Μετά από το κενό διάστημα των περασμένων βδομάδων, και λίγο αρχίσουν οι μαζικές επιστροφές γνωστών τίτλων (από το «Walking Dead» ως το «Girls», δες περισσότερα στο επιλεκτικό μας calendar), είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για μερικές από τις απολαύσεις μας αυτών των δύσκολων ημερών.
Για το πολυαναμενόμενο «Riverdale» τα είπαμε ήδη αναλυτικά, όμως τώρα θα δώσουμε την προσοχή μας σε άλλες σειρές που άρχισαν ή τελείωσαν αυτές τις μέρες. Πάμε, έχουμε κατασκόπους, έχουμε κανίβαλους, έχουμε μασκοφόρους εκδικητές, έχουμε νεκρούς στη μετά θάνατον ζωή, και έχουμε φυσικά και την Ολίβια Πόουπ.
Διαβάστε ακόμη : Ηρθε το teaser της 2ης σεζόν «Stranger Things»! Κι ο κόσμος γύρισε upside down...
Η ΦΟΥΛ ΣΕΖΟΝ
«Santa Clarita Diet»
Θα στήριζα πάρα πολύ την εισαγωγή νέου ερμηνευτικού βραβείου στα Έμμυ για την κατηγορία Καλύτερου Σαχλού Ερμηνευτή και τελοσπάντων αν δεν μπορεί να γίνει αυτό τότε μπορούμε να δώσουμε ένα βραβείο στον Τίμοθι Όλιφαντ; Όχι αυτά τα βαρετά τα Α’ και Β’ Αντρικού Ρόλου και άλλα τέτοια ακαδημαϊκά, κάτι άλλο, που να αναγνωρίζει το μεγαλείο μέσα στην ασημαντότητα. Αν υπήρχε πέρσι αυτό το βραβείο θα το έπαιρνε ο Πίτερ Ντίνκλατζ για το «Game of Thrones» επειδή πέρασε έναν κύκλο ολόκληρο πίνοντας και λέγοντας τσιτάτα (ενώ έπινε). Αν κάποιος δεν καταλαβαίνει την επικότητα ερμηνειών σαν αυτή τότε δε φταίμε εμείς.
Ο Όλιφαντ λοιπόν είναι ο φετινός ξεκάθαρος νικητής της κατηγορίας αυτής που μόλις έφτιαξα μες στο κεφάλι μου. Στη νέα, σίγουρα ασήμαντη, ξεκάθαρα σαχλή, απολύτως απολαυστική κωμωδία του Netflix, ο Όλιφαντ (σε μια απρόσμενη όσο και φανταστική στροφή από έναν ρόλο τύπου «Justified») παίζει έναν μεσίτη του οποίου η σύζυγος και επίσης μεσίτρια (που φυσικά την λένε Σίλα) την οποία παίζει κεφάτα η Ντρου Μπάριμορ, ξερνάει τη ζωή από μέσα της και γίνεται απέθαντη κανίβαλος.
Η σειρά του Netflix δεν επιχειρεί στο παραμικρό της σημείο να προσποιηθεί βαρύτητα ή σοβαρότητα και κάτι τέτοια εγώ πολύ τα εκτιμώ. Αντ’αυτού περνά επεισόδια ολόκληρα στα οποία η κατά τα άλλα τυπική προστιακή λευκή οικογένεια προσπαθεί να συνεχίσει να ζει σαν όλα να είναι φυσιολογικά, με τη διαφορά πως η Σίλα πρέπει να τραφεί με φρέσκια ανθρώπινη σάρκα για να ζήσει. Αυτό οδηγεί σε απίστευτες σκηνές τύπου “το ξέρω πως έπρεπε να σκοτώσουμε έναν άνθρωπο σήμερα αλλά πρέπει να είμαστε καλοί γονείς κάθε μέρα, αγάπη μου!”. Τα 10 επεισόδια κυλάνε σα γάργαρο νεράκι ή, αν προτιμάς, σαν γάργαρο αιματάκι. Και ο Όλιφαντ, που παραδίδει τις πιο “ωχ! Διάβολε!” ατάκες της καριέρας του αξίζει κάθε είδους ανύπαρκτο Έμμυ μπορούμε να σκεφτούμε. Το «Santa Clarita Diet» είναι η πιο απολαυστική σαχλαμάρα που έχουμε δει τελευταία.
*Η 1η σεζόν του «Santa Clarita Diet» είναι διαθέσιμη στο Netflix.
Διαβάστε ακόμα: Οι πρεμιέρες του 2017 που περιμένουμε περισσότερο
ΟΙ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ
«24: Legacy»
Δεν ξέρω στις πόσες επιστροφές του «24» θα σταματήσω να ενθουσιάζομαι, αλλά είναι πραγματικά δύσκολο να του αντισταθώ γιατί για αρκετό καιρό στη διάρκεια των ‘00s υπήρξε εμβληματική τηλεόραση. Προς το τέλος του αυθεντικού του run έτρεχε με αναθυμιάσεις και μπορούσε άνετα να συγχωρεθεί όποιος δεν τελείωσε τη σειρά. Η μίνι σειρά που είδαμε πριν λίγα χρόνια είχε όλα τα βασικά συστατικά και ήταν καλοφτιαγμένη, αλλά είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι έχουμε ξεχάσει πως υπήρξε καν. Και τώρα έχουμε ένα reboot, με την ίδια δομή, τα ίδια μοτίβα, τους ίδιους δημιουργούς (από τους showrunners μέχρι τον σκηνοθέτη). Τι πιστεύουμε πως θα έχει αλλάξει αυτή τη φορά; Είναι μόνο η χρονική απόσταση που μεσολαβεί; Είναι -πολύ απλά- οι αλλαγές των προσώπων στην οθόνη μας;
Θα χρειαστούν περισσότερα επεισόδια για να το αναλύσουμε αυτό καθώς ζυγίζουμε την επιστροφή του θρυλικού «24» με το Κόρεϊ Χόκινς του «Straight Outta Compton» στον όχι-Τζακ-Μπάουερ κεντρικό ρόλο. Κατά τα άλλα υπάρχει πάλι η CTU (την έτρεχε η Μιράντα Ότο, τώρα την τρέχει ο κακός της περσινής σεζόν «Flash», προφανώς και στο πρώτο ήδη επεισόδιο οι δυο τους έρχονται σε σύγκρουση), προφανώς υπάρχουν πολιτικοί που παίζουν το παιχνίδι τους (ο Τζίμι Σμιτς στην 37η φορά στην καριέρα του που παίζει αξιοσέβαστο αμερικάνο πολιτικό, ξεκάθαρα θα είναι προδότης, αλλά όχι ο μεγάλος κακός), και προφανώς υπάρχει ο πράκτορας που αντιμέτωπος με τον χρόνο θα αντιμετωπίσει ξενόφερτους κακούς (η σειρά ξεκινά με μια ομάδα Κακών Μουσουλμάνων που ξεκληρίζουν μια επίλεκτη και απόρρητη ομάδα στρατιωτών αλλά επιβιώνει μόνο ο ήρωάς μας) όσο και ακραία αδιανόητες ηθικές επιλογές.
Όλα αυτά είναι καλή περιπετειώδης τηλεόραση όσο είναι και πολιτικά συζητίσιμα εικονογραφία- όπως πάντοτε ήταν φυσικά το «24», ανθίζοντας διόλου τυχαία πάνω στο απόγειο του Μπους πατριωτισμού. Ο παραγωγός Μάνι Κότο θέλοντας αν μη τι άλλο να προλάβει τις αντιδράσεις, δήλωσε πως «η σεζόν ξεκινά σα να είναι γραμμένη από τον Τραμπ, με εικόνες που μπορούν να ερμηνευτούν ως τζινγοϊστικές, αλλά καταλήγει σα να είναι γραμμένη από την Χίλαρι Κλίντον». Αν αυτό ακούγεται και σε εσάς σαν μια δήλωση παράξενη και συγχυσμένη, όσο και ενδιαφέρουσα, τότε join the club. Έχουμε τις ίδιες ελπίδες όσο και επιφυλάξεις- το «24» ακόμα και σε αυτή τη νέα εκδοχή του παραμένει μια εξαιρετικά καλοφτιαγμένη περιπέτεια που εμφανέστατα αναζητά αγχωμένο τον ρόλο του στο σημερινό ταραχώδες και αβέβαιο πολιτικό σκηνικό, Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθεί αυτή του η αναζήτηση.
*Το «24: Legacy» προβάλλεται κάθε Τρίτη στις 21.50 στο FOX.
«Scandal»
(ακολουθούν spoilers για την πρεμιέρα της 6ης σεζόν)
Υπάρχουν, υποθέτω, πολλοί τρόποι να ξεκινήσεις δυναμικά μια σεζόν οι οποίοι δεν εμπλέκουν την επί της οθόνης δολοφονία ενός εκλεγμένου Πρόεδρου των ΗΠΑ εν μέσω της πιο κοινωνικοπολιτικά αναστατωμένης βδομάδας της μετα-9/11 ιστορίας της χώρας. Το «Scandal», η Σόντα Ράιμς να το έχει καλά, δεν επέλεξε κάποιον από αυτούς τους τρόπους, κι αυτό είναι που το κάνει «Scandal», για να είμαστε και δίκαιοι.
Δεν είναι πάντα πολύ σαφές τι ακριβώς είναι το «Scandal» γιατί με μεγάλη συχνότητα θα αρχίσει να δοκιμάζει διαφορετικά πράγματα. Πέρσι ήταν μια ψύχραιμη και υπολογισμένη προεκλογική διαδικασία που αντλούσε διαρκώς στοιχεία από την προεδρική κούρσα της Χίλαρι Κλίντον, ενώ η 4η σεζόν ξέφυγε σε σημεία προς «Alias» περιπετειώδεις καταστάσεις. Θα είμαι ειλικρινής: Δεν έχει υπάρξει εκδοχή της σειράς που δε μου φαινόταν ενδιαφέρουσα και συναρπαστική. Όμως, ταυτόχρονα, νιώθω πως ποτέ η σειρά δεν αγγίζει την αποθέωσή της περισσότερο από τις στιγμές όπου παραδίδεται πλήρως στη μανιακή της καταστροφική ενέργεια, σε επεισόδια όπου ποτέ δεν μπορείς να φανταστείς πού μπορεί να σε έχει οδηγήσει το επόμενο 40λεπτο.
Η πρεμιέρα της 6ης σεζόν (και η 6η σεζόν είναι πια ένα σημείο όπου μια σειρά οφείλει να μοιάζει εντελώς εξαντλημένη) έπαιξε αγωνιωδώς με το αποτέλεσμα των εκλογών προτούν κάνει μια series-defining στροφή σκοτώνοντας τον εκλεγμένο Πρόεδρο και αφήνοντας πίσω του ένα θεσμικό χάος. Σε αυτό το νέο πλαίσιο δοκιμάζονται οι πάντες, από τον Φιτζ και την Μέλι ως την Ολίβια και τον Σάιρους και η σειρά αποκτά, πάνω στα θεμέλια πολιτικών αντιθέσεων της περασμένης σεζόν, μια νέα εξωφρενική αποστολή, αναζήτησης δολοφόνων, κινήτρων και προδοσίας- κι όλα αυτά σε μια περίοδο που η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι.
*Το «Scandal» προβάλλεται κάθε Πέμπτη στις 21.50 στο FOX Life.
Διαβάστε επίσης: To «Riverdale» είναι το «Twin Peaks, 90210» των ονείρων μας
ΤΑ ΦΙΝΑΛΕ
«The Good Place»
Φανταστικό που η 1η σεζόν του «The Good Place» ολοκληρώθηκε την ώρα που έβγαινε στις αίθουσες ο «Διχασμένος» του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν και γινόταν εκ νέου συζήτηση περί σπουδαίων ανατροπών. Κυρίως επειδή κανείς δεν περίμενε ή είχε την απαίτηση από ένα σίτκομ να ρίξει ένα τέτοιο twist στο κλείσιμό του. Αλλά και πριν ακόμα από αυτό η εμπειρία του «Good Place» ήταν εξαιρετική, μια χιουμοριστική, γλυκόπικρη άσκηση ηθικής κλιμακούμενης έντασης, αν μη τι άλλο επειδή δεν ήταν ποτέ προφανές το πώς θα μπορούσε η αφήγηση να αυτοσυντηρηθεί για μια ακόμα βδομάδα. Κάθε βδομάδα.
(ακολουθούν spoilers για το φινάλε της 1ης σεζόν)
Στο κλείσιμο μάθαμε πως αυτό που εξαρχής βλέπουμε είναι στην πραγματικότητα το bad place ή τελοσπάντων μια πειραματική εκδοχή του από έναν ιδιαίτερα οραματιστή αρχιτέκτονα. Το φοβερό με την ανατροπή δεν είναι απλά πως τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια μας, αλλά το κάνει δίχως να προσθέσει ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ στα ως τώρα δεδομένα. Όταν γίνονται επεξηγηματικά φλάσμπακς δεν βλέπουμε κάτι που δεν ξέραμε, βλέπουμε τα ίδια ακριβώς πράγματα υπό μια διαφορετική οπτική. Η ανατροπή δεν είναι “OMG συνέβαινε τελικά αυτό” αλλά “OMFG αυτό συνέβαινε τόσο καιρό πώς δεν το έβλεπα;;;”. Στηρίζει ακόμα περισσότερο την εξερεύνηση της σειράς περί σχετικότητας του καλού και του κακού, καθώς αυτό που ουσιαστικά διαχωρίζει τις πράξεις είναι το context.
Ενιγουέι, επίσης το επεισόδιο με τον Άνταμ Σκοτ και τα ‘Kennedy tapes’ ως υλικό καραόκε ήταν 20 λεπτά ιδιοφυούς κωμωδίας, οπότε τι να λέμε τώρα, το «Good Place» ήταν θησαυρός. Ανανεώθηκε για 2η σεζόν ευτυχώς.
«Sweet/Vicious»
H σειρά του MTV ήταν μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις των τελευταίων χρόνων χάρη στην δροσιστική της προσέγγιση στην κουλτούρα βιασμού και ειδικά στο περιβάλλον των αμερικάνικων κολεγίων. Κι όταν λέω δροσιστική εννοώ: δύο κοπέλες (η μία, η απολαυστική Τέιλερ Ντίρντεν, είναι η κόρη του Μπράιαν Κράνστον) ντυμένες ως μασκοφόροι τιμωροί που κυκλοφορούν τις νύχτες τρομοκρατώντας και δέρνοντας προνομιούχα κολεγιόπαιδα-βιαστές που το σύστημα αρνείται να τιμωρήσει.
Η 1η σεζόν είναι το woke «Κιck-Ass», είναι η απάντηση στο ερώτημα ‘πώς θα ήταν οι vigilante στον πραγματικό κόσμο αν ασχολούνταν με την κουλτούρα βιασμού κι όχι με ληστές τραπεζών’. Τα 10 επεισόδια του πρώτου αυτού κύκλου δε σταματούν ποτέ να είναι συναρπαστικά (με πιθανές εξαιρέσεις μόνο τις στιγμές που ασχολούμαστε με τα νερόβραστα αγόρια των δύο φανταστικών ηρωίδων) και δεν παραδίδονται ποτέ σε προβλέψιμα storylines κυνηγητού γάτας-ποντικού, παρά εξερευνούν ραγισμένες όσο και ισχυρές, θριαμβευτικές προσωπικότητες με χαριτωμένα ανάλαφρο (αλλά ποτέ, μα ποτέ ασόβαρο) τρόπο.
Όμως η πραγματικά μεγάλη νίκη της σειράς έρχεται στην αφοσίωση με την οποία αντιμετωπίζει το ζόρικο θέμα της. Δίχως δηλαδή να κάνει πίσω βήματα όταν έρθει η ώρα για την τελική κρίση, περί ατομικής δηλαδή ευθύνης και εχθρικής -εν τέλει- ματιάς απέναντι σε ένα σύστημα που φέρθηκε απάνθρωπα απέναντι όχι μόνο στις δύο πρωταγωνίστριες της σειράς αλλά και σε αμέτρητες ακόμα σαν αυτές. Οι Sweet/Vicious είναι πραγματικά οι ηρωίδες που έχουμε ανάγκη.
Δείτε ακόμη:
- Τζέσικα Λανγκ εναντίον Σούζαν Σαράντον: Πρώτα (υπέροχα camp) teasers για το «Feud»
- To «Riverdale» είναι το «Twin Peaks, 90210» των ονείρων μας
- «Search Party»: Μια σειρά που θα σας κάνει να αγαπήσετε (σχεδόν) τους hipsters
- «Stranger Things»: 3 νέα στοιχεία για τη 2η σεζόν
- Ο Τομ ΜακΚάρθι του «Spotlight», η Σελένα Γκόμεζ και «13 Reasons Why» να δείτε τη νέα σειρά του Netflix
- Καλώς σας βρήκαμε Πράκτορα Κούπερ! Νέο teaser για την επιστροφή του «Twin Peaks»
