Μπορεί το σινεμά - λόγω του ότι αντίθετα με τη μουσική και τη ζωγραφική είναι μια τέχνη του χρόνου, όπως ορθά υπενθύμισε ο Αγγελος Φραντζής μετά το τέλος της προβολής που είδε το «Σύμπτωμά» του να παίζει με φόντο την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και με soundtrack τον ήχο των κυμάτων - να μην εμπεριέχει στην κατασκευή του τη λογική της ενόρμησης, αλλά η ατμόσφαιρα στο 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου που ξεκίνησε χθες Παρασκευή έμοιαζε ήδη από νωρίς φτιαγμένη για να σε εμπνεύσει χωρίς δεύτερη σκέψη.
(φωτογραφίες: Μυρτώ Τζίμα)
Με προβολές στο κλειστό Παλλάς, στο θερινό του αδερφάκι και στην προβλήτα στα Αστέρια, το Φεστιβάλ ξεκίνησε με στόχο να αποδείξει πως το φετινό του πρόγραμμα είναι όντως το πιο συμπαγές της πεντάχρονης ιστορίας του και να ενώσει φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους πράγματα υπό τη γενική αίσθηση του «Cracking Up», του φετινού του κόνσεπτ που εξηγείται με ακρίβεια στο συλλεκτικό κατάλογο της διοργάωνσης.
Κάθε χρονιά έχουμε στόχο να τιμήσουμε διαφορετικά είδη ταινιών –από διαφορετικές ιστορικές περιόδους, αφηγηματικές ή μη αφηγηματικές και μεικτές φόρμες, αβάν γκαρντ και κλασικές– σε μια ενιαία συνθήκη. Το θέμα του CRACKING UP προσφερόταν γι’ αυτή μας την αποστολή, όπως αποδείχτηκε από τα ολότελα διαφορετικά είδηκινηματογράφου που συνταίριαζε: ταινίες για την τρέλα και την παράνοια, ταινίες που κάνουν το κοινό τους να ξεκαρδίζεται στα γέλια, ταινίες που θίγουν τονκατακερματισμό και την αποσύνθεση των κοινωνιών, ταινίες για τις φυσικές και τις ανθρώπινες καταστροφές... Ακολουθώντας τα όσα προτάσσει κάθε σωστή κρίση, το θέμα έχει οδηγήσει σε ιδέες, ταινίες και επιμέρους προγράμματα προβολών που λειτουργούν συμπληρωματικά, αντικατοπτρίζοντας και αλληλοδιαστέλλοντας τις μανίες τους· πράγματι, πολλές ταινίες ασπάζονται ταυτόχρονα ποικίλους ορισμούς του CRACKING UP.
Κάπως έτσι το πρόγραμμα ταινιών «Αμοιβαία Αναγνωρισμένη Καταστροφή» με αναφορές στην πυρηνική καταστροφή, το τέλος του κόσμου, την έννοια της απόλυτης καταστροφής και της επιβίωσης ενώθηκε με το «To Be or Not to Be» του Ερνστ Λιούμπιτς που απέδειξε την ανυπέρβλητη διαχρονικότητά του όχι μόνο ως κωμωδία φυσικά αλλά και ως ένα καίριο σχόλιο πάνω στο φασισμό, το «S.O.S. Extraterrestria» της Μάρα Ματόυσκα από το 1994 που διάλεξε ο ίδιος ο Αγγελος Φραντζής για να προλογίσει το «Σύμπτωμα» και ένα ξημέρωμα που βρήκε το Φεστιβάλ της Σύρου να πατάει με σταθερά βήματα πάνω στην ευθεία γραμμή της φιλοδοξίας του: να δοκιμάζει το θεατή, να εισβάλλει με τον πιο φυσικό τρόπο μέσα στο νησί της Σύρου, να κάνει την κάθε του προβολή μια μικρή ή και μεγαλύτερη ενόρμηση για ακόμη περισσότερο σινεμά.
Διαβάστε περισσότερα για το 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου
- Το 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου ξεκινάει (και αυτό είναι υπόσχεση και προειδοποίηση μαζί)
- 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου: Ερχεται, μετά μουσικής
- 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου: Η τρέλα δεν πάει στα βουνά, πάει στη θάλασσα
- 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου: Ερχεται, μετά μουσικής
- 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου: Από τον Αντώνη Σαμαράκη σε έναν ασυντέλεστο μέλλοντα
- Κάνοντας σινεμά τη θάλασσα στο «Cinemascope: Μικροί Κινηματογραφιστές στη Σύρο» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση
- 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου: Ερχεται η ιέρεια του πειραματικού animation, Μάρθα Κόλμπερν
- 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου: Με το «Cracking Up», θα πάθω κάτι;
- Το 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου έρχεται για να μας τρελάνει
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου (SIFF) ιδρύθηκε το 2013 και προβάλλει μια ευρεία γκάμα κινηματογραφικών ειδών σε παραδοσιακούς και αναδιαμορφωμένους χώρους του νησιού. Διεξάγεται στο μέσο του καλοκαιριού και τοποθετείται πέρα από τις συνηθισμένες απαιτήσεις και ιεραρχίες της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Το SIFF ενσωματώνει στο δικό του μοναδικό σκηνικό εκδηλώσεις, στυλ και προγράμματα – πειραματικά και αφηγηματικά, σύγχρονα και με αναδρομικό χαρακτήρα, ελληνικά και διεθνή, εργαστήρια και εκδηλώσεις διευρυμένου κινηματογράφου.
