Buzz

Μαριάντζελα Μελάτο: Αποχαιρετισμός σε μια μεγάλη «κυρία» του ιταλικού σινεμά!

στα 10

Εφυγε στα 71 της χρόνια η Μαριάντζελα Μελάτο, μια από τις εμβληματικές μορφές του ιταλικού σινεμά, η αιώνια «κυρία» στο «Η Κυρία και ο Ναύτης» της Λίνα Βερτμίλερ με την οποία συνεργάστηκε σε τρεις ταινίες.

Μαριάντζελα Μελάτο: Αποχαιρετισμός σε μια μεγάλη «κυρία» του ιταλικού σινεμά!

Περισσότερο από την ιδιόμορφη ομορφιά της, τα πράσινα μάτια της και τη βραχνή φωνή της, η Μαριάντζελα Μελάτο έγραψε τη δική της ιστορία στο ιταλικό σινεμά κυρίως για το ταλέντό της και την προσωπικότητά της σε ένα μείγμα ζωώδους ορμής και αποφασιστικότητας που χαρακτήρισε και τους σημαντικότερους ρόλους της στο πλευρό της Λίνα Βερτμίλερ, όταν η τελευταία δοκίμαζε την αν(τ)οχή των Ιταλών θεατών και κρατικών λειτουργών με τις ανατρεπτικές ταινίες που την έκαναν μια από τις πιο διάσημες γυναίκες δημιουργούς στην ιστορία του παγκόσμιου σινεμά.

Η Μελάτο γεννήθηκε το 1941 στο Μιλάνο από πατέρα Γερμανό, ο οποίος μετανάστευσε στην Ιταλία και δούλεψε ως αστυνομικός (αλλάζοντας το όνομα του από Χόνινγκ σε Μελάτο) και μητέρα Ιταλίδα και πριν ξεκινήσει την καριέρα της δούλευε ως σχεδιάστρια αφισών προκειμένου να πληρώνει για τα μαθήματα υποκριτικής.

Πριν την ανακαλύψει και την αγαπήσει παράφορα το σινεμά, η Μελάτο έπαιξε στο θέατρο με σκηνοθέτες όπως ο Λουκίνο Βισκόντι και ο Ντάριο Φο, κερδίζοντας μια δημοσιότητα κυρίως για το ιδιόμορφο παρουσιαστικό της και τη δυναμική προσωπικότητά της.

Ο πρώτος της κινηματογραφικός ρόλος ήρθε το 1969 στο «Thomas e gli Indemoniati» του Πούπι Αβάτι το 1969, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του '70 πρωταγωνίστησε σε μικρούς ρόλους σε σημαντικές ταινίες του ιταλικού σινεμά, ανάμεσά τους το «Ανάμεσα στα Θαύματα» του Νίνο Μανφρέντι το 1971, το «Η Εργατική Τάξη Πάει στον Παράδεισο» του Ελιο Πέτρι το 1971 και το «Lo Chiameremo Andrea» του Βιτόριο Ντε Σίκα το 1972.

Ηταν, όμως, η συνάντηση της με τη Λίνα Βερτμίλερ που θα μεταμόρφωνε τη Μελάτο σε ένα σύμβολο ερωτισμού και φεμινιστικής επαναστατικής δύναμης. Οι τρεις ταινίες που γύρισαν μαζί οι δύο γυναίκες υπήρξαν από τις σημαντικότερες της εποχής με τη Μελάτο να τελειοποιεί το ρόλο της ανεξάρτητης, σεξουαλικής και δυναμικής γυναίκας πάντοτε με συμπρωταγωνιστή τον Τζιανκάρλο Τζανίνι στο «Μίμης ο Σιδεράς» του 1972, το «Ερωτας και Αναρχία» του 1973 και φυσικα το «Η Κυρία και ο Ναύτης» του 1974.

swept Σκηνή από το «Η Κυρία και ο Νάυτης»

Το «Η Κυρία και ο Ναύτης» υπήρξε μια τεράστια εμπορική επιτυχία και εκτός Ιταλίας, αλλα και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (αγνοήστε το ριμέικ του Γκάι Ρίτσι το 2002 με τη Madonna και το γιο του Τζιανκάρλο Τζανίνι, Αντριάνο), ενώ συνάντησε έντονες αντιδράσεις για τις τολμηρές σκηνές του και την απελευθερωμένη εικόνα της σύγχρονης γυναίκας όπως την ενσάρκωνε η Μελάτο.

Για όλη τη δεκαετία του '70, η Μελάτο εξαργύρωσε την επιτυχία της παίζοντας σε ταινίες του Κλοντ Σαμπρόλ («Nada» του 1974), του Ελιο Πέτρι («Todo Modo» του 1976), του Λουίτζι Κομεντσίνι («Il Gatto» του 1978), στην ιταλική τηλεόραση ενώ στις αρχές της δεκαετίας του '80 δοκίμασε και την τύχη της στην Αμερική (έπαιξε στο «Flash Gordon» του 1980 και το «So Fine» του Αντριου Μπέργκμαν το 1981), όχι όμως με αποτελέσματα που θα την κρατούσαν εκτός Ιταλίας, όπου και επέστρεψε.

Το 1986 ξανασυνεργάστηκε με τη Λίνα Βερτμίλερ στο «Summer Night, with Greek Profile, Almond Eyes and Scent of Basil», ενώ σταδιακά αποσύρθηκε από το σινεμά και αφιερώθηκε στο θέατρο.

mariangela

Η Μαριάντζελα Μελάτο πέθανε από καρκίνο στις 11 Ιανουαρίου του 2013 στη Ρώμη, έχοντας ξεκαθαρίσει από πολύ νωρίς τη θέση της απέναντι στη ζωή και το σινεμά: «Πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε δύο κατηγορίες ανθρώπων: αυτούς που δεν έχουν καθόλου προσωπικότητα και αυτούς που έχουν περισσότερες από μία.»