φωτογραφίες: Γιάννης Φωτόπουλος
Ο Θανάσης χρωστάει. Ψάχνει συμμάχους ομοιοπαθείς ώστε να μην πέσει θύμα της εκμετάλλευσης του τοκογλύφου. Μοιάζει να το έχει καταφέρει μέχρι που εμφανίζονται δύο ξένοι για να πιέσουν την κατάσταση υπέρ του δανειστή.
Αυτή είναι η σύντομη σύνοψη της «Αγέλης Προβάτων», της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του Δημήτρη Κανελλόπουλου, που γυρίστηκε στην Τρίπολη και το δάσος της Φολόης στην Αρχαία Ολυμπία, με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Λάλο και τον Αρη Σερβετάλη. Η ταινία έχει ολοκληρώσει τα γυρίσματά της και τώρα παρουσιάζει τις πρώτες της εικόνες στο τμήμα Works in Progress του Φεστιβάλ του Σαράγεβο (16-23 Αυγούστου) αναζητώντας διεθνή διανομή, επαφές με διεθνή φεστιβάλ και χρήματα για την αποπεράτωσή της.
Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενος στο σινεμά. Αντίθετα, έχει υπογράψει ως ηχολήπτης ένα πλήθος αγαπημένων και διακεκριμένων ταινιών, από την «Ιστορία 52» του Αλέξη Αλεξίου, τη «Χώρα Προέλευσης» και την «Εκρηξη» του Σύλλα Τζουμέρκα, τον «Παράδεισο» του Παναγιώτη Φαφούτη, το «Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού» του Εκτορα Λυγίζου, ως την «Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» της Ελίνα Ψύκου, τη «Νορβηγία» του Γιάννη Βεσλεμέ, το «The Waiter» του Στιβ Κρικρή και το «Cosmic Candy» της Ρηνιώς Δραγασάκη. Εχει, επιπλέον, σκηνοθετήσει 5 μικρού μήκους ταινίες - την πιο πρόσφατη, «Γεια σου Ανέστη», μπορείτε να δείτε παρακάτω.
Το Flix είχε την ευκαιρία να πετύχει τον Δημήτρη Κανελλόπουλο εκτός... αγέλης γυρισμάτων και να μάθει περισσότερα για την ταινία. Διαβάστε όσα μας είπε.
Στην ταινία μοιάζει σαν ο βασικός υποκινητής να είναι η υπόνοια, η πιθανότητα ή η άσκηση της βίας. Γιατί αυτό είναι ένα στοιχείο που σε ενδιαφέρει να αναπτύξεις, στην πρώτη σου μεγάλου μήκους και πως σκοπεύεις να την αποτυπώσεις στην οθόνη;
Ο βασικός υποκινητής της ιστορίας είναι οι χαρακτήρες της. Με ενδιαφέρουν αυτοί και η ίδια η ιστορία. Η σαφήνεια, η ατμόσφαιρα και η αληθοφάνειά τους. Οταν αυτά εκπληρώνονται, όλα είναι εντάξει.
Η «Αγέλη Προβάτων», στην περιγραφή της τουλάχιστον, θα μπορούσε να παραπέμπει σε κλασικά και πολύ αγαπημένα είδη και δημιουργούς, από τα νουάρ του ’40 ως τον Πέκινπα και το αμερικάνικο σινεμά του ’70. Ποιές είναι οι κινηματογραφικές σου αναφορές στην ταινία, εννοιολογικά και αισθητικά;
Οι αναφορές είναι πάντα λανθάνουσες. Συνέχεια κλέβω χωρίς να ξέρω από πού. Ευτυχώς γιατί αν κάποιος με μεμφθεί για κάτι που αναγνωρίσει για δικό του ή άλλου, θα είμαι ειλικρινά ανήξερος.
Πόσο σημαντικό ήταν για σένα (στην επιλογή και το αποτέλεσμα) το ανδρικό ensemblecast σου; Τι θέση έχουν σε αυτό, στο σενάριο και στην επιλογή των ηθοποιών, οι δύο γυναίκες - ηρωίδες;
Η αλήθεια είναι ότι οι γυναίκες ηρωίδες είναι αδικημένες γιατί πήραν τον ελάχιστο δυνατό χώρο ώστε να λειτουργήσει η ιστορία. Αλλά είμαι πολύ χαρούμενος που γνώρισα και είχα αυτά τα δύο κορίτσια στην ταινία. Για τα αγόρια θα έλεγα το ίδιο αλλά επειδή τους ζητήθηκαν περισσότερα, πρέπει να πω πως, κάθε φορά που βλέπω την ταινία ή μέρη της, μου ‘ρχεται να ουρλιάξω από ενθουσιασμό. Φοβερό σύνολο, φοβερές μονάδες.
Μπορεί αυτή να είναι η πρώτη σου μεγάλου μήκους σκηνοθετική δουλειά, αλλά η εμπειρία σου στο σινεμά στην Ελλάδα είναι μεγάλη. Τι θεωρείς ότι λειτούργησε θετικά στο στήσιμο, την παραγωγή και την οικονομική εξασφάλιση της ταινίας και τι θεωρείς ότι χρειάζεται βελτίωση;
Η υπομονετική επιμονή. Το ότι αυτοί που επέλεξαν να υποστηρίξουν την ταινία το έκαναν με όλη τους την ενέργεια. Η πίστη τους. Η πίστη μου. Μια-δύο απερίσκεπτες κινήσεις από τη μεριά μου. Πολλές στοχευμένες κινήσεις από τη μεριά τους. Ευνοïκό timing. Ολα αυτά που μοιάζουν προφανή αλλά δεν είναι.
Η λίστα με ό,τι χρειάζεται βελτίωση δεν έχει τέλος. Να πω μόνο πως άνθρωποι κι οργανισμοί που υπάρχουν για να δίνουν λύσεις και να διευκολύνουν, δημιουργούν με αξιοσημείωτη συνέπεια μόνο προβλήματα κι εμπόδια. Σαν να μην τους νοιάζει. Δεν τους νοιάζει.
info - Αγέλη Προβάτων | Σενάριο - Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κανελλόπουλος | Παραγωγοί: Ελίνα Ψύκου, Κωνσταντίνα Σταυριανού | Συμπαραγωγοί: GentianKoçi, SnezanaPenev | Διεύθυνση φωτογραφίας: Στέλιος Πίσσας | Μοντάζ: Μυρτώ Καρρά |Σκηνικά: Μάχη Αρβανίτη | Κοστούμια: Χριστίνα Λαρδίκου | Συνεργάτης ενδυματολόγος: Μάρλι Αλειφέρη | Μακιγιάζ: Dusica Vuksanovic | Ηχοληψία: Νίκος Eξαρχος | Σχεδιασμός ήχου: Περσεφόνη Μήλιου | Μουσική: Dejan Pejović | Βοηθός σκηνοθέτης: Κατερίνα Μπαρμπατσάλου | Διεύθυνση παραγωγής: Γιώργος Ζέρβας | Οργάνωση παραγωγής: Αντιγόνη Ρώτα | Κάστινγκ: Aκης Γουρζουλίδης, Σωτηρία Μαρίνη | Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Λάλος, Aρης Σερβετάλης, Γιάννης Βασιλώττος, Λευτέρης Πολυχρόνης, Δημήτρης Λιόλιος, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Κωνσταντίνος Σειραδάκης, Κίμωνας Κουρής, Γιώργος Βαλαής, Βιβή Πέτση, Δήμητρα Κούζα, Armando Dauti, Ντίνος Ποντικόπουλος, Βασίλης Βασιλάκης, Κατερίνα Ρουσιάκη και ο Μηνάς Μαθέας | Παραγωγή: Jungle, Graal | Σε συμπαραγωγή με: ΕΡΤ, Artalb Film, Film Deluxe | Με την υποστήριξη των: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Albanian National Center of Cinematography, Film Center Serbia, Περιφέρεια Πελοποννήσου, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας | Το έργο πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ Α.Ε.)
Δείτε εδώ τη μικρού μήκους ταινία του Δημήτρη Κανελλόπουλου, «Γεια σου Ανέστη» (2011):
GOODBYE ANESTIS! from GUANACO FILM on Vimeo.
