Η ταινία
Η Δημιουργός ακολουθεί τον πιο ώριμο εαυτό της, την προσομοίωσή της, σ’ένα περίπατο ομιχλώδη, ψευδαισθησιακό. Διαισθάνεται τη φυγή της, την πραγματοποιεί. Ωστόσο, οι δισταγμοί και η ίδια της η δειλία δεν την αφήνουν να ολοκληρώσει το ταξίδι.
Η σκηνοθέτης
Η Μελπομένη Λουκανίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα σπουδάζει στη σχολή Κινηματογράφου Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η ταινία «Χίμαιρα» αποτελεί την πρώτη της ολοκληρωμένη ταινία μικρού μήκους.
5 ερωτήσεις για τη «Χίμαιρα»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Υστερα από μια μακροχρόνια περισυλλογή σκέψεων, εικόνων και σημειώσεων από συγγραφείς, ξεκίνησα να γράφω το σενάριο για το τελευταίο εργαστήριο των κινηματογραφικών σπουδών μου. Θεματικά, είχα επηρεαστεί και ταυτιστεί τόσο από σημειώσεις του Φραντς Κάφκα όσο και από σκέψεις και δοκίμια του Αλμπέρ Καμύ. Αισθήματα και εικόνες είχαν δημιουργηθεί ήδη μέσα μου και αισθανόμουν την ανάγκη να τα οπτικοποιήσω. Σισύφειες συνειδήσεις για το ανίκητο της ζωής που έχουμε να διαχειριστούμε είναι ένα από τα θέματα μου που με περιτριγυρίζουν στο παρόν αυτό.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Θα την περιέγραφα ως μια ταινία για την μοναχική πορεία προς την συνειδητοποίηση των συναισθηματικών μεταβάσεων.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Προσωπικά πιστεύω στον διάλογο μεταξύ του ίδιου του έργου με τον εκάστοτε θεατή. Το έργο συνομιλεί με τον θεατή κατά τη διάρκεια της θέασής του. Ο θεατής αναρωτιέται, αισθάνεται και σκέφτεται. Αυτό από μόνο του έχει ένα ενδιαφέρον, κατά πόσο ένας οραματιστής προσεγγίζει το θέμα του και κατά επέκταση τους συνομιλητές του.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;Η ελάχιστή μου εμπειρία μου διδάσκει ότι το σημερινό ελληνικό σινεμά απαιτεί αφοσίωση αληθινή και πίστη στο όραμα. Προπαντός δύναμη εσωτερική και πίστη στους ανθρώπους που δουλεύουν όλοι μαζί για να εκπληρωθεί η ιδέα. Αυτό που κρατάω από αυτή την εμπειρία, καθώς αποτελεί και την πρώτη μου ολοκληρωμένη κινηματογραφική προσπάθεια, είναι η αναπόδραστη πορεία προς την εξέλιξη και το κουράγιο που απορρέει από αυτήν.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Το Φεστιβάλ της Δράμας είναι μια χαρά δημιουργικής ένωσης. Πιστεύω ότι αποτελεί τον κοινό τόπο ανθρώπων που αγαπούν εξ ολοκλήρου την τέχνη του κινηματογράφου. Ενας τόπος συνάντησης διαφορετικών εικόνων και φωνών. Είναι κάτι που μας κρατά και μας ωθεί να συνεχίζουμε να προσπαθούμε για τις επόμενες συναντήσεις που θα ‘ρθουν. Είμαι πολύ χαρούμενη που θα βρεθώ για πρώτη φορά σε ένα τόσο σημαντικό φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στη χώρα μας.
Χίμαιρα | Εμφανίζονται: Natasha Rumyantseva, Δημήτρης Καπετάνιος | Σενάριο-Σκηνοθεσία: Μελπομένη Λουκανίδου | Σκριπτ: Σωτήρης Χαριζάνης | Παραγωγή: Μαρία Λασκαρίδου | Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Έλλη Ναλμπάντη | Διεύθυνση Φωτογραφίας-Μοντάζ: Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος | Assistant Cinematographer: Ορέστης Ψωμόπουλος | Focus Pullers-Βοηθοί Κάμερας: Ασημίνα Διονυσοπούλου, Δημήτρης Μανουσιάκης | Grip: Αλεξάνδρα Σιαφάκα | Ηχοληψία: Χρυσάνθη Ζωγράφου | Ηχητικός Σχεδιασμός-Μίξη: Ενές Αχμέτ Κεχαγιά | Color Correction: Δημήτρης Μανουσιάκης
