Ενας ανερχόμενος καθηγητής φιλοσοφίας αναγκάζεται να επιστρέψει στην Οκλαχόμα όταν ο δίδυμος και τελειώς διαφορετικός από αυτόν αδερφός του σκαρφίζεται ένα σχέδιο για να αντιμετωπίσει έναν τοπικό έμπορο ναρκωτικών.

Είναι φανερό γιατί ο Εντουαρτ Νόρτον έκανε τα πάντα για να παίξει στην ταινία του φίλου του ηθοποιού Τιμ Μπλέικ Νέλσον, μειώνοντας την αμοιβή που παίρνει κανονικά και αναλαμβάνοντας και χρεή παραγωγού. Η ευκαιρία του να παίξει δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους που διαφέρουν μεταξύ τους όσο η μέρα από τη νύχτα μοιάζει ισχυρό δέλεαρ για οποιονδήποτε ηθοποιό, πόσο μάλλον για έναν από τους μεγαλύτερους του σύγχρονου κινηματογράφου. Γραμμένο από τον Νέλσον με τον Νόρτον ως πρώτη και τελευταία επιλογή για τους ρόλους των δίδυμων αδερφών, το «Leaves of Grass» που στον πρωτότυπο αγγλικό του τίτλο παίζει με την ομώνυμη συλλογή του Γουόλτ Γούιτμαν και τη φυτεία χασισόδεντρων που καλλιεργεί ο loser αδερφός στην Οκλαχόμα, αποδεικνύεται ωστόσο λιγότερο ποιητικό και λιγότερο ανατρεπτικό από όσο θα ήθελε ο δημιουργός του.

Τα δάνεια από το σινεμά των αδερφών Κοέν – ο Νέλσον έπαιζε στο «Ω Αδερφέ Που Είσαι;» - είναι φανερά σε όλη τη διάρκεια αυτής της γλυκόπικρης κωμωδίας γύρω από τις αντιθέσεις που συνθέτουν την ανθρώπινη κατάσταση. Από τους ιδιοσυγκρασιακούς ήρωες που περιβάλλουν τα δύο αδέρφια (μια πρώην χίπισσα Σούζαν Σαράντον σε κατάθλιψη και ένας Ρίτσαρντ Ντρέιφους στο ρόλο ενός Εβραίου ευεργέτη που αποδεικνύεται μεγαλέμπορος ναρκωτικών) μέχρι την ωμή βία και τους χωρίς νόημα φιλοσοφικούς διαλόγους, το σύμπαν του Νέλσον είναι απολαυστικό, αλλά ποτέ απόλυτα διασκεδαστικό ή κοενικά παράλογο.

Η υπερβολική αγάπη του Νέλσον για τους ήρωες του και η νοσταλγική διάθεση με την οποία κινηματογραφεί την επαρχιακή Τούλσα της Οκλαχόμα δεν του δίνουν χώρο για αυτοσαρκασμό, στερώντας σταδιακά από μια τρελή κωμωδία το επίθετο «τρελή» και από μια αιρετική σάτιρα το επίθετο «αιρετική». Με μοναδική εξαίρεση τον πρωταγωνιστή του, ο οποίος σε ένα tour de force ερμηνευτικού παροξυσμού απογειώνει ολόκληρες σκηνές με τον αβίαστο τρόπο που μπαινοβγαίνει στους δύο ρόλους του, χτίζοντας δύο ολοκληρωμένους χαρακτήρες που τελικά μοιάζουν περισσότερο από όσο διαφέρουν.