Δύο μεγάλες επιστροφές. Αυτές ήταν οι πρωταγωνίστριες της μέρες. Οι δύο μεγάλες ταινίες που συναγωνίστηκαν σε λάμψη, Megalείο και γκάζια ήταν φυσικά το «Furiosa: A Mad Max Saga» του Τζορτζ Μίλερ και το «Megalopolis» του Φράνσις Φορντ Κόπολα.
Δεν ήταν δύο ταινίες που ενθουσίασαν, αλλά αυτό δεν έχει καμία μα καμία σημασία. Είναι δύο ταινίες που έγραψαν με τον τρόπο τους τη δική τους ιστορία στη συλλογική μας μνήμη: ήμασταν εδώ όταν παίχτηκαν στις Κάννες.
Το «Furiosa: A Mad Max Saga» μπορεί να κόλλησε στην άμμο της Κρουαζέτ και να μην απογειώθηκε ποτέ (όπως το αριστουργηματικό «Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής» 9 χρόνια πριν). Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα μπορεί να είχε χτίσει έναν πολύ μεγαλύτερο μύθο στο μυαλό του (και τις καρδιές μας) από ό,τι είδαμε τελικά.
Εμείς (μαζί με χιλιάδες πιστών θεατών, επαγγελματιών, δημοσιογράφων) πήγαμε, στηθήκαμε, και θα το ξανακάναμε από την αρχή.
«Furiosa: A Mad Max Saga»: όχι αυτό δεν είναι το τέλος του "οργισμένου" δρόμου για τον Τζορτζ Μίλερ
Ή τουλάχιστον, αυτό άφησε να εννοηθεί στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε της πρωινής δημοσιογραφικής προβολής. Ο Αυστραλός σκηνοθέτης και δημιουργός αυτού του υπέροχου, φουτουριστικού, δυστοπικού, επικού saga, πλαισιωμένος από τους πρωταγωνιστές του (Ανια Τέιλορ-Τζόι, Κρις Χέιμσγουορθ, Toμ Μπερκ) φωτογραφήθηκαν παραδοσιακά στο photo call του Palais des Festivals και μετά μπήκαν για την καθιερωμένη συνάντησή τους με τους δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο.
Σε ερώτηση λοιπόν για το αν θα συνέχιζε τον κινηματογραφικό θρύλο του Mad Max και με ακόμα περισσότερες ταινίες, ο Μίλερ απάντησε: «Φυσικά υπάρχουν κι άλλες ιστορίες να ειπωθούν. Για να μπορέσει να καταλάβει κανείς τον κόσμο του Mad Max, πρέπει να κατανοήσει το παρελθόν των ηρώων του. Αυτό ήταν και το κλειδί για όλους μας και σ' αυτή την ταινία. Θα περιμένω να δω πώς θα κάτσει στο κοινό η σκόνη μετά την επέλαση της Furiosa και θα σκεφτώ αν θα συνεχίσω...»
Γιατί συνεχίζει αυτό το franchise; «Δεν ήταν από απληστία - το πρώτο Mad Max ήταν μεγάλη εισπρακτική αποτυχία το 1979. Είμαι εγώ ο ίδιος περίεργος για αυτό τον ήρωα. Η προσωπική μου περιέργεια να τον μάθω με εμπνέει...»
«Βέβαια συχνά σκέφτομαι: είμαι τρελός; Γιατί γυρίζω πίσω. Οταν γυρίζεις πίσω, υπάρχει ο φόβος να επαναλαμβάνεσαι και να γίνεσαι κουραστικός. Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι ο κόσμος αλλάζει. Κι ο κόσμος του σινεμά αλλάζει και δίνει άλλες ευκαιρίες και προκλήσεις. Ξεκίνησα με ένα αναλογικό Mad Max και τώρα είμαι εδώ με ένα post production με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας...»
Η Ανια Τέιλορ-Τζόι που ανέλαβε τον κεντρικό ρόλο (ως νεότερη εκδοχή της Σαρλίζ Θερόν) μίλησε για την ασφάλεια που ένιωσε στο γύρισμα: «Ηταν τρελό πώς σε ένα τέτοιο περιβάλλον, με πανδημία, με κακά καιρικά φαινόμενα, και σε μία τέτοια ταινία, γεμάτη action stunts, εμείς νιώθαμε τόσο ασφαλείς. Είναι παρανοϊκό. Ομως ήταν όλα φροντισμένα στην εντέλεια...»
O Κρις Χέμσγουορθ χαρακτήρισε τον ήρωά του «μία μίξη Darth Vader με Looney Tunes» (και προκάλεσε το γέλιο της αίθουσας). «Ηταν πολύ σημαντικό και για τον Τζορτζ και για μένα να βρούμε κάπου την ανθρωπιά του χαρακτήρα μου, να του δώσουμε μερικές στιγμές ευθραυστότητας, να υποψιάσουμε πώς κι ο ίδιος έγινε έτσι - ήταν κι αυτός προϊόν του σκουπιδότοπου αυτού του κόσμου...»
Μπορείτε να δείτε όλη τη συνέντευξη Τύπου του «Furiosa: A Mad Max Saga»εδώ
«Bird»: η Αντρεα Αρνολντ ξανά στις Κάννες με μία τρυφερή, ταξική ενηλικίωση
Το σινεμά της Αντρεα Αρνολντ («Red Road», «Fish Tank», «American Honey», «Cow») είναι βαθιά πολιτικό. Η κάμερά της πάντα εστιάζει στο περιθώριο της Μ. Βρετανίας για να διηγηθεί ιστορίες (ερωτικές, προσωπικές, παιδικές ή και οικολογικές) που έχουν να κάνουν με το πώς το σύστημα δεν δίνει ίδιες ευκαιρίες για επιβίωση, ζωή, ευτυχία.
Το «Bird» της παρουσιάζει την ιστορία μίας 12χρονης πιτσιρίκας, που μαζί με τα μικρά της αδέλφια, ζουν σ' έναν κόσμο που οι white-trash μεγάλοι είναι πολύ πιο ανεύθυνοι, επιπόλαιοι, μικροί (γιατί και οι ίδιοι ήταν προϊόντα του ίδιου κόσμου - να γίνονται γονείς στα εφηβικά τους χρόνια). Για αυτό και η μικρή χρειάζεται επεγόντως έναν φίλο. Κάποιον που θα της πει ότι «όλα θα πάνε καλά». Κάποιον που... θα της δώσει φτερά.
Διαβάστε εδώ την κριτική του Flix για το «Bird» της Αντρεα Αρνολντ.
«Megalopolis»: η ταινία, το όραμα, ο Φράνσις Φορντ Κόπολα στο κόκκινο χαλί
Μπορεί η ταινία να μην μάς άρεσε (και το λέμε με ταπεινότητα, αγάπη, αλλά και ξεκάθαρη, ψύχραιμη άποψη). Ομως ο Φράνσις Φορντ Κόπολα ξανά στο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών (έχει κερδίσει το Χρυσό Φοίνικα δύο φορές με τη «Συνομιλία» και το «Αποκάλυψη Τώρα!» που το έφερε κουβαλώντας τις μπομπίνες στο χέρι, καθώς δεν το είχε καν ολοκληρώσει) είναι το γεγονός της μέρας, της χρονιάς, του φεστιβάλ. Αδιαμφισβήτητα!
Και η συγκίνηση να τον βλέπεις, πλαισιωμένο με τους ηθοποιούς του ( Ανταμ Ντράιβερ, Νάταλι Εμάνουελ, Σάια Λα Μπεφ, Ομπρεϊ Πλάζα, Λόρενς Φίσμπερν,και Γιόν Βόιτ) να ανεβαίνει το κόκκινο χαλί και να μας χαιρετάει βγάζοντας το καπέλο του, είναι μεγάλη.
Φιλάμε το χέρι του Νονού.
Ευχαριστούμε την Aegean Airlines για τη βοήθεια πραγματοποίησης του ταξιδιού στο 77ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.
