Το «Spider-Man: No Way Home» κατάφερε να γίνει η πρώτη ταινία η οποία ξεπέρασε το 1 δισεκατομμύριο δολάρια στο παγκόσμιο «πανδημικό» box office, δίνοντας έτσι μια πολύ αναγκαία ανάσα στις κινηματογραφικές αίθουσες οι οποίες πασχίζουν όλο αυτόν τον καιρό να ανταπεξέλθουν με τα μέτρα εν μέσω πανδημίας.
Αυτή η τεράστια επιτυχία της ταινίας άνοιξε και πολλές συζητήσεις για το εάν θα μπορούσε να είναι υποψήφια σε διάφορες κατηγορίες των φετινών Οσκαρ ακόμα και, γιατί όχι, για Καλύτερη Ταινία. Τουλάχιστον αυτό προσπαθούν προωθήσουν η Marvel και η Sony με την καμπάνια τους για «την ταινία που έσωσε τα σινεμά».
Διαβάστε ακόμα: Ο Πολ Τόμας Αντερσον πιστεύει πως οι υπερηρωικές ταινίες δεν έχουν καταστρέψει το σινεμά
Μέσα σε αυτές τις συζητήσεις, για το αν το «Spider-Man: No Way Home» είναι άξιο για Οσκαρ, ο πρωταγωνιστής της ταινίας Τομ Χόλαντ αναφέρθηκε και στον Μάρτιν Σκορσέζε, για την κριτική που είχε ασκήσει παλιότερα στις υπερηρωικές ταινίες και τις δηλώσεις που είχε κάνει τότε πως οι συγκεκριμένες ταινίες είναι σαν «θεματικά πάρκα».
«Μπορείτε να ρωτήσετε τον Σκορσέζε να θα ήθελε να κάνει μια ταινία της Marvel. Αλλά δεν ξέρει πώς είναι γιατί δεν την έχει κάνει ποτέ. Εχω κάνει ταινίες της Marvel και έχω κάνει επίσης ταινίες που έχουν συζητηθεί για Οσκαρ, και η μόνη διαφορά, πραγματικά, είναι ότι η μία είναι πολύ πιο ακριβή από την άλλη. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο αναλύω τον χαρακτήρα, ο τρόπος με τον οποίο ο σκηνοθέτης προσεγγίζει την ιστορία και τους χαρακτήρες, είναι το ίδιο, απλώς γίνεται σε διαφορετική κλίμακα. Οπότε πιστεύω ότι [οι υπερηρωικές ταινίες] είναι πραγματική τέχνη».
Και συνέχισε λέγοντας: «Οταν κάνετε αυτές τις ταινίες, ξέρετε ότι καλές ή κακές, θα τις δουν εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ όταν κάνετε μια μικρή ανεξάρτητη ταινία, αν δεν είναι πολύ καλή, δεν θα την παρακολουθήσει κανείς, επομένως έρχεται με διαφορετικά επίπεδα πίεσης. Εννοώ, μπορείτε επίσης να ρωτήσετε τον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς ή τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ ή τη Σκάρλετ Τζοχάνσον — άτομα που έχουν κάνει ταινίες που αξίζουν Οσκαρ και έχουν κάνει επίσης ταινίες με υπερήρωες — και θα σας πουν ότι είναι το ίδιο, απλώς σε διαφορετική κλίμακα. Υπάρχει απλά λιγότερο Spandex στις “οσκαρικές ταινίες”».
Αυτό το μπρα-ντε-φερ δηλώσεων φαίνεται πως, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, δεν λέει να σταματήσει. Κάπως περίεργο όταν όλοι όσοι δουλεύουν σε κάθε είδους ταινία υποστηρίζουν τελικά την ίδια τέχνη: το σινεμά.
