«Atlanta» (1η σεζόν)
Ο λόγος που το «Atlanta» δε θα μπορεί να αντιγραφεί είναι ότι και το ίδιο δεν προέρχεται από κάτι τρομερά συγκεκριμένο, είναι λίγο σαν σημείο μηδέν. Eχει αίσθηση αυθεντικότητας στον τόπο του, όπως συχνά έχουν κάτι χιπ νεοϋορκέζικες σειρές ή κάτι γκλαμουράτες χολιγουντιανές σάτιρες στο Λος Aντζελες, αλλά διαδραματίζεται στην Ατλάντα, την οποία δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε σειρές, εκτός από όταν μιλάμε για το μέρος που γέννησε το «Walking Dead». Ο κεντρικός ήρωας θέλει να μπει στον κόσμο του χιπ χοπ αλλά δεν είναι μουσικός ο ίδιος, κι επίσης δεν είναι ούτε κάποιος ηρωικός executive ούτε Προβληματικός Λεφτάς Σε Υπαρξιακή Κρίση. Τίποτα από όλα αυτά, ο Ερν είναι απλά ένας 20something που σταμάτησε το κολέγιο και τώρα προσπαθεί να επιβιώσει, ζει με την κοπέλα του και την κόρη τους και αποφασίζει πως θα χωθεί στη φάση του ράπερ ξαδέρφου του για να βγάλει λίγα χρήματα.
Το «Atlanta» ξεκινά ως ένας ακόμα εκπρόσωπος της ένδοξης τάξης των coming of age δραμεντί ‘κωμωδιών’ που όμως, εκπληκτικά, είναι όντως αστεία. Τα πρώτα επεισόδια, παρότι αγγίζουν θεματικές από τη βία στους δρόμους μέχρι την ίδια την επιβίωση υπό συνθήκες οριακής φτώχειας, έχουν αληθινή χιουμοριστική φλέβα, δίχως τα αστεία να υποσκάπτουν το πολύ αληθινό δράμα.
To τηλεοπτικό top-ten του 2016
Ο Ντάνι Γκλόβερ, άλλοτε κωμικός στο «Community», άλλοτε μουσικός που Προσπαθεί Πάρα Πολύ ως Childish Gambino, είναι από αυτούς τους ανθρώπους που, κατά πώς φαίνεται, γίνονται διαρκώς καλύτεροι σε αυτό με το οποίο ασχολούνται, ό,τι κι αν είναι αυτό με το οποίο ασχολούνται. Στο φετινό level up του, ως δημιουργός σειράς αυτή τη φορά, συγκεντρώνει γύρω του ένα ρόστερ πρωτάρηδων, διψασμένων σεναριογράφων κι ένα ensemble χαρακτήρων που είναι όλοι ένας-προς-ένα αξέχαστοι. Ο καλύτερος όλων, ο Ντάριους (ερμηνευμένος από τον Νιγηριανής καταγωγής ηθοποιό και ράπερ Κιθ Στάνφιλντ), δεν είχε καν spotlight επεισόδιο σε αυτή την 1η σεζόν όμως όποιος είδε τη σειρά τον λάτρεψε.
Αντιθέτως spotlight επεισοδία είχαν άλλοι χαρακτήρες ή ακόμα και το τζάκετ του Ερν, καθώς το «Atlanta» από τη μέση της σεζόν και μετά άρχισε να πειραματίζεται σαν κάποιος να είπε στους ορεξάτους σεναριογράφους του ότι αυτός είναι ο τελευταίος τους χρόνος εδώ στη Γη και πρέπει να πουν ό,τι έχουν μέσα τους. Μέσα από ένα πειραματικό, γεμάτο ιδέες, όρεξη, θράσος και συναίσθημα ντεμαράζ, το «Atlanta» μετατράπηκε από μια ζεστή, ανθρώπινη, πανέμορφη να την κοιτάς σειρά (ο Χίρο Μουράι, γνωστός βιντεοκλιπάς από το Τόκυο, έχει γυρίσει τα περισσότερα επεισόδια), σε ένα ανεκτίμητο πείραμα που δεν τεστάρει ακριβώς τα όρια του μέσου όσο τα ψηλαφίζει με διάθεση παιχνιδιού και εξρεύνησης. Πραγματικά δε βλέπουμε την ώρα να δούμε πώς θα μοιάζει η 2η σεζόν αυτής της σειράς.
Γράψαμε στο Flix
Με επιρροές σαν το «Twin Peaks» και το «Community», ο Γκόλβερ και η ομάδα του (όλοι πρωτάρηδες στη συγγραφή σειρών) παραδίδουν το ένα επεισόδιο-έκπληξη μετά το άλλο, στήνονοντας μια αφήγηση που δε σταματά δευτερόλεπτο να σε πιάνει απροετοίμαστο, τόσο με τη διεισδυτική ματιά της (σε ζητήματα φυλής, σεξουαλικότητας, λόγου, κουλτούρας) όσο και με τη διαρκή της διάθεση να δοκιμάζει περίεργα, ονειρικά πράγματα. (Περισσότερα.)
Το καλύτερο επεισόδιο
«B.A.N.» (1x07)
Ψεύτικες διαφημίσεις που σχηματίζουν μέχρι και δικά του storylines (και μία, η καρτούν, των δημητριακών, εξελίσσεται σε σχόλιο κατά της αστυνομικής βίας, επειδή μπορεί), ένας μαύρος άντρας που θέλει να γίνει λευκός 35άρης (“φοβερό χτες το «Game of Thrones»!”), ένας μόλις χαρακτήρας της σειράς που κάνει την εμφάνισή του (ο Paper Boi, που προσπαθεί διαρκώς να καταλάβει τι συμβαίνει) και όλα στο πλαίσιο ενός ψευδο-late night show ‘συζήτησης’.Ο Ντέιβιντ Λιντς θα ήταν περήφανος ή ενθουσιασμένος ή στη χειρότερη απλά θα χάιδευε τον κούνελό που σίγουρα θα έχει για κατοικίδιο και θα συνέχιζε ικανοποιημένος να τρώει ντόνατς.
Μια σκηνή
To «Atlanta» είναι, πολύ απλά, το είδος της σειράς που παρουσιάζει τον Τζάστιν Μπίμπερ ως μαύρο καλλιτέχνη, έτσι, απλά επειδή. Επειδή μπορεί. Χωρίς λόγο ή εξήγηση. Επειδή φτιάχνει ενδιαφέροντα ερωτήματα.
Ή απλά επειδή διαδραματίζεται σε ένα ελαφρώς παράλληλο σύμπαν.
Παλιότερα
Το περσινό νούμερο 2: «The Knick»
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2016: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
To τηλεοπτικό top-ten του 2016
