Οσο δεν μπορούμε να πάμε σινεμά, δεν σταματάμε να βλέπουμε ταινίες (και σειρές). Και επιλέγουμε για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2020: Ψηφίστε κι εσείς για την καλύτερη ταινία της χρονιάς και κερδίστε δώρα. Μπείτε εδώ για να μάθετε όλες τις λεπτομέρειες για τη συμμετοχή σας.
«Dick Johnson Is Dead» (2020) της Κίρστεν Τζόνσον
Η βραβευμένη ντοκιμαντερίστα Κίρστεν Τζόνσον («Cameraperson») αποφασίζει να γυρίσει μία ταινία για/με τον 86χρονο πατέρα της, ο οποίος σιγά σιγά χάνει τη μάχη με τη γεροντική άνοια. Το concept είναι ότι η Τζόνσον θα «τον σκοτώνει» με διάφορες σεναριακές ιδέες (κι έναν κασκαντέρ), ξανά και ξανά. Κι ο Ντικ Τζόνσον μπαίνει στο κινηματογραφικό παιχνίδι σαν παιδάκι - με περιέργεια και ενθουσιασμό. Εκείνη το κάνει για να καταγράψει, με τον τρόπο που ξέρει καλύτερα (τον κινηματογραφικό φακό) το αποτύπωμα του πατέρα της σε αυτό τον κόσμο. «Η σκέψη ότι θα χάσω αυτό τον άνθρωπο, τον καλύτερό μου φίλο, είναι αβάσταχτη». Εκείνος το κάνει με χαμόγελο και χαρά - γιατί αυτό το πρότζεκτ του επιτρέπει να περνάει δημιουργικές ώρες με την κόρη του. Και οι δυο το κάνουν για να προετοιμαστούν απέναντι στο αναπόφευκτο: τον θάνατο. Ενα ντοκιμαντέρ με έμπνευση, ονειρικά στοιχεία, τρυφερότητα και, αναπάντεχα, πολύ χιούμορ. Γιατί ο Ντικ Τζόνσον είναι ένας μεγαλειώδης άνθρωπος, με αξιοπρέπεια και πλάκα. Και μια αγέραστη παιδική γλύκα. Που σου ζεσταίνει την καρδιά.
Το «Dick Johnson Is Dead» είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Netflix
«Καλά Χριστούγεννα Κύριε Λώρενς» (Merry Christmas Mr. Lawrence, 1983) του Ναγκίσα Oσιμα
Ιάβα, 1942. Ο Βρετανός λοχίας Τζον Λόρενς είναι αιχμάλωτος σ’ ένα γιαπωνέζικο στρατόπεδο συγκέντρωσης, το οποίο διοικείται από τον Γιονόι, έναν αυστηρό άντρα με αρχές, στα μάτια του οποίου οι φυλακισμένοι είναι δειλοί που προτίμησαν να παραδοθούν παρά να αυτοκτονήσουν. Ο Τζον Λόρενς αποτελεί αίνιγμα ανάμεσα στους συγκρατούμενούς του, καθώς είναι ο μόνος που μπορεί να έχει ένα είδος επικοινωνίας με τους Ιάπωνες δεσμώτες του και μοιάζει ν’ αντιλαμβάνεται την κουλτούρα τους. Οι συνθήκες δυσκολεύουν, όταν φέρνουν αιχμάλωτο τον σκληρό, υπερήφανο και θαρραλέο λοχαγό Τζακ Σέλιερς. Η ταινία ενώνει δύο από τα αγαπημένα θέματα του Ναγκίσα Oσιμα: τον έρωτα και τη βία. Ο σκηνοθέτης αντιπαραθέτει τη στρατιωτική ακαμψία της παράδοσης με την ανθρωπιά, την απόλυτη χιμαιρική αντίληψη του ανδρισμού και της τιμής με τις συναισθηματικές και σεξουαλικές αδυναμίες, την ιαπωνική κουλτούρα με τη δυτική.
Προβάλλεται στην ΕΡΤ 2 τα μεσάνυχτα
«Η Ζωή του Πι» (The Life of Pi, 2012) του Ανγκ Λι
Ο έφηβος Πι, μετά από ένα ναυάγιο, καλείται να επιβιώσει σε μια σωσίβια λέμβο, στη μέση του ωκεανού, μαζί με μια καθόλου φιλική τίγρη. Εχει ελάχιστο χώρο για να τεστάρει τα όριά του. Κι ελάχιστο χρόνο για να ενηλικιωθεί. Διασκευάζοντας το ομότιτλο μυθιστόρημα του Γιαν Μαρτέλ, ο υπέροχος Ανγκ Λι κατασκευάζει ένα κλασικό παραμύθι – μία αλληγορία που έχει ρίζες στη λαϊκή παράδοση. Ενα μύθο για τον άνθρωπο, που μπροστά στις δυσκολίες και τα ναυάγια της ζωής, θα ανακαλύψει το Θεό – όχι ψηλά, αλλά μέσα του. Αυτή η ταινία κρύβει ομορφιά. Οχι μόνο γιατί η κατασκευή της είναι πανέμορφη – με εντυπωσιακά εφέ, ατμόσφαιρα και αισθητική που σου κόβουν την ανάσα. Αλλά γιατί, ο ασιάτης σκηνοθέτης με αυτά τα γυαλιά κοιτάζει τον κόσμο και τον άνθρωπο. 4 Οσκαρ, ανάμεσά τους και αυτό της σκηνοθεσίας. Διαβάστε την κριτική της «Ζωής του Πι» στο Flix.
Προβάλλεται στο Novacinema 2 HD στις 22.00, στα πλαίσια του αφιερώματος «25 Χρόνια Nova, 25 Χρόνια Μεγάλου Σινεμά»
«Είναι Μπερδεμένο» (Ιt's Complicated, 2012) της Νάνσι Μέγιερς
Η διαζευγμένη μητέρα τριών παιδιών, Τζέιν Αντλερ, έχει καταφέρει να βάλει πάλι σε τάξη τη ζωή της, έχοντας μια επιτυχημένη επιχείρηση και ένα νέο φλερτ, όταν ξαφνικά, στην αποφοίτηση του γιου τους, ο πρώην σύζυγός της, Τζέικ, μετανιωμένος, αρχίζει να την προσεγγίζει ξανά ερωτικά. Ο επίσης χωρισμένος, αλλά πολύ διασκεδαστικός αρχιτέκτονας, Ανταμ, όμως, θα συνεχίσει να διεκδικεί την Τζέιν και, όπως είναι φυσικό, τα πράγματα αρχίζουν να μπερδεύονται επικίνδυνα! Μέριλ Στριπ, Στιβ Μάρτιν και Αλεκ Μπάλντουιν μπερδεύονται ερωτικά σε μια ακόμη ρομαντική κωμωδία για τους μεσήλικους έρωτες από τη Νάνσι Μέγιερς («Κάλλιο Αργά Παρά Αργότερα»).
Προβάλλεται στο Cosmote Cinema 2 στις 19:55
«Ψάχνοντας τον Νέμο» (Finding Nemo, 2003) του Αντριου Στάντον
Εξαιτίας της επίθεσης ενός καρχαρία, στη γειτονιά όπου ζούσαν οι γονείς του κλοουνόψαρου Νέμο, το μόνο ψάρι που διασώζεται είναι ο πατέρας του, Μάρλιν, και το αυγό του Νέμο που ακόμη δεν έχει εκκολαφθεί. Η υπερπροστατευτικότητα του Μάρλιν στη μετέπειτα ζωή του μοναχογιού του, Νέμο, θα τον οδηγήσει σε μια επικίνδυνη πράξη, που θα έχει ως αποτέλεσμα την απαγωγή του από δύτες. Ο πατέρας του, θα πρέπει να περάσει από χίλια κύματα για να τον σώσει και να τον ξαναφέρει κοντά του. Παρόλο που σήμερα μοιάζει δύσκολο να ταξινομήσεις τα ουκ ολίγα «αριστουργήματα» της Pixar σε μια ιεραρχία που να τα δικαιώνει, ίσως αυτή να είναι η πιο τέλεια ταινία της. Διαβάστε την κριτική του Flix για το «Ψάχνοντας τον Νέμο».
Προβάλλεται στον ALPHA στις 22.00
«Μόνος στο Σπίτι» (Home Alone, 1990) του Κρις Κολόμπους
Είναι Χριστούγεννα και η πολύτεκνη οικογένεια των Μακάλιστερ φεύγει για διακοπές. Ξεχνούν όμως πίσω κάτι…. τον 8χρονο γιο τους, Κέβιν! Ο Κέβιν, μόλις συνειδητοποιεί ότι έχει μείνει μόνος στο σπίτι, αποφασίζει να κάνει ό,τι θέλει για να περάσει καλά. Ομως θα έχει να αντιμετωπίσει δύο διαρρήκτες, που θα αποφασίσουν να εισβάλουν στο σπίτι. Η χολιγουντιανή κωμωδία που καθιέρωσε τον Μακόλεϊ Κάλκιν, πλέον έχει μείνει κλασική και ταυτόσιμη με τα Χριστούγεννα!
Προβάλλεται στο STAR στις 21.00
«Μαζί σου κι ας Πεθάνω» (The Little Death, 2015) του Τζος Λόσον
Ενας άντρας προσπαθεί να ικανοποιήσει τη γυναίκα του παίζοντας το ρόλο του βιαστή της. Κάποιος άλλος καταφέρνει να επιβληθεί στην dominatrix γυναίκα του μόνο όταν αυτή κοιμάται. Μια γυναίκα ερεθίζεται όταν βλέπει τον άντρα της να κλαίει. Ενα ζευγάρι δοκιμάζει role-playing που ξεφεύγει από τα όρια. Μία τηλεφωνήτρια μπλέκει σε μία πορνοφαντασίωση που καταλήγει στην πιο τρυφερή ιστορία όλων. Πέντε διαφορετικές βινιέτες μίας σπονδυλωτής ταινίας που διαδραματίζεται στο σύγχρονο Σίδνεϊ αποκαλύπτουν πολλά παραπάνω από σεξουαλικές φαντασιώσεις και φετίχ: όπως όλα στο τέλος ενώνονται, έτσι και το σεξ μάς ενώνει. Ο Αυστραλός ηθοποιός Τζος Λόσον γράφει και σκηνοθετεί για πρώτη φορά μία μαύρη κωμωδία που καταλήγει σε παραβολή της τρωτής ανθρώπινης φύσης. Η καρδιά επιθυμεί αυτό που επιθυμεί και το ίδιο και η σάρκα - όλα τα υπόλοιπα αποτελούν βιτρίνα για τις οικογένειές μας, τις παρέες μας και τις καλοβαλμένες γειτονιές των προαστιακών συνοικιών μας. Μία κωμωδία για το σεξ θα σας κάνει να ξεχάσετε όσα μας χωρίζουν και θα γελάσετε με την καρδιά σας με όσα μας ενώνουν. Διαβάστε την κριτική του «Little Death» στο Flix
Διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Cinobo
«Ida» του Πάβελ Παβλικόφσκι
Η Αννα, ένα ορφανό 18χρονο κορίτσι, μεγαλώνει σιωπηλά και υπάκουα σ' ένα μοναστήρι της σταλινικής Πολωνίας του 1961. Λίγες μέρες πριν πάρει τους όρκους αγνότητας, η ηγουμένη της αποκαλύπτει για πρώτη φορά ότι έχει μία εν ζωή συγγενή. Μια θεία, τη Γουάντα, αδελφή της μητέρας της, που μένει στην πόλη και πρέπει να τη συναντήσει. Η Αννα βρίσκεται για πρώτη φορά εκτός των τειχών του μοναστηριού κι αντιμέτωπη με μία 45χρονη γυναίκα εκ διαμέτρου αντίθετη από εκείνην. Κυνική, μπλαζέ, σκληρή, όσο περιμένει τον εραστή της να ντυθεί και να φύγει, καπνίζοντας και πίνοντας, ο Γουάντα αποκαλύπτει στην Αννα ότι το πραγματικό της όνομα είναι Ιντα Λίμπενσταϊν και είναι Εβραία. Η οικογένειά τους εκδιώχθηκε από τους Ναζί στον πόλεμο και Χριστιανοί Πολωνοί αρχικά τους έκρυψαν και μετά τους πρόδωσαν. Η Γουάντα επέζησε γιατί έφυγε να πολεμήσει στην αντίσταση. Η Ιντα επέζησε γιατί ήταν μωρό, κάποιος τη λυπήθηκε και την παράτησε στην Εκκλησία. Οι δύο γυναίκες θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι δρόμου προς το χωριό που είναι θαμμένη η μητέρα της Ιντα, ψάχνοντας όσα τους ενώνουν κι όσα ρήμαξαν μια χώρα. Σα φιγούρα από πίνακα του Βερμέερ, ένα πλάσμα αθώο, φωτεινό, απαράμιλλα όμορφο κι ανεπίστρεπτα χαμένο στο χρόνο. Ο Παβλικόφσκι κινηματογραφεί λυρικά, ψύχραιμα, με οικονομία μία Πολωνία (Ευρώπη) που χάθηκε ανάμεσα στη σύγχρονη συλλογική αμνησία και πολιτική υποκρισία. Διαβάστε την κριτική του «Ida» στο Flix.
Διαθέσιμο στην iplatforma
