Το πρώτο ερώτημα βεβαίως δεν είναι γιατί η Ακαδημία πήρε πίσω την υποψηφιότητα από τον συνθέτη Μπρους Μπράουτον και τον στιχουργό Ντένις Σπίγκελ, αλλά το γιατί αυτό το απλοϊκό τραγούδι, από μια ταινία που κανείς δεν έχει ακούσει αλλά που μοιάζει με φτηνή παραγωγή για τους πιστούς της Ευαγγελικής εκκλησίας -που την στήριξε- έφτασε ως τις υποψηφιότητες.
Η απάντηση βεβαίως είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τους λόγους που τελικά η υποψηφιότητα πάρθηκε πίσω, αφού όπως αποκαλύφθηκε, ο συνθέτης Μπρους Μπράουτον, ο οποίος είναι μέλος της επιτροπής στο τμήμα των μουσικών που ψηφίζει τους υποψήφιους, έστειλε ένα e-mail σε όλα τα μέλη, ενημερώνοντας τους πως έχει γράψει το συγκεκριμένο τραγούδι.
Οι κανόνες της Aκαδημίας ορίζουν ότι ο συναγωνισμός για τις υποψηφιότητες και τα βραβεία θα πρέπει να συντελείται με «δίκαιο και ηθικό τρόπο» και σύμφωνα με τις την πρόεδρό της Τσεριλ Μπουν Αιζακς, η πράξη το Μπράουτον «όσο καλοπροαίρετη κι αν ήταν, λόγω της θέσης του, δίνει την εικόνα ότι το τραγούδι του είχε ένα άδικο πλεονέκτημα απέναντι στα υπόλοιπα».
Ο Μπράουτον από την πλευρά του δηλώνει «συντετριμμένος» από την απόφαση: «Το μόνο που έκανα ήταν η πιο απλή, αθώα μορφή προώθησης κάτι που στράφηκε εναντίον μου όταν το τραγούδι άρχισε να κερδίζει την προσοχή. Νικήθηκα από ανταγωνιστές που είχαν πίσω τους μήνες προώθησης και διαφήμισης».
Ακούγοντας το τραγούδι βεβαίως το οποίο τραγουδά η τετραπληγική Τζόνι Ιρεκσον Τέιντα, η οποία είναι ιερέας της ευαγγελικής εκκλησίας, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθείς πως ο μόνος λόγος που βρέθηκε μέχρι την πεντάδα, ήταν ακριβώς αυτή η όχι και τόσο «αθώα» προώθηση του Μπράουτον και η εκμετάλλευση της θέσης του στην Ακαδημία.
Ακούστε (αν αντέχετε) το «Alone yet not Alone»
Μπορεί η κίνηση της αφαίρεσης της υποψηφιότητας από την ταινία να μοιάζει σπάνια, αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Το 1972 η μουσική του Νίνο Ρότα για τον «Νονό» βγήκε από τις υποψηφιότητες όταν ανακαλύφθηκε ότι αρκετά από τα θέματά της είχαν χρησιμοποιηθεί ξανά σε μια άλλη ταινία. Το 1953 η υποψηφιότητα πρωτότυπου σεναρίου για τον Λούις Λ'Αμούρ στο «Hondo» αφαιρέθηκε καθώς το σενάριο ήταν βασισμένο σε ένα διήγημα. Το 1956 οι σεναριογράφοι Εντουαρντ Μπερντς και Ελγουντ Αλμαν απέσυραν οι ίδιοι την υποψηφιότητά τους αφού θεώρησαν ότι η κωμωδία του «High Society» Γουίλιαμ Μποντίν θα μπέρδευε τους ψηφοφόρους αφού η ταινία του Τσαρλς Γουόλτερς με την Γκρέις Κέλι και τον Μπινγκ Κρόσμπι, είχε κυκλοφορήσει την ίδια χρονιά.
Τέλος η Ακαδημία έχει αφαιρέσει μια φορά κι ένα Οσκαρ μετά την βράβευση του φιλμ, όταν το 1968 απένειμε το Οσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ στο «Young Americans» για να αποκαλυφθεί εκ των υστέρων ότι το φιλμ είχε προβληθεί για πρώτη φορά έναν χρόνο νωρίτερα, με αποτέλεσμα το βραβείο να πάει στην ταινία που είχε τις περισσότερες ψήφους από τις υπόλοιπες το «Journey Into Self».
Τώρα πάντως, η Ακαδημία δεν θα δώσει την θέση του «Alone yet not Alone» σε ένα από τα υπόλοιπα τραγούδια που διεκδικούσαν μια θέση στην πεντάδα, αφήνοντας μόνο τέσσερις τις υποψηφιότητες στην απονομή.
Σε επίσημη ανακοίνωση της, απαντώντας στη δημόσια αγανάκτηση του Μπράουτον, η Ακαδημία εξηγεί τους λόγους και τη σοβαρότητα με την οποία έφτασε στην παραπάνω απόφαση:
«Η απόφαση να απορριφθεί η υποψηφιότητα του "Alone Yet Not Alone" από την κατηγορία του Πρωτότυπου Τραγουδιού, σε μουσική του Μπρους Μπράουτον, έγινε μετά από σκέψη και προσοχή. Η Ακαδημία παίρνει πολύ στα σοβαρά οτιδήποτε μειώνει την ακεραιότητα της διαδικασίας της ψηφοφορίας. Και με λύπη κατάληξε πως οι πράξεις του κου. Μπράουτον έκαναν ακριβώς αυτό.
Η διαδικασία υποψηφιοτήτων για την κατηγορία του Πρωτότυπου Τραγουδιού έχει προβλεφθεί να είναι ανώνυμη, με κάθε ένα από τα τραγούδια που βρίσκονται στη λίστα να αναφέρεται μόνο με το όνομα της ταινίας στην οποία ακούγεται με σκοπό να αποφευχθεί η καλύτερη μεταχείριση κάποιου τραγουδιού και να ενθαρρυνθεί η απροκατάληπτη ψήφος. Είναι μια πολιτική που τηρούμε εδώ και χρόνια και αναφέρεται και στο άρθρο 5.3 των κανονισμών των 86ων Οσκαρ - να μην αναφέρεται το όνομα του συνθέτη και του στιχουργού από το DVD με τα τραγούδια που μπορούν να ψηφίσουν τα μέλη της Ακαδημίας για να συγκροτήσουν την τελική πεντάδα των Οσκαρ. Η Ακαδημία θέλει τα μέλη της να ψηφίσουν τους υποψήφιους βασισμένα μόνο στο επίτευγμα του κάθε τραγουδιού σε σχέση με την ταινία του, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους ποιος το έγραψε.
Ο κος. Μπράουτον έστειλε ένα e-mail σε τουλάχιστον 70 μέλη της επιτροπής ψηφοφορίας - περίπου το ένα τρίτο των 240 μελών. Οταν αναγνώρισε πως το κομμάτι 57 στο DVD ήταν αυτό που είχε συνθέσει, ζήτησε από τα μέλη της επιτροπής να το ακούσουν και με αυτόν τον τρόπο εκμεταλλεύτηκε ένα πλεονέκτημα στο οποίο ελάχιστοι από τους συνυποψήφιούς του είχαν πρόσβαση.
Σαν πρώην Κυβερνήτης της Ακαδημίας και νυν μέλος της επιτροπής που αποφασίζει για τις υποψηφιότητες στην κατηγόρια, ο κύριος Μπράουτον θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός πράττοντας με έναν τρόπο που χρησιμοποίησε τη θέση για να επηρεάσει τη ψηφοφορία. Η Ακαδημία είναι αποφασισμένη να κάνει οτιδήποτε για να διασφαλίσει ένα επίπεδο ανταγωνισμού ανάμεσα σε όλους τους πιθανούς υποψήφιους - συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που δεν έχουν τη πρόσβαση, τη γνώση και την επιρροή ενός πολύχρονου γνώστη των μηχανισμών της Ακαδημίας.»
Δείτε (αν αντέχετε) το τρέιλερ του «Alone yet not Alone»
Tags: OSCARS 2014