Οπως και η προηγούμενη ταινία της Τζασίρ το «Salt of this Sea», έτσι και το «When I Saw you», είναι η πρόταση της Παλαιστίνης για την κατηγορία της ξενόγλωσσης ταινίας στα Οσκαρ. Οπως και εκείνο το φιλμ έτσι και η νέα της ταινία μιλά για το παλαιστινιακό πρόβλημα, με μια ματιά που κατορθώνει να είναι πολιτική κοιτάζοντας την κατάσταση της χώρας της, μέσα από μια βαθιά ανθρώπινη ιστορίες.
Στο «Salt» ήταν η ιστορία μιας Αμερικανο-παλαιστίνιας που επιστρέφει στη χώρα της για να διεκδικήσει την πνευματική και υλική της κληρονομιά. Εδώ η Τζασίρ κοιτάζει την κατάσταση της Παλαιστίνης γυρίζοντας πίσω στο παρελθόν. Το φιλμ διαδραματίζεται στους προσφυγικούς καταυλισμούς των Παλαιστινίων μετά την κατάληψη της δυτικής όχθης και της λωρίδας της Γάζας από το Ισραήλ το 1967, ως αποτέλεσμα μιας αποτυχημένης πολεμικής επιχείρησης του Αραβικού πληθυσμού να ελευθερώσουν την Παλαιστίνη.
Ο Εντεκάχρονος Ταρέκ, ζει σε έναν τέτοιο καταυλισμό με την μητέρα του, περιμένοντας καθημερινά τον πατέρα του να φανεί. Οταν κουρασμένος να περιμένει θα ξεκινήσει να τον βρει, θα συναντήσει μια ομάδα ανταρτών που εκπαιδεύονται για να διεκδικήσουν και πάλι τα εδάφη τους. Η μητέρα του θα τον ακολουθήσει αναζητώντας τον, αλλά ο Ταρέκ μοιάζει αποφασισμένος να μείνει μαζί τους με κάθε τίμημα.
Η σκηνοθέτης μπορεί να έχει σπουδάσει και να ζει στην Αμερική, ωστόσο ήταν μόλις εφτά μηνών όταν οι γονείς της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και να ζήσουν για αρκετά χρόνια στη γειτονική Ιορδανία. Η ίδια λέει ότι το να βλέπεις από μακριά την πατρίδα σου και να μην μπορείς να την επισκεφθείς υπήρξε για την ίδια και τους γονείς της αφόρητο, όπως και «το να προσπαθείς να κατανοήσεις την ηλίθια ιδέα των συνόρων, την παράλογη σκέψη ότι μπορείς να χωρίζεις οικογένειες, κοινότητες, μόνο και μόνο επειδή κάποιος χάραξε μια γραμμή στο χώμα και την ονόμασε “σύνορο”».
Κι αν το 1967, τη χρονιά που διαδραματίζεται η νέα της ταινία η ίδια δεν είχε ακόμη γεννηθεί, η Τζασίρ λέει ότι άκουγε από μικρή την ιστορία της και πως έμοιαζε πάντα παράδοξο πως τα τέλη της δεκαετία του 60 ήταν μια χρονιά ελπίδας για όλο τον κόσμο με τα φοιτητικά κινήματα, και τα κινήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά την ίδια στιγμή, μια τραγωδία για την οικογένειά της και τους συμπατριώτες της. «Ηθελα να αφηγηθώ μια ιστορία από εκείνες τις πολύ σημαντικές μέρες, όχι από νοσταλγία, αλλά γιατί νομίζω ότι εκείνες οι μέρες αφορούν απόλυτα τις ζωές μας σήμερα».
Το φιλμ είναι συμπαραγωγή της Παλαιστίνης, της Ιορδανίας, των Αραβικών Εμιράτων, της Αμερικής και από την πλευρά της Ελλάδας της Faliro House του Χρήστου Β. Κωνσταντακόπουλου, έκανε την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ του Τορόντο, ενώ στην Αγορά του 52ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είχε κερδίσει το μεγάλο βραβείο του τμήματος «Works in Progress».
Δείτε το τρέιλερ:
