Μια ταινία για δυο γυναίκες που ζουν αιώνια και τρέφονται με αίμα, από τον σκηνοθέτη του «Συνέντευξη με Εναν Βρικόλακα», είναι μια πρόταση που δύσκολα μπορείς να αρνηθείς. Κι ακόμη πιο δύσκολα μπορείς να αντισταθείς στην ευκαιρία να συναντήσεις δυο από τις καλύτερες νεαρές ηθοποιούς των ημερών μας κι έναν σκηνοθέτη που με ταινίες όπως «Η Παρέα των Λύκων», η «Μόνα Λίζα», το «Παιχνίδι των Λυγμών» και τόσες άλλες, έχει χτίσει το δικό του ευμεγέθη μύθο.
Την παράσταση βεβαίως τόσο στην ταινία όσο και από κοντά, κλέβει η Σίρσα Ρόναν, η δεκαοχτάχρονη πλέον, Ιρλανδή ηθοποιός που έκανε αίσθηση στα δεκατρία της με την ερμηνεία της και την υποψηφιότητά της για όσκαρ στην «Εξιλέωση» και που στην πορεία, απέδειξε με κάθε ρόλο, πως πρόκειται για ένα αληθινά σπάνιο ταλέντο. Ο Νιλ Τζόρνταν μιλώντας γι αυτή, ενώ εκείνη δίνει μια άλλη συνέντευξη λίγο πιο δίπλα, λέει ψιθυρίζοντας ότι είναι «τόσο καλή που καταντά παράξενη, είναι σαν να καταπίνει τον ρόλο που υποδύεται και να μεταμορφώνεται στον χαρακτήρα». Από κοντά μοιάζει με ένα αξιαγάπητο, γλυκό κορίτσι της ηλικίας της, που ζει ακόμη στην Ιρλανδία, εξακολουθεί να είναι «η Σίρσα» για τους φίλους και την οικογένειά της, κανείς από τους οποίους δεν την αντιμετωπίζει διαφορετικά, λέει.
Ντυμένη με ένα υπέροχο αλλά σχεδόν παιδικό φόρεμα και με ένα ζευγάρι αξιαγάπητα μοκασίνια που έχουν κεντημένα πάνω τους το γλυκό πρόσωπο μιας αλεπούς, η Σίρσα λέει ότι δεν της αρέσουν στ΄ αλήθεια οι ταινίες τρόμου κι αν θα έπρεπε να διαλέξει τον αγαπημένο της βρικόλακα, αυτός θα ήταν μάλλον ο Μπέλα Λαγκόζι. Κι όχι ο Ρόμπερτ Πάτινσον στο «Twilight», για το οποίο λέει γελώντας «ουδέν σχόλιο», αν και είναι πρόθυμη να μιλήσει για το «The Host» την βασισμένη επίσης σε βιβλίο της Στέφανι Μέγιερς ταινία, που μόλις ολοκλήρωσε. Αστεία και έξυπνη, απόλυτα επαγγελματίας, απαντά σε κάθε ερώτηση, αλλά μοιάζει να ενθουσιάζεται αληθινά, όταν η κουβέντα έρχεται στο τσάι, που είναι όπως λέει το πράγμα που της λείπει περισσότερο όταν βρίσκεται μακριά από το σπίτι. «Δεν ξέρω γιατί πουθενά αλλού στον κόσμο δεν μπορείς να πιεις ένα φλιτζάνι τσάι τόσο καλό όσο στην Αγγλία ή την Ιρλανδία. Μάλλον έχει κάτι να κάνει με το νερό»...
Η κουβέντα με τον Νιλ Τζόρνταν, από την άλλη μεριά, δεν περιλαμβάνει καμιά αναφορά στο τσάι, αλλά περιστρέφεται περισσότερο γύρω από το αίμα. Ο Τζόρνταν ξηγεί ότι αν και το σενάριο της Μόιρα Μπαφίνι του άρεσε από την αρχή, ήταν διστακτικός να κάνει το φιλμ καθώς ένοιωθε ότι οι βρικόλακες είναι υπερβολικά της μόδας στις μέρες μας. Ετσι αποφάσισε να αλλάξει τα πιο βασικά χαρακτηριστικά τους (όπως για παράδειγμα την ύπαρξη των δοντιών τους) και να προσθέσει στην ταινία στοιχεία από το ιρλανδικό φολκλόρ. Μίλησε ακόμη για το πως η έμπνευσή για το ύφος του «Byzantium», ήρθε από απρόβλεπτες πηγές, όπως το «Don't Look Now», κι άλλα φιλμ που δεν είχαν καμιά σχέση με το βαμπιρικό είδος. Εξήγησε ακόμη πως προσπάθησε να έχει όσο το δυνατόν λιγότερα ψηφιακά εφέ στο φιλμ, προκειμένου να διατηρήσει την αίσθηση ενός σκοτεινού ρεαλισμού. Και παρ ότι μοιάζει δύσκολο να το πιστέψεις, μας αποκαλύπτει πως μερικές από τις πιο θεαματικές σκηνές του φιλμ , στις οποίες ένας καταρράκτης βάφεται κόκκινος από αίμα, γυρίστηκαν όχι με την βοήθεια των υπολογιστών όπως ίσως θα φανταζόσασταν, αλλά με κόκκινη μπογιά που χύθηκε ξανά και ξανά στην κοίτη του ποταμού.
Ψηφιακά εφέ, δεν χρησιμοποιήθηκαν ούτε για την Τζέμα Αρτετον, η οποία, είναι από κοντά ακόμη πιο σέξι απ΄ ότι την έχετε δει ποτέ στην οθόνη, παρ ότι φορά ένα σεμνό πουκάμισο και μια στενή (και ίσως λίγο πιο κοντή απ όσο πρέπει) φούστα. Η αισθησιακή φύση του ρόλου της στο «Byzantium» λοιπόν, δεν την τρόμαξε καθόλου, αντίθετα όπως λέει, χαίρεται να παίζει ρόλους σαν αυτόν που απαιτούν από την ίδια να δείχνει σέξι. Γιατί σύμφωνα με την ανάλυσή της πάνω στο θέμα, υπάρχουν πολλοί τρόποι να είσαι ερωτική και σέξι στην οθόνη κι εκτός αυτής, δίχως να είναι απαραίτητο να γίνεσαι φτηνή η χυδαία. Ευτυχώς για την ίδια, έχει εκτός από σεξουαλικότητα περίσσευμα ταλέντου αλλά και μυαλού όπως αντιλαμβανόμαστε ακούγοντάς την να μιλά για τον ρόλο και την καριέρα της μέχρι σήμερα, αλλά και με ειλικρίνεια για την πορεία της από μια εργατική οικογένεια περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων, σε μια από τις πιο πετυχημένες ηθοποιούς της Βρετανίας.
Ολόκληρες οι συνεντεύξεις των συντελεστών του «Byzantium» θα δημοσιευτούν όταν η ταινία προβληθεί στην Ελλάδα.
Tags: Toronto 2012