
Λιμάνι Πειραιά, 2.07.25 / 6.00 π.μ.
Την ίδια ώρα που η Αθήνα ανακτά τους (πρωινούς) ρυθμούς της, βρεθήκαμε στο Λιμάνι του Πειραιά, προκειμένου να συναντήσουμε το δημιουργικό team του «Τρόποι για να Ξεφορτωθείς Λίγη Ελευθερία», της επερχόμενης πρώτης μεγάλου μήκους του Χρύσανθου Μαργώνη («Ιαση», «Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.», «Ο Ηλιος Ενέχυρο»). Ηδη από τα πρώτα λεπτά επαφής με τους συντελεστές, μοιραία γίναμε μέρος του δικού τους μικρόκοσμου και τους ακολουθήσαμε στα γυρίσματα που πραγματοποιήθηκαν στο δρομολόγιο των 6.30 προς Αίγινα - και πάλι πίσω.
Διαβάστε ακόμη: Εφτά νομά σ' ένα δωμά. Το «Ηλέκτρα 7» αποκαλύπτεται στο Flix
Με τον τίτλο να μας προϊδεάζει απόλυτα για το περιεχόμενο της ταινίας, η ιστορία που φέρει τη σεναριακή υπογραφή του Χρύσανθου Μαργώνη (πέραν της σκηνοθετικής) μιλάει για όλα όσα μας εγκλωβίζουν σε νοητά κουτιά, όλα όσα (απο)δεχόμαστε άκριτα και πορευόμαστε μαζί τους. Ευτυχώς, στην περίπτωση των ηρώων του, ο αυτο-περιορισμός θα γίνει αντιληπτός και η ρουτίνα θα ανατραπεί, οδηγώντας τους σε ένα οδοιπορικό που απλώνεται τόσο στην Ελλάδα, φτάνοντας έως και το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης, όσο και εντός τους.
Στο «Τρόποι για να Ξεφορτωθείς Λίγη Ελευθερία» ο Παύλος, ένας ιδιοκτήτης πάρκινγκ αεροδρομίου, στα 43 του μοιάζει να έχει εγκαταλείψει πλήρως το όνειρό του να γίνει πιλότος. Η ζωή του μοιράζεται ανάμεσα σε δωδεκάωρες βάρδιες, την προσπάθειά του να έρθει κοντά με τον έφηβο γιο του και τη διαχείριση του τελματωμένου γάμου του. Μέχρι που η Κέλυ πραγματοποιεί την εμφάνισή της στη ζωή του - κυριολεκτικά - από το πουθενά, ανατρέποντας κάθε πτυχή της. Οι δυο τους θα αφήσουν πίσω τις ζωές τους, ξεκινώντας ένα ταξίδι που θα τους αλλάξει ουσιαστικά και για πάντα.
Κατά τη διάρκεια των μικρών παύσεων ανάμεσα στο γύρισμα, μιλήσαμε με τον Χρύσανθο Μαργώνη, τους δύο πρωταγωνιστές, Μιχάλη Βαλάσογλου και Μαρία Κοραχάη και τον Διευθυντή Φωτογραφίας, Θοδωρή Μιχόπουλο, για τις στιγμές που παρακολουθούμε τη ζωή να γλιστράει από τα χέρια μας, τη σημασία της ταινίας για τον καθένα προσωπικά, τη μεταξύ τους συνεργασία και τη συνολική εμπειρία τους από τα γυρίσματα.
Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά όσα μοιράστηκαν μαζί μας.
Χρύσανθος Μαργώνης
Επέλεξα η πρώτη μου μεγάλου μήκους να είναι μία ταινία είδους, ένα road movie, πεδίο το οποίο φέρει αυτόματα κάτι πολύ κινηματογραφικό, γι’ αυτό και το αγαπώ. Ενιωσα ότι θα μου δώσει την ευκαιρία να κάνω περισσότερα πράγματα, χωρίς να δεσμεύομαι από χώρους, σπίτια.
Βασικό ζήτημα που πραγματεύεται η ταινία είναι το πώς – χωρίς να το καταλαβαίνουμε απαραίτητα – εγκλωβιζόμαστε σε διάφορες καταστάσεις στην καθημερινότητά μας, από μία σχέση, μία δουλειά κ.ο.κ. Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι δεν έχουν καμία διέξοδο, ακολουθώντας μία πεπατημένη. Αυτό είναι κάτι που μου φαίνεται τρομακτικό. Διπλά μάλιστα, αν σκεφτεί κανείς ότι όλοι την πατάμε και ενίοτε εγκλωβιζόμαστε σε καταστάσεις.
Ενα γύρισμα που αγάπησα πολύ, και που πάντα ονειρευόμουν να κάνω, ήταν στα ΚΤΕΛ του Κηφισού. Είναι ένας τόπος που αργά ή γρήγορα θα σταματήσει να υπάρχει. Για πολύ κόσμο, αλλά και για εμένα, όλος αυτός ο λαβύρινθος από λαμαρίνες και κλειστά μαγαζιά συνδέεται με φοβερές αναμνήσεις.»
Στις επιρροές μου για την ταινία συγκαταλέγονται το σινεμά του Τέρενς Μάλικ και του Εμίρ Κουστουρίτσα. Οταν είχα δει πρώτη φορά το «Badlands» του πρώτου, είχα σοκαριστεί. Με εντυπωσίασε βαθιά η αγάπη του για τη φύση σε συνδυασμό με τη σουρεαλιστική διάσταση της ταινίας. Η συνάντηση του έργου του με αυτό του Κουστουρίτσα σχετίζεται για εμένα με το βαλκανικό κομμάτι της ταυτότητάς μας, το οποίο παρόλο που είναι πιο κοντά σ’ εμάς, τείνουμε να το αγνοούμε. Η τέχνη που έχουμε δημιουργήσει ως λαός στην πραγματικότητα έχει περισσότερη σχέση με την Ανατολή και τα Βαλκάνια. Είναι οξύμωρο το γεγονός ότι ενώ αυτό το στοιχείο μας έλκει, προσπαθούμε να το αποδιώξουμε, πασχίζοντας να είμαστε πιο δυτικότροποι.
Οσον αφορά το οπτικό κομμάτι, έχω επηρεαστεί πολύ ως δημιουργός από την άνοδο του ντοκιμαντέρ, αποφεύγοντας την υπερβολικά στιλιζαρισμένη αφήγηση και αποζητώντας κάτι πιο άγριο, αληθινό και ζωντανό. Στόχος μας με τον Θοδωρή Μιχόπουλο ήταν να προσπαθήσουμε να αποτυπώσουμε το στοιχείο της ελευθερίας, της κίνησης, του διονυσιασμού.
Περίμενα εναγωνίως να ξεκινήσουμε πρόβες, ώστε ο Μιχάλης και η Μαρία, μαθαίνοντας και παράλληλα χτίζοντας τους χαρακτήρες, να φέρουν και οι ίδιοι τα δικά τους κομμάτια στη φωνή των ηρώων. Οι διάλογοι άλλαξαν πολύ κατά τη διάρκεια των προβών. Χάρη στα παιδιά έγιναν πιο ανθρώπινοι.
Ενα γύρισμα που αγάπησα πολύ, και που πάντα ονειρευόμουν να κάνω, ήταν στα ΚΤΕΛ του Κηφισού. Είναι ένας τόπος που αργά ή γρήγορα θα σταματήσει να υπάρχει. Για πολύ κόσμο, αλλά και για εμένα, όλος αυτός ο λαβύρινθος από λαμαρίνες και κλειστά μαγαζιά συνδέεται με φοβερές αναμνήσεις. Κατά τη διάρκεια του γυρίσματος δεν χρειάστηκε να φωτίσουμε τον χώρο ιδιαίτερα, είναι από μόνος του κυρίαρχος. Eχει μείνει κολλημένος στη στιγμή που φτιάχτηκε κι αυτό είναι κάτι το μαγικό. Παρά τη δυσκολία των σκηνών που γυρίσαμε εκεί, το αποτέλεσμα ξεπέρασε την αρχική μου προσδοκία.
Μιχάλης Βαλάσογλου
Το σενάριο με κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Εχει να κάνει με τη συνάντηση με το αναπάντεχο που ανατρέπει τον ρου της δικής μας ιστορίας, την «πραγματική» διάσταση της ζωής. Η ζωή του Παύλου είναι, επί το πλείστον, μία μετακίνηση από το Α στο Β και πίσω. Με αφορμή την έλευση της Κέλυς βρίσκεται από το Α στο Γ κι από εκεί σε όλο το αλφάβητο.
Αυτό που βρίσκω γοητευτικότερο στον Παύλο είναι οι αδυναμίες του. Ισως αυτό να μην είναι και τόσο παράδοξο στην πραγματικότητα. Οι αδυναμίες μας είναι αυτές που μας καθιστούν γοητευτικούς.»
Οι συνθήκες της ιστορίας εναλλάσσονται διαρκώς. Πράγματα και καταστάσεις συμβαίνουν με ή παρά τη θέλησή του. Εχει τεράστιο ενδιαφέρον το πώς συμπεριφέρεται μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μάθει να κάνει τα πάντα με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Σε κάνει να αναρωτιέσαι αν μπορεί να αλλάξει και κατ’ επέκταση σε φέρνει σε επαφή με το αιώνιο ερώτημα του κατά πόσο ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να αλλάξει πραγματικά και επί της ουσίας.
Αυτό που βρίσκω γοητευτικότερο στον Παύλο είναι οι αδυναμίες του. Ισως αυτό να μην είναι και τόσο παράδοξο στην πραγματικότητα. Οι αδυναμίες μας είναι αυτές που μας καθιστούν γοητευτικούς. Οταν εκείνος έρχεται αντιμέτωπος με τα δύσκολα σημεία του ταξιδιού τους, στέκεται τελείως άοπλος απέναντί τους και καλείται να βρει τρόπο να τα διαχειριστεί, για το καλό της Κέλυς, αλλά και των όσων βρίσκουν στο διάβα τους. Το μόνο που έχει σαν οδηγό σ’ αυτήν την κατάσταση είναι η συναίσθηση, χωρίς εν- μπροστά. Ταυτόχρονα, συμπεριφέρεται με έναν τρόπο φροντιστικό που εμπεριέχει αγάπη, κάτι που είχε ξεχάσει σ’ έναν βαθμό και το βρίσκει εκεί όπου δεν το περίμενε.
Ο Χρύσανθος είναι ένας πολύ ταλαντούχος άνθρωπος. Γνωριζόμαστε από πολύ παλιά, έχουμε κάνει δύο μικρού μήκους μαζί, την «Ιαση», και το «Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.». Είχαμε μία επαφή μέσα στα χρόνια και ξαναβρεθήκαμε με αφορμή την τωρινή ταινία. Τον θεωρώ σπουδαίο, διότι φέρει πολλές αρετές που χρειάζεται ένας επικεφαλής στη δουλειά που κάνουμε. Διαθέτει ψυχραιμία μπροστά στις πρακτικές δυσκολίες του γυρίσματος και ταυτόχρονα γνήσια αγάπη για το πρότζεκτ και τους ανθρώπους που το πλαισιώνουν.
Συνειδητοποίησα ποιο γύρισμα ήταν το αγαπημένο μου, αφότου αυτό είχε ολοκληρωθεί. Παρόλο που πήγαμε σε εντυπωσιακά μέρη με τεράστια φυσική ομορφιά, ξεχώρισα ορισμένες σκηνές που είχαμε στα ΚΤΕΛ. Ο χώρος είχε κίνηση, ανθρώπους. Αυτό που συμβαίνει εντός του μοιάζει πολύ με τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Είναι ένα πέρασμα. Κανένας δεν βρίσκεται εκεί για να μείνει στάσιμος. Αυτή η συνθήκη έφερε αναπάντεχα από μόνη της ζωή στο γύρισμα κι έτσι βρίσκαμε διαρκώς νέες ευκαιρίες και ιδέες που δεν θέλαμε να αφήσουμε ανεκμετάλλευτες.
Μαρία Κοραχάη
Από την αρχή είχα μία ενστικτώδη σύνδεση με την Κέλυ κι αυτό μου δημιούργησε μία τεράστια επιθυμία να την υποδυθώ. Ενα από τα βασικά στοιχεία που με τράβηξαν σε εκείνη είναι η ελευθερία που τη διέπει, η οποία ξεπερνά τα στερεότυπα. Στο μυαλό μου μοιάζει με ένα άγριο άλογο. Μεγαλώνοντας περιοριζόμαστε και συμπεριφερόμαστε κομφορμιστικά. Το γεγονός ότι εκείνη δεν το κάνει αυτό έχει φοβερό ενδιαφέρον για εμένα.
Ενα από τα γοητευτικότερα χαρακτηριστικά της είναι το μυαλό της. Είναι διάφανη, δεν έχει κρατήματα. Είναι χυμένη προς τα έξω, κι αυτό φαίνεται στο βλέμμα της, στον τρόπο που υπάρχει. Συγχρόνως αυτό που με τρομάζει στην Κέλυ, είναι το πόσο η ίδια μπορεί να τρομάξει τους άλλους.
Αισθάνομαι ουσιαστικά τυχερή για τη γνωριμία μου με τον Χρύσανθο. Από την αρχή αισθάνθηκα φοβερή σύνδεση μαζί του, ένιωσα ότι συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλο, γι’ αυτό και η συνεργασία μας κύλησε πολύ οργανικά.
Η Κέλυ είναι διάφανη, δεν έχει κρατήματα. Είναι χυμένη προς τα έξω, κι αυτό φαίνεται στο βλέμμα της, στον τρόπο που υπάρχει.»
Αγαπημένο μου γύρισμα ήταν αυτό που κάναμε στη λίμνη Δόξα, όπου μπήκαμε στο νερό στις 4.00 το πρωί. Ηταν πολύ δύσκολη μέρα. Είχαμε ξεπαγιάσει και τρέμαμε. Ομως το μαγικό της όλης υπόθεσης είναι το πόσο αυτή η συνθήκη σε αναγκάζει να ζήσεις αυτό που συντελείται στο εδώ και τώρα.
Θοδωρής Μιχόπουλος
Παρόλο που οι όροι του ταξιδιού δεν διαμορφώνονται από τον κεντρικό ήρωα, αυτός επιλέγει να τους ακολουθήσει. Αυτό ήταν που μου φάνηκε εξαρχής πολύ ενδιαφέρον για το πρότζεκτ. Το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με έναν απλό άνθρωπο στον οποίο συμβαίνει κάτι τυχαίο που τον βγάζει από την καθημερινότητά του, οδηγώντας τον σε κάτι νέο, εντελώς διαφορετικό από αυτό που μέχρι τώρα γνώριζε.
Οταν μία ταινία πρέπει να γίνει εντός ενός πολύ συγκεκριμένου οικονομικού πλαισίου, με οριακή ορατότητα, τα πράγματα είναι εξ ορισμού δύσκολα και θα υπάρξουν προκλήσεις.»
Μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που σταθερά καλείσαι να αντιμετωπίσεις ως Διευθυντής Φωτογραφίας στην Ελλάδα είναι οι συνθήκες χρηματοδότησης, οι οποίες επηρεάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τον τρόπο κινηματογράφησης. Οταν λοιπόν μία ταινία πρέπει να γίνει εντός ενός πολύ συγκεκριμένου οικονομικού πλαισίου, με οριακή ορατότητα, τα πράγματα είναι εξ ορισμού δύσκολα και θα υπάρξουν προκλήσεις. Ειδικότερα, από τη στιγμή που επιλέξαμε να τραβήξουμε κυρίως σε φυσικούς χώρους, οι προκλήσεις ήταν δεδομένες.
Είχαμε την τύχη να δουλέψουμε με δύο ηθοποιούς που αντιλήφθηκαν την ουσία της συνθήκης του road trip στο 100%, με αποτέλεσμα να προκύπτουν διαρκώς πράγματα που μας «έδιναν» οι ίδιοι. Ετσι, υπήρξαν πολύ ωραίες στιγμές που δεν είχαν σχεδιαστεί αρχικά, κάτι που μας επέτρεψε και η φύση του σεναρίου, η οποία ήταν ανοιχτή στη βάση της.
Οι αγαπημένες μου σκηνές που γυρίσαμε ήταν αυτές που διαδραματίζονταν μέσα στο αυτοκίνητο. Με τα παιδιά μπορέσαμε να βρούμε από κοινού έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο να τις κινηματογραφήσουμε. Επίσης, ξεχωρίζω μία ακόμη σκηνή που γυρίσαμε βράδυ σε ένα βενζινάδικο. Είχαμε σχεδιάσει να κάνουμε δύο-τρία συγκεκριμένα πλάνα, αλλά τελικά στο πρώτο πλάνο που γυρίσαμε είχε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον το acting της Μαρίας και του Μιχάλη που πραγματικά έμεινα άφωνος. Κατέληξα στο ότι δεν θα ήθελα να τραβήξω συμπληρωματικό υλικό ή να κόψω κάτι, σε συνεννόηση πάντα με τον Χρύσανθο. Ηταν υπέροχη σκηνή ερμηνευτικά και προτιμήσαμε να την κρατήσουμε ως έχει.
Συντελεστές
Παραγωγός: Ελένη Κοσσυφίδου | Βοηθός παραγωγού: Ελευθερία Ντερμπεντέρη | Σκηνοθέτης/Σεναριογράφος: Χρύσανθος Μαργώνης | Βοηθός Σκηνοθέτη: Ζαμπέλα Χαβιάρα | B΄ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Μπίτα | Σκριπτ: Ελενα Παπασταύρου | Διευθυντής Παραγωγής: Γιάννης Σταυρόπουλος | Βοηθός Διευθυντή Παραγωγής: Μαριάνα Μπίτσιου | Set Manager: Αγγελος Δάρης | Βοηθός Παραγωγής: Γιάννης Καίτσας | Βοηθός Παραγωγής: Μιχάλης Χούσσος | Σκηνογράφος: Ελενα Βαρδαβά | Βοηθός Σκηνογράφου: Χριστίνα Ραυτοπούλου | Φροντιστής: Γιάννης Αγγελίδης | Ενδυματολόγος: Χριστίνα Λαρδίκου | Βοηθός Ενδυματολόγου: Δάφνη Ηλιοπούλου | Διευθυντής Φωτογραφίας: Θοδωρής Μιχόπουλος | Casting Director: Σοφια Δημοπούλου & Φραγκίσκος Ξυδιανός | Focus Puller: Alex Asplind | Focus Puller (week 1): Σίμος Πράσινος | B΄ Βοηθός Κάμερας: Αντρέας Βέμπος | Data Wrangler: Ελευθερία Καφαράκη | Chief Ηλεκτρολόγος: Νίκος Παπαευαγγελίου | Ηλεκτρολόγος: Αλέξανδρος Ντάικο | Μακενίστας: Νικόδημος Μαργώνης | Ηχολήπτης: Δημήτρης Κανελλόπουλος | Μπούμαν: Dario Le Bars | Μακιγιάζ/Κομμώσεις: Νίκη Οβάκογλου | Σύμβουλος Κομμώσεων: Χρόνης Τζήμος | Κομμώσεις: Θωμάς Γαλαζούλας | Χορογράφος: Σοφία Μαυραγάνη | Casting Extras: Νίκος Τσεμπερόπουλος | Φωτογράφος Πλατώ: Δέσποινα Σπύρου | Ηθοποιοί: Μιχάλης Βαλάσογλου, Μαρία Κοραχάη, Ευσταθία Τσαπαρέλη, Αυγουστίνος Κούμουλος, Κωνσταντίνος Πανδής, Μανώλης Μαυρομματάκης
Το «Τρόποι για να Ξεφορτωθείς Λίγη Ελευθερία» έχει ολοκληρώσει τα γυρίσματά του και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες μέσα στο 2026 από την Blackbird Productions.