Το να ξεκινάς να γράφεις ένα κείμενο για το «Good Place» με αφορμή τη 2η σεζόν του είναι όσο δύσκολο ήταν, ας πούμε, το να μιλάς για το «Fringe» στη διάρκεια της πορείας του χωρίς να θες να χαλάσεις στους πιθανούς θεατές της σειράς το τέλος του 1ου κύκλου. Είναι όχι απλά δύσκολο να το κάνεις, αλλά σου αφαιρεί εν τέλει και τη δυνατότητα να μιλήσεις για το τι κάνει τη σειρά τόσο ενδιαφέρουσα.
Ας το επιχειρήσουμε λίγο όμως επειδή η σειρά επιστρέφει για 2η σεζόν και συνεχίζει να είναι θαυμάσια. (Τα νέα επεισόδια της σειράς έρχονται στο COSMOTE CINEMA 4HD, ενώ η 1η σεζόν streamάρει και στο Netflix.)
Το σίτκομ έρχεται από τον Μάικλ Σουρ του «Parks and Recreation» και σε μια πρώτη ανάγνωση μοιάζει να αναπαράγει παρόμοια μοτίβα με εκείνη την αγαπημένη σειρά. Η Κρίστεν Μπελ παίζει την Ελενορ Σέλστροπ, η οποία ξυπνά μια μέρα και είναι νεκρή, τι νομίζετε δηλαδή, με προειδοποίηση γίνονται αυτά; Είναι λοιπόν στον Παράδεισο η Ελενορ, στο Good Place, και απέναντί της έχει τον Τεντ Ντάνσον η οποία της εξηγεί πώς λειτουργεί το σύστημα, της λέει πως είναι εκεί επειδή έζησε μια τέλεια ζωή βοηθώντας τους άλλους, και τώρα θα περάσει την αιωνιότητα σε μια τέλεια γειτονιά που μοιάζει να βγήκε από κάποιο όνειρο της Λέσλι Νόουπ.
Το πρόβλημα είναι ότι η Ελενορ ήταν κάθαρμα.
Διαβάστε ακόμη: Αυτές είναι οι 50 τηλεοπτικές πρεμιέρες του φθινοπώρου
Από την πρώτη στιγμή λοιπόν η σειρά παρουσιάζει ένα πολύ ενδιαφέρον ηθικό δίλημμα σε μορφή κωμωδίας καταστάσεων. Η Ελενορ βλέπει τα πάντα να γκρεμίζονται γύρω της, τον τέλειο κόσμο να βραχυκυκλώνει εξαιτίας της, όσο η ίδια σκέφτεται τι μπορεί να κάνει, ποιες είναι οι επιλογές της. Τα απρόοπτα μπορεί να περιλαμβάνουν από ένα σκηνικό κωμικής καταστροφής, με ένα σμήνος από σφήκες να κατακλύζουν το Καλό Μέρος σπέρνοντας τον πανικό, μέχρι την επίσκεψη των ανθρώπων του Κακού Μέρους που προσπαθούν να βγάλουν άκρη με το γραφειοκρατικό λάθος. (Είναι το καλύτερο επεισόδιο της 1ης σεζόν, με έναν απολαυστικά διαβολικό Άνταμ Σκοτ και με τα Kennedy Tapes ως υλικό καραόκε.)
Μέσα από τα κωμικά επεισόδια καταστροφής, το ηθικό αδιέξοδο της Ελενορ εντείνεται. Αν ομολογήσει την αλήθεια για το λάθος που την έφερε στον Παράδεισο, θα έχει διαπράξει μια Καλή Πράξη μεγαλύτερη από όσο μπορεί οποιαδήποτε ψυχή στη μετά θάνατον ζωή να φτάσει ποτέ (επειδή όλες οι άλλες ζουν σε ένα θεωρητικά τέλειο περιβάλλον δίχως δοκιμασίες και περιθώρια λάθους) όμως σαν συνέπεια, θα είναι αναγκασμένη να ζει για πάντα σε μια κόλαση. Είναι μια τρομερά ενδιαφέρουσα θεωρητική προσέγγιση, την οποία η σειρά παίρνει απολύτως σοβαρά κι όχι μόνο ως περιτύλιγμα.
Η Ελενορ συναντά τον Τσίντι, που είναι η αδελφή ψυχή της- κάθε άνθρωπος στο Καλό Μέρος έχει την τέλεια αδελφή ψυχή, και μαζί θα ζουν για πάντα, στο τέλειο σπίτι, στην τέλεια γειτονιά, την τέλεια ζωή. Αλλά για την Ελενορ η ζωή είναι κόλαση επειδή δεν είναι αυτή που όλοι νομίζουν. Έτσι, το τέλειο ταίριασμά της με τον Τσίντο είναι ένα φιάσκο, εκείνος μιλά για ηθική κι εκείνη θυμάται τη ζωή της στη Γη, όταν πουλούσε σε ηλικιωμένους πράγματα που δεν χρειάζονταν και ήταν φρικτή σε κάθε άνθρωπο που είχε στη ζωή της.
Μέσα όμως από αυτή τη διαδικασία, η Ελενορ αλλάζει σταδιακά, γίνεται άλλος άνθρωπος, αναλογιζόμενη την ύπαρξή της ως ηθικό ον. Μαζί της, το περίεργο παρεάκι συμπληρώνουν ο Τζιαν-Γιου, ένας βουδιστής μοναχός που έχει πάρει όρκο σιωπής και η Ταχάνι, μια πλούσια φιλάνθρωπος με τεράστιο κόμπλεξ απέναντι στην ακόμα πιο πλούσια, ακόμα πιο εντυπωσιακή, ακόμα πιο φιλάνθρωπο αδερφή της.
Κάθε χαρακτήρας από το βασικό γκρουπ των 4 φέρνει τα προσωπικά του κωμικά στοιχεία αλλά καθώς η ιδέα της προσωπικής αλλαγή είναι τόσο βαθιά θαμμένη στο DNA της σειράς, δεν υπάρχει ούτε επεισόδιο που η δυναμική τους να μας κουράζει. Στο μεταξύ ο αρχιτέκτονας Μάικλ του Τεντ Ντάνσον (ο οποίος πραγματικά το διασκεδάζει τόσο πολύ) τους δίνει κίνητρα όπου χρειάζονται, με τη διαρκώς αγχωτική, Γκούφυ-ατζαμοσύνης περσόνα του, ενώ την παράσταση κωμικά κλέβει η Τζάνετ, μια Α.Ι. ύπαρξη που εμφανίζεται όποτε φωνάξουν το όνομά της, και είναι υποχρεωμένη να βοηθήσει με ό,τι θέλουν οι άνθρωποι.
Η σειρά δεν διαθέτει καν στάνταρ δομή. Στη διάρκεια των επεισοδίων της 1ης σεζόν, που όλα ονομάζονται ‘κεφάλαια’, ο Τσίντι μεν επιχειρεί πάντα με κάποιο τρόπο να εισαγάγει την Ελενορ σε κάποιο περί ηθικής και αυτοβελτίωσης μάθημα, όμως αφηγηματικά τα 20λεπτά είναι πάντοτε ένα στοίχημα. Η σειρά δε σταμάτα ποτέ να έχει ροπή προς τα μπροστά, το οποίο δεν είναι όσο εύκολο ακούγεται ειδικά σε ένα sitcom της λογικής του workplace comedy: Αν η ιδέα της σειράς κρέμεται από την ύπαρξη και διατήρηση ενός σκηνικού, τότε για πόσο μπορεί να συνεχίσει να συντηρείται πριν όλα εκραγούν; Ο ασφυκτικός κλοιός γύρω από ένα χαρακτήρα που όλο παγιδεύεται κι όλο ξεφεύγει είναι κάτι που μπορεί να γίνει πετυχημένα σε κάποιες περιπτώσεις (το «The Shield» είναι ένα φανταστικό παράδειγμα) και το «The Good Place» βρίσκει τρόπο να παίξει με αυτή την ιδέα, εκμεταλλευόμενο όλες τις οπτικές και τα επίπεδα του κόσμου που χτίζει.
Είναι μια ιστορία ηθικής που διερωτάται casually, σα να μη συμβαίνει τίποτα, τι μας κάνει καλούς και κακούς, τι μας κάνει ανθρώπους, τι μα δίνει ψυχή (μόνο Τζάνετ γενικά) και ποια είναι η στόφα ενός υποθετικού παραδείσου, τυλίγοντάς τη με μια απρόσμενα εφευρετική σίτκομ αφήγηση που ποτέ δε σε αφήνει να επαναπαυθείς, και προσφέροντας ένα γνώριμο συνδυασμό μεταμοντέρνου και ποπ χιούμορ που μεταπηδά από ένα γκαγκ για άπειρες γεύσεις frozen yogurt (μερικές εκ των οποίων: το τέλειο high five, ακυρωμένα σχέδια, inside jokes, γεμάτη μπαταρία) μέχρι τις επαναλαμβανόμενες αναφορές στους Τζάκσονβιλ Τζάγκουαρς (και το «Fast & Furious»! και την Αριάνα Γκράντε!) από έναν χαρακτήρα που δεν ξέρει πως είναι ο ίδιος το αξιαγάπητο punchline.
Τελοσπάντων για να μη το κουράζουμε, η τέλεια frozen yogurt γεύση είναι η ‘έχει καινούριο επεισόδιο «The Good Place» απόψε’.
*Η 1η σεζόν του «The Good Place» streamάρει στο Netflix.
ΠΕΡΙΜΕΝΕ, ΕΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ
Ένα preview για τη 2η σεζόν. Ακολουθούν spoilers για το φινάλε της 1ης.
Για το φινάλε της 1ης σεζόν έχουμε ξαναγράψει, καθώς όχι μόνο αποτελεί μα εντυπωσιακή ανατροπή από μόνο του, αλλά απολύτως συνεπή με τις ως τότε ιδέες της σειράς. Αν το όλο νόημα του σίτκομ ήταν μια ποπ εξερεύνηση ιδεών περί καλού και κακού, τότε αυτή ακριβώς η ανατροπή, ενδυναμώνει την αποστολή. Η επιτυχία είναι πως δεν προστέθηκε ή άλλαξε η παραμικρή λεπτομέρεια- η κόλαση ήταν πάντα εκεί, απλώς εμείς δε θέλαμε να τη δούμε.
Σε αυτή την κατεύθυνση, έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πού θα κινηθεί η σειρά στο εξής, με δεδομένο πλέον πως το workplace όπου λαμβάνει χώρα το comedy, δεν είναι ο τζενέρικ παράδεισος ενός (ας πούμε) Πωνί, αλλά μια σχετική κατάσταση ψυχής όπου τα πάντα είναι εν δυνάμει φρικτά ή υπέροχα. Υπό αυτή την έννοια, ο Μάικλ Σουρ έχει πραγματοποιήσει ένα πολύ ενδιαφέρον άλμα στην ηθική και πολιτική καρδιά της δουλειάς του, και το ‘η κόλαση είναι οι άλλοι’ σχεδόν επαναδιατυπώνεται ως ‘ο παράδεισος είναι οι άλλοι’.
Στα πρώτα επεισόδια της 2ης σεζόν η Eλενορ και η παρέα της καταφέρνουν ξανά και ξανά να ανακαλύπτουν την αλήθεια με διαδρομές σκέψεις που δεν εξερευνούνται αλλά θα μπορούσαν να αποτελούν αμέτρητα ριμέικ της 1ης σεζόν. Στο εκπληκτικό δεύτερο επεισόδιο, το σενάριο λαμβάνει σχεδόν «Community» διαστάσεις ποπ μεταμοντερνισμού, σαν εκατό σεζόν της σειρας συμπτυγμένες σε ένα clip show των εναλλακτικών season 1 finale. (Το αγαπημένο μου όλων ήταν το false start του Μάικλ που μονολογεί το σχέδιό του ενώ η Ελενορ απλά το ακούει πίσω από την ανοιχτή πόρτα.)
Αυτή η δυναμική ακούγεται ως μη διατηρήσιμη στα πλαίσια ενός παραδοσιακού τηλεοπτικού σίτκομ, όμως γρήγορα η σειρά βρίσκει έναν τρόπο να επεκτείνει το προσδόκιμο ζωής της κάνοντας άλλη μία τόσο-προφανής-που-ήταν-πάντα-εκεί-και-δεν-τη-βλέπαμε κίνηση, που περιπλέκει ακόμα περισσότερο τις ιδέες περί καλού και κακού, και περί ηθικής και ισχύος. Με όλα αυτά θέλω να πω ότι το «Good Place» είναι ένα σίτκομ όχι μόνο αστείο, με ένα σωρό ξεκαρδιστικά σουρεάλ ιδέες, και με τελειοποιημένη αίσθηση ρυθμού και setting, αλλά και ένα σίτκομ για το οποίο υποπτεύομαι πως δε θα βαρεθούμε ποτέ να βλέπουμε. Ή να γράφουμε γι’αυτό.
*H 2η σεζόν του «The Good Place» θα κάνει πρεμιέρα τον Οκτώβρη στο COSMOTE CINEMA 4HD.
Διαβάστε ακόμα:
- Το «Stranger Things 2» έχει νέο, αινιγματικό teaser, βγαλμένο απ' τα... ουφάδικα
- To «Mosaic» του Στίβεν Σόντερμπεργκ είναι το εξελιγμένο «Εσύ Αποφασίζεις» του HBO
- Είστε έτοιμοι για περισσότερους κόσμους στο «Westworld»;
- «Wormwood»: H σειρά του Ερολ Μόρις είναι η τηλεόραση για την οποία ανυπομονούμε περισσότερο φέτος
