Η ταινία
Ο Ομηρος είναι αγνοούμενος της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974, παγιδευμένος σε μια νέα ζωή στα βάθη της Ανατολίας. Το μόνο που τον χωρίζει από τον τόπο και την ζωή που άφησε πίσω, είναι η θάλασσα. Που τελειώνει το όνειρο και που αρχίζει η πραγματικότητα;
Ο σκηνοθέτης
Ο παραγωγός και σκηνοθέτης Μιχάλης Χαπέσιης είναι Κύπριος που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Ο Μιχάλης πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στο Λονδίνο, πριν επιστρέψει στην Κύπρο το 1964 στην ηλικία των πέντε ετών για να φοιτήσει σε Ελληνικό σχολείο. Εζησε στο βόρειο μέρος της Κύπρου, που τώρα βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή, για δέκα χρόνια. Ηταν η εποχή που έμαθε, μελέτησε τον κόσμο και έθετε απορίες. Η Κερύνεια, το ομορφότερο και πιο ειδυλλιακό μέρος του νησιού, όπου τα πυκνά δάση συναντούσαν την θάλασσα, είχε ουσιαστική επίδραση στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού. Πράγματι, η Βόρεια ακτή της Κύπρου είναι διάσημη έχοντας δώσει στο νησί αξιόλογους ποιητές και καλλιτέχνες. Η οικογένεια του Μιχάλη βρισκόταν πάντοτε στο προσκήνιο σε ότι αφορά την καλλιτεχνική δραστηριότητα, ξεχωρίζοντας ιδιαίτερα στην παραδοσιακή ποίηση.
Το 1974 ξεριζώθηκε από την γενέτειρά του από τα τουρκικά στρατεύματα που κατέστρεφαν τα πάντα στο πέρασμά τους. Η οικογένεια μετανάστευσε πίσω στην Αγγλία όπου ο Μιχάλης σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Greenwich από όπου αποφοίτησε το 1984. Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Κύπρο, αυτή τη φορά για να αντιμετωπίσει το πλήρες μέγεθος της καταστροφής που έφερε η τουρκική εισβολή. Για 15 χρόνια, όπως λέει ο ίδιος, αισθανόταν σαν ψάρι έξω από το νερό. Το 1999 επιστρέφει και πάλι στο Λονδίνο, παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών. Ξεκινά να εργάζεται ως αρχιτέκτονας, ενώ στον ελεύθερό του χρόνο επιδιώκει την ενασχόληση με τη δεύτερη μεγάλη του αγάπη, τον κινηματογράφο, που εν τέλει γίνεται η δεύτερη, κύρια ασχολία του.
Τον Φεβρουάριο του 2001 δημιούργησε την Michael P. Hapeshis Ltd. (Acanthus Films) μέσω της οποίας έχει δημιουργήσει αρκετές ταινίες μικρού μήκους, τηλεοπτικές σειρές, ντοκιμαντέρ, και δύο ταινίες. Το «Shootout», μια ταινία σε φορμά 35χλ εξερευνά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια ομάδα νέων κινηματογραφιστών κατά την πρώτη μέρα γυρισμάτων, μελετώντας διάφορες πτυχές των ανθρωπίνων σχέσεων, τις δυνάμεις και τις αδυναμίες τους, τα όνειρα και τις προσδοκίες τους. Το «Shootout» προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Εδιμβούργου το 2001. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του με τίτλο «Dinner with my Sisters», κυκλοφόρησε στις αίθουσες στο Ηνωμένο Βασίλειο από την αλυσίδα κινηματογράφων Cineworld. Η ταινία μικρού μήκους «Miss Sparks», προβλήθηκε ως μέρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπράιτον το Πάσχα του 2002 και στο 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου τον Φεβρουάριο του 2005 οπού και πήρε το βραβείο καλύτερης ψηφιακής ταινίας. Η ταινία «Resurrection», ολοκληρώθηκε το 2006 και ήταν υποψήφια για το βραβείο Καλύτερης Δραματικής Ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λος Άντζελες το 2006, ενώ συμμετείχε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπιλμπάο την ίδια χρονιά. Εχει λάβει επίσης το Βραβείο Τεχνικής και Καλλιτεχνικής Αριστείας στο 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου, τον Μάρτιο του 2007. Η ταινία «Αντίδοτον» πείρε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας - Ελληνες του Κόσμου στο 39ο Φεστιβάλ ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας τον Σεπτέμβριο του 2016. Η ταινία «Η Ασήμαντη Ζωή της Ελένης Παυλή» πήρε το βραβείο σκηνοθετικής μνείας στο 23ο Διεθνές Φεστιβάλ ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας τον Σεπτέμβριο του 2017.
Ο Μιχάλης Χαπέσιης έχει εκλεγεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου τον Απρίλιο του 2017.
5 ερωτήσεις για τη «Θάλασσα»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Μεγάλωσα μέσα στην θάλασσα της Κερυνείας την οποία αναγκάστηκα να εγκαταλείψω στα 15 μου. Καθόμουνα ώρες στα βότσαλα και αγνάντευα τα κύματα να ξεπλένουν τα βότσαλα και την άμμο, να έρχονται να με αγκαλιάζουν και να φεύγουν και μετά να ξανάρχονται. Με το πέρασμα της ώρας, τα βότσαλα αρχίζουν να σου μιλούν, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι απλά βότσαλα, ότι έχουν ψυχή, κάτι θέλουν να σου πουν, ότι αυτά και η άμμος και το νερό και το μπλε το χρωμα είναι ένα και αδιαίρετο και ότι άμα η θεια δυναμη που τα κρατάει μαζί σπάσει, τίποτα δεν μπορεί να είναι το ίδιο ξανά. Αγαπώ την Ελλάδα γιατί φιλοξενει ένα ατελείωτο ερωτικο παιχνίδι μεταξύ στεριάς και θάλασσας, γιατί είναι μια ατελείωτη Κερύνεια. Το 1974 ήτανε μια κακή χρόνια για την Κυπρο αλλά για την Ελλάδα ήτανε καλοχρονιά, επεστρεψε η δημοκρατία στην χώρα. Έκτοτε, χάθηκα μέσα στην αστική ζούγκλα της μοντέρνας πόλης, το Λονδίνο ήταν αφιλόξενο και παγωμένο. Γύρισα όλο τον κόσμο ψάχνοντας να βρω μια θάλασσα σαν της Κερύνειας. Το μόνο που μου απομείνει είμαι ο απόηχος των κυμάτων μέσα στα αυτιά μου.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Η ταινία είναι ένα εικαστικό ποίημα αφιερωμένο στον τόπο μου, την Κύπρο, και τους καημούς που την περιβάλλουν.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Να με ρωτήσει για την Κερύνεια και το τι βουίζει στα αφτια μου.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Εγώ κάνω ταινίες μικρού μήκους για θέματα που με βασανίζουν σαν άνθρωπο και προσπαθώ μέσα από την διαδικασία να περάσω κάποια μηνύματα. Ο,τι κάνουμε στην ζωή μας έχει πολιτικό-ιδεολογικές προεκτάσεις και σαν καλλιτέχνες έχουμε ιερό καθήκον μέσα από το έργο μας να αναδεικνύουμε τον απλό άνθρωπο και τους προβληματισμούς του. Η συγκεκριμένη ταινία βγήκε από πολύ βαθεία μέσα μου και έχει άμεση σχέση με τον τόπο που γεννήθηκα και την ύπαρξη μου σαν άνθρωπος.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Το Φεστιβάλ Δράμας είναι μια μαγευτική διοργάνωση, ένα από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στον κόσμο, και χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης εδώ στην Βρετανία. Είναι πνευματικό παιδί του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Φεστιβάλ του Κου Αντώνη Παπαδόπουλου του οποίου εύχομαι ακόμα μεγαλύτερα επιτεύγματα.
Η Θάλασσα | Σκηνοθεσία - Σενάριο: Μιχάλης Χαπέσιης | Φωτογραφία: Νικ Μίλνερ | Μοντάζ: Μιχάλης Χαπέσιης | Μουσική: Μιχάλης Νιβολιανίτης, Αλέξανδρος Χρηστάρας | Ηχος: Γιώργος Ποταμίτης | Σχεδιασμός Ηχου: Γιάννης Σκανδάμης, Κωστας Χρυσογελος | Σκηνικά: Μπεθ Τζόουνζ | Ερμηνευτές: Γιάννης Κόκκινος, Μαρία Μιχαήλ, Χάρης Κκόλος, Πάμπος Χαραλάμπους, Χρήστος Κωνσταντίνου, Χαρά Ευγενήου | Παραγωγή: MPH Film Factory Limited (Μιχάλης Χαπέσιης), ΣΤΕΦΙΛΜ (Αγγελος Αργυρούλης), Φιλ Ρωμάνος
