«The Irishman»: Το Flix συναντά τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο κι Αλ Πατσίνο

«Ο Ιρλανδός» του Μάρτιν Σκορσέζε, σε παραγωγή Netflix, έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο New York Film Festival και ήρθε στο Λονδίνο για την πανευρωπαϊκή του πρώτη - θα είναι το μεγάλο κλείσιμο του 63ου BFI Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου, την Κυριακή 13 Οκτωβρίου.

Διαβάστε επίσης: «Αυτόματα κλασικό», «Αριστούργημα», «Συναρπαστικό»: Αυτές είναι οι πρώτες κριτικές για τον «Ιρλανδό» του Μάρτιν Σκορσέζε

Η ταινία που βασίζεται στο βιβλίο «I Heard You Paint Houses» του Τσαρλς Μπραντ, κι εξιστορεί την ζωή του πρωτοπαλίκαρου της μαφίας Φρανκ Σίραν (υπεύθυνου και για τη δολοφονία του Τζίμι Χόφα), όπως και κάθε γκανγκστερικό έπος του Σκορσέζε, ξεπερνά τόσο το είδος, όσο και το θέμα του: μετατρέπεται σε ένα ύμνο για τον αντιήρωα απέναντι στο διεφθαρμένο αμερικανικό όνειρo, μία καυστική καταγραφή του συστήματος που έχτισε την Αμερική κι επιβλήθηκε στον δυτικό κόσμο, μία μελαγχολική ωδή στην ανθρώπινη φύση.

Ολοι θα πεθάνουμε. Ισχυροί κι ανίσχυροι. Επιτυχημένοι και αποτυχημένοι. Αθώοι και εγκληματίες. Ισως ο μεγαλύτερος εχθρός ακόμα και των ένδοξων γκάνγκστερς, όσων κινούσαν τα νήματα της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, δεν είναι ούτε ο ανταγωνιστής μαφιόζος, ούτε η αστυνομία, ούτε το FBI. Είναι ο χρόνος. Τα γηρατειά. H ματαιότητα.

Πριν από λίγη ώρα, συναντήσαμε τους (πολύ ευδιάθετους) πρωταγωνιστές του Σκορσέζε, Ρόμπερτ Ντε Νίρο (στο ρόλο του Φρανκ Σίραν) και Αλ Πατσίνο (που ερμηνεύει τον Τζίμι Χόφα) και τους ρωτήσαμε (και) για αυτή την παράμετρο της ταινίας.

Ολόκληρη τη συνέντευξη των δυο πρωταγωνιστών του «Ιρλανδού» του Μάρτιν Σκορσέζε θα τη διαβάσετε στο Flix όταν η ταινία κάνει την πρεμιέρα της στις αίθουσες και το Netflix το Νοέμβριο

The Irishman 607

Δεν νομίζω ότι κάθεσαι στην πολυθρόνα σου ως γέροντας και σκέφτεσαι την καριέρα σου. Τους ανθρώπους σκέφτεσαι και τις σχέσεις που ήσουν τυχερός κι έζησες, ή εκείνες που ήσουν βλακας κι έχασες..." | Αλ Πατσίνο

«Ο Ιρλανδός» είναι μία κάπως διαφορετική προσέγγιση του γκανγκστερικού είδους από τον Σκορσέζε. Υπάρχει ένα καταστάλαγμα σοφίας, που ίσως έρχεται με τα χρόνια - το "ένδοξο" δίνει τη θέση του στην διαπίστωση ότι όλοι θα πεθάνουμε. Σας έκανε αυτή η παράμετρος της ταινίας να προβληματιστείτε κι εσείς για τη θνησιμότητα και την κληρονομιά σας; Ποια πιστεύετε ότι θα είναι; Τι θα θέλατε να αφήσετε πίσω σας; Λαμπερή καριέρα, ταινίες-σταθμούς, ρόλους-πρόκληση, Οσκαρ;

Αλ Πατσίνο: Ω κανείς μας δεν σνομπάρει τα βραβεία ή την ευκαιρία να δουλεύουμε σε πράγματα που πιστεύουμε. Ομως δεν νομίζω ότι κάθεσαι στην πολυθρόνα ως γέροντας και σκέφτεσαι την καριέρα σου. Τους ανθρώπους σκέφτεσαι και τις σχέσεις που ήσουν τυχερός κι έζησες, ή εκείνες που ήσουν βλακας κι έχασες. Εγώ μόλις άρχισα να αποκτώ μία κάποια ωριμότητα σκέψης (σκάει στα γέλια). Μην με πιστεύετε - έχω δρόμο ακόμα. Αλλά μόλις ξεκίνησα να ωριμάζω, νομιζω. Και να σκέφτομαι ότι τελικά η μεγαλύτερη επιτυχία μου θα είναι να έχω κάτι καταλάβει σε αυτή τη ζωή. Μία βαθιά κατανόηση της ύπαρξής μου, αυτό προσπαθώ να πετύχω. Και νομίζω ότι αυτό λέει και η ταινία.

Ρόμπερτ Ντε Νίρο: Θα ακουστεί κλισέ, αλλά πραγματικά θα ήθελα να φύγω από αυτή τη ζωή ξέροντας ότι προσπάθησα όσο μπορούσα να αφήσω πίσω μου έναν καλύτερο κόσμο. Κάνω ό,τι μπορώ και στο επάγγελμα για να βοηθήσω νεότερους ηθοποιούς και κινηματογραφιστές. Αλλά αυτό δεν φτάνει. Νιώθω την ίδια υποχρέωση κι ως πολίτης, ως γείτονας, ως άνθρωπος.

Irishman 607 5

Με τον Αλ δεν νιώθεις ότι μοιράζεσαι τις σκηνές. Δεν αφαιρείται ο κινηματογραφικός σου χρόνος για να πάρει ως συμπρωταγωνιστής σου τον δικό του. Πολλαπλασιάζεται.» | Ρόμπερτ Ντε Νίρο

Για εμάς που αγαπάμε κι αναπνέουμε σινεμά, είστε οι ήρωες με τους οποίους μεγαλώσαμε. Οι καλύτεροι ηθοποιοί της γενιάς μας. Το να σας βλέπουμε στην οθόνη να μοιράζεστε σκηνές δεν ήταν μόνο κάτι που μάς ενθουσίασε, αλλά που μας συγκίνησε. Ομως κι εσείς φάνηκε πόσο το χαρήκατε. Αυτοσχεδάζετε, παίζατε με το διάλογο και τς σκηνές σας - γιατί ο ένας έβαζε πλάτες στον άλλον...

Αλ Πατσίνο: Πάντα χρησιμοποιούσα μία αναλογία για να εξηγήσω πώς αισθάνομαι ως ηθοποιός: είναι σαν να είμαι ακροβάτης του τσίρκου. Ισορροπιστής σε τεντωμένο σχοινί. Και ξέρετε, ο Σκορσέζε δεν παρέχει δίχτυ ασφαλείας. Σε αφήνει να δοκιμάσεις ό,τι θέλεις, χωρίς χαλινάρι. Κι αυτό είναι υπέροχο και δημιουργικό. Αλλά και εντελώς τρομαχτικό. Εκτός κι αν έχεις τον Μπόμπι απέναντί σου. Ο Μπόμπι ήταν το δίχτυ μου. Ηταν και για εμάς πολύ συγκινητικό ότι τα καταφέραμε επιτέλους και παίξαμε σε μία τέτοια ταινία.

Ρόμπερτ Ντε Νίρο: Με τον Αλ δεν νιώθεις ότι μοιράζεσαι τις σκηνές. Δεν αφαιρείται ο κινηματογραφικός σου χρόνος για να πάρει ως συμπρωταγωνιστής σου τον δικό του. Πολλαπλασιάζεται. Προσθέτει βάρος και ουσία σε ό,τι κάνεις κι εσύ.

Irishman

Μεγαλώσατε παράλληλα, οι καριέρες σας εξελίσσονταν παράλληλα, το έχετε ξαναπεί - όλα αυτά τα χρόνια σας πρότειναν τους ίδιους ρόλους. Ησασταν ανταγωνιστές ή θαυμαστές ο ένας του άλλου; Και μετά από αυτή την εμπειρία, το αποφασίσατε; Ποιος από τους δύο είναι ο καλύτερος ηθοποιός;

(γέλια)

Αλ Πατσίνο: Πραγματικά πιστεύετε ότι σκεφτόμαστε έτσι ο ένας για τον άλλον; Οχι; Ωραία τότε, γιατί ανησύχησα. Ο Μπομπ ήταν πάντα για μένα πηγή έμπνευσης. Είχα μεγάλο θαυμασμό και κρυφή ζήλεια για το πώς δουλεύει - είναι πιο πειθαρχημένος από μένα, έχει μεγάλο σεβασμό στις λεπτομέρειες, εγώ είμαι ανυπόμονος, μπαίνω σαν αγρίμι στις σκηνές.

Ρόμπερτ Ντε Νίρο: Οχι, δεν είναι αλήθεια. Εχω μάθει πάρα πολλά πράγματα από τον Αλ. Στο "Heat" πρότεινε να κάνουμε ένα διάβασμα της σκηνής πριν τη γυρίσουμε. Καθίσαμε σ' ένα τραπέζι και τη διαβάσαμε. Μου άνοιξε έναν άλλο κόσμο αυτή η μέθοδος. Από τότε το κάνω συνέχεια στις ταινίες μου - ένα διάβασμα, όπου πειραματιζόμαστε, βρίσκουμε τις ισορροπίες, την ατμόσφαιρα των σκηνών. Επίσης, είναι πολύ μελετηρός. Σε αυτό το γύρισμα, επειδή ήθελε να πετύχει τη φωνή του Τζίμι Χόφα άκουγε με ακουστικά αρχειακό υλικό. Νόμιζα ότι με αποφεύγει (γελάει) και ακούει μουσική. Εκείνος μελετούσε. Θα το ακολουθήσω κι εγώ στο μέλλον αυτό!