δεν τις αντιμετωπίζει ως περιεχόμενο για να γεμίσει το πρόγραμμά του. Υπάρχει ένας σεβασμός που δύσκολα συναντάται. Η εμπειρία της επαφής με τόσους διαφορετικούς και ενδιαφέροντες δημιουργούς είναι κι από μόνη της ένα σημαντικό κίνητρο συμμετοχής.
Το είδος της ταινίας «μικρού μήκους» κάποτε φάνταζε δύσκολο και δεν χωρούσε παντού - παρόλο το μέγεθός του. Σήμερα, πολλά φεστιβάλ το εντάσσουν στις κατηγορίες τους και ακόμη περισσότερα επιλέγουν να προβάλλουν αποκλειστικά αυτό. Εμείς αγαπάμε τις ταινίες μικρού μήκους και νιώθουμε τυχερές που δημιουργούμε σε ένα πλαίσιο όπου οι «μικρομηκάδες» έχουν πλέον αποδείξει την αξία τους και εξελίσσονται συνεχώς.
Girlhood | Σκηνοθεσία: Βάνια Τέρνερ, Μαρία Σιδηροπούλου | Διεύθυνση Φωτογραφίας, Σενάριο, Μοντάζ: Βάνια Τέρνερ | Creative Production: Μαρία Σιδηροπούλου | Eρευνα: Μαρία Σιδηροπούλου | Εκτέλεση Παραγωγής: Laika Productions | Συνθέτρια: Δεσποινίς Τρίχρωμη | Sound Designer: Στέλιος Κουπετώρης | Colorist: Άγγελος Μάντζιος / MetaPost | Βοηθός Colorist: Φοίβος Πέτικας | Μία παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση
