Διαβάστε παρακάτω, μόνον εάν παρακολουθείτε το «Game of Thrones» και είδατε ήδη το πέμπτο επεισόδιο του πέμπτου κύκλου.
«Kill the Boy» λέγεται το επεισόδιο κι ενώ μπορεί κανείς αρχικά, δικαίως, να πιστέψει ότι αναφέρεται σ' ένα συγκεκριμμένο αγοράκι που, κατά την προσφιλή συνήθεια της σειράς, θα δολοφνηθεί, όχι. Οπως ο Μάγιστρος Εμον συμβουλεύει τον Τζον, έτσι όλοι οι ήρωες του επεισοδίου, από τον Τίριον ως την Ντενέρις, βρίσκουν το θάρρος να ενηλικιωθούν, να κάνουν αποφασιστικές κινήσεις, να κόψουν τον ομφάλιο λώρο που τους ενώνει με το παρελθόν (κι ας προβλήθηκε το επεισόδιο ανήμερα στη γιορτή της μητέρας!), και να πάρουν στα χέρια τους την εξουσία που δικαιωματικά, πια, τους ανήκει. Γι' αυτό και το επεισόδιο δεν έχει πολλή δράση - πέρα από δρακο-φωτίτσες κι αρκετά full back - αλλά είναι βαρύ και μεστό, με μεγάλες σεκάνς που διεισδύουν στους ήρωες και φανερώνουν του καθενός την εσωτερική σύγκρουση, ζύμωση κι εξέλιξη. Κανείς ιδανικότερος σκηνοθέτης για το επεισόδιο από τον Τζέρεμι Ποντέσουα, με την τρυφερότητα που πάντα δέιχνει για τους ήρωές του, εκείνους που κοιτάζει τρυφερά με την κάμερά του, φωτίζοντάς τους χαρακτηριστικά από πίσω, κυκλώνοντάς τους σ' ένα Θείο φως, σαν μόλις να ξημερώνει ή να δύει.
Να, λοιπόν, τι κρατήσαμε από το επεισόδιο 505 και οι Επτά Θεοί μαζί μας:
Ο Γκρίζος Σκουλήκης ζει! Οριακά, βέβαια κι η καημένη η Μισάντεϊ ξεροσταλιάζει πάνω απ’ το κρεβάτι του. Ωστόσο η Ντενέρις (η οποία φοράει ακόμα το λευκό φόρεμα-κάπα με το τριγωνικό cut-out στο μπούστο, δεν πρόλαβε ν’ αλλάξει μ’ όλες τις αναταραχές!), θρηνεί το θάνατο του Μπάρισταν και θέλει να εκδικηθεί. Ο Νταάριο προτείνει πόλεμο στους δειλούς μασκοφόρους, αλλά η Καλίσι έχει μια άλλη, καλύτερη ιδέα: να εκμεταλλευτεί, επιτέλους, τον άσο που έχει στο μανίκι της, για την ακρίβεια στο μπουντρούμι της και, ταυτόχρονα, να ταΐσει λίγο (αλλά όχι πολύ) τους δυο γιους της, τους αλυσοδεμένους και, ως τώρα, παραμελημένους δράκους της, τον Βησσαρίωνα και τον Ρίγκαλ. Φέρνει μπροστά τους την κεφαλή της κάθε οικογένειας πρώην αριστοκρατών και ιδιοκτητών σκλάβων της Μιρίν, αλλά και υποκινητών των Sons of the Harpy και δίνει τον πρώτο να γίνει μπάρμπεκιου, εμφυσώντας στους υπόλοιπους τον τρόμο, με μια φωτιά που πραγματικά δε σβήνει. Αυτή είναι η Ντάνι που ξέρουμε κι αγαπάμε!
Λες και τη νιώθει, ο Μάγιστρος Εμον (Ταργκάριεν, αν δεν το θυμάστε), πολύ μακριά, στο Τείχος, μαθαίνει τα νέα της Ντενέρις από τον Σαμ και λυπάται που μια Ταργκάριεν βρίσκεται μόνη, πολιορκημένη από εχθρούς και χωρίς την οικογένειά της γύρω να τη νουθετήσει και να την υποστηρίξει. Οπότε διοχετεύει τη σοφία του στον «γιο» που έχει κοντά, τον Τζον, εμπνέοντάς του αυτοπεποίθηση, συμβουλεύοντάς τον να μη φοβάται τις αντιδράσεις των Φρουρών και να κάνει όποιο γενναίο ή σκληρό βήμα ο ίδιος πιστεύει ότι χρειάζεται. Να «σκοτώσει το αγόρι» και ν’ αφήσει τον άντρα να γεννηθεί μέσα του. Κι ο Τζον προχωράει δυναμικά. Ποια είναι η ιδέα του; Απελευθερώνει τον Τόρμουντ, ηγέτη πλέον των Αγριων και του προτείνει ειρήνη με τους Φρουρούς, προκειμένου να πολεμήσουν μαζί για την ασφάλεια των ανθρώπων, αγρίων και μη, τώρα που ο χειμώνας είναι στο κατώφλι. Ο Τόρμουντ θα πάει να βρει το λαό του στο Hardhome, με άλογα, πλοία και στρατιώτες, αλλά και με τον ίδιο τον Τζον μαζί, ως εγγυητή των καλών του προθέσεων. Ο Τζον, φυσικά, δε βρίσκει αρχικά ούτε ένα σύμμαχο όταν ανακοινώνει το σχέδιό του στους πρόσφατα πληγμένους από το μαχαίρι, το βέλος και τη γροθιά των Αγρίων συν-Φρουρούς του, ούτε καν στον πιστό, λιγάκι σα γιο του, Ολι.
Ο Στάνις ωστόσο παρακολουθεί, επικροτώντας με μια εκπληκτική επίδειξη σνομπισμού όταν, μέσα απ' τα δόντια του, διορθώνει την κακή γραμματική ενός από τους Φρουρούς που αντιτίθεται στον Τζον. Αλλά το επιχείρημα του νέου Διοικητή, ότι αν οι Αγριοι δε συμμαχήσουν με τους Φρουρούς, θα μεταμορφωθούν σε μέλη του Στρατού των Νεκρών, πιθανόν σύντομα να λειτουργήσει και, εν πάσει περιπτώσει, ήρθε η ώρα ο Τζον να συνειδητοποιήσει ότι η εξουσία είναι τόπος μοναχικός, κάτι που, άλλωστε, ταιριάζει και στην ιδιοσυγκρασία του μια και ποτέ δεν υπήρξε η ψυχή του πάρτι.
Αφού έδωσα όρκο... Η Μπρίεν δεν το βάζει κάτω. Αναγνωρίζοντας ότι η Σάνσα, εγκλωβισμένη μέσα στο παλιό της σπίτι, αλλά κάτω από τη γδαρμένη παλάμη των Μπόλτον, βρίσκεται σε κίνδυνο, αγκαζάρει έναν παλιό υπηρέτη να της στείλει μήνυμα. Κι όπως φαίνεται, η βοήθεια σύντομα θα φανεί χρήσιμη στην dark Σάνσα που βάλλεται από κάθε μέλος της οικογένειας Μπόλτον. Ευτυχώς που ο Βορράς δεν ξεχνά δηλαδή...
Τον Ράμσεϊ κελεπούρι δεν τον λες. Επειδή υπάρχουν κι αυτοκαταστροφικές γυναίκες, η Μιράντα κάνει σκηνή ζηλοτυπίας στον Ράμσεϊ Μπόλτον, γιατί τόσο καλά περνάει μαζί του, μην τον χάσει. Και της τα λέει και χάλια: εσένα θα σε παντρευόμουν όταν ήμουν νόθος κακομοίρης, ενώ τώρα που είμαι Μπόλτον ανέβηκαν οι μετοχές μου και θα πάρω την άλλη. Κι η Μιράντα μοιάζει έτοιμη να ξεμαλλιάσει τη Σάνσα όπως γδέρνει με τα νύχια της την αιωνόβια πέτρα. Μήπως από αλλού το περιμένει το κακό η πρωτότοκος κόρη Σταρκ κι από αλλού θα το βρει; Ο Ράμσεϊ βέβαια, που δεν αντέχει άλλη κρεβατομουρμούρα, την έχει έτοιμη τη λύση: για να μη ζηλεύεις Μιράντα μου, δεν κάνουμε ένα τρίο ωραιότατο το βράδυ του γάμου μου; Γιατί τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Τίποτα δεν ξαναζωντανεύει την ερωτική ζωή ενός ζευγαριού, όπως η παρουσία ενός τρίτου προσώπου.
Και χωρίς καθυστέρηση, η Μιράντα διπλαρώνει τη Σάνσα με χαρακτηριστικό κοριτσίστικο τρόπο, τι ωραίο το φουστάνι σου, έλα να πούμε τα μυστικά μας και να γίνουμε φίλες και την οδηγεί και σε μια «έκπληξη», στον εξεφτελισμένο, πια, Θίον/Ρικ, τον οποίο η Σάνσα κοιτάζει, πεταμένο στα κελιά με τα σκυλιά, με μείγμα αηδίας (δολοφόνος των αδελφιών της, νομίζει) και νοσταλγίας (απομεινάρι ενός ασφαλούς κι ένδοξου παρελθόντος, ψυχαδελφός της όταν ήταν μικρή). Ομως ο Ρικ τόσο έχει μεταλλαχθεί σε σκυλί του Παβλόφ που αμέσως δίνει αναφορά στον Ράμσεϊ. Κι ο Ράμσεϊ ξετυλίγει το δικό του, γνώριμο πια σαδισμό, στο τόσο άβολο τραπέζι της Σάνσα με τα πεθερικά της, όπου βάζει τον «υπηρέτη» πια, Ρικ, να ζητήσει από τη Σάνσα συγγνώμη, για τίποτε λιγότερο από το ότι… σκότωσε κι έκαψε τα δυο της αδέλφια κι ανακοινώνοντάς της ότι ο Ρικ, ως πιο κοντινός «συγγενής» της από τον Βορρά της παλιάς εποχής, θα είναι εκείνος που θα τη συνοδεύσει ως νύφη στο γάμο της. (Να πούμε εδώ ότι όσο hot ήταν οι συναντήσεις και συνομιλίες της Σάνσα με τον Λίτλφινγκερ, τόσο μονοδιάστατος και βαρετός μοιάζει ο Ράμσεϊ, αυτό το στόρι προς το παρόν οριακά κρατά το ενδιαφέρον). Μόνο που η Σάνσα έχει ήδη ενηλικιωθεί, όπως σωστά είχε καταλάβει ο Μπέιλις και μπορεί να καταπιεί την κάθε πίκρα με στωικότητα. Κι ένα αμυδρό χαμόγελο εκδίκησης όταν ο Ρους ανακοινώνει ότι περιμένει νέο γιο, καθαροαίματο αυτή τη φορά… Κρύος ιδρώτας κόβει τον Ράμσεϊ, παρόλο που ο πατέρας του τον διαβεβαιώνει ότι εκείνος είναι ο γιος του που θα τον βοηθήσει να κατατροπώσει τον Στάνις που έρχεται για να καταλάβει τον Βορά.
Το μικρό dessous: εδώ μαθαίνουμε γιατί ο Ράμσεϊ βγήκε τόσο πολύ κάφρος ως νέος (τόσο ώστε να ρωτά τον πατέρα του, με τη χοντρέλα τη γυναίκα σου πού βρήκες το σωστό σημείο να την αφήσεις έγκυο!), ο Ρους βίασε τη μητέρα του κάτω από το δέντρο όπου μόλις είχε κρεμάσει τον σύζυγό της. Τι να σου κάνει και το μωρό;
Πρώτη φορά βασιλιάς του Βορρά O Στάνις πράγματι κάνει την έξοδό του από το Τείχος, από την πύλη που κι άλλες φορές έχουμε δει ν’ ανοίγει προς το απειλητικά χιονισμένο τοπίο, αφότου ζητά από τον Σαμ (τι κομπλιμέντο!) πληροφορίες για το πώς αντιμετωπίζονται οι White Walkers, αφότου αποχαιρετίζεται με την αμηχανία του εσωστρεφούς αρσενικού με τον Τζον – απρόσμενη αυτή η γονεϊκή σχέση των δυο πολεμιστών κι αναμφίβολο ότι, αργά ή γρήγορα, θα βρεθούν να πολεμούν πλάι-πλάι – κι αφότου πάρει ξινή γυναίκα, υπέροχη σημαδεμένη κόρη και ζοφερή ερωμένη (που κοιτάζει τον Τζον από μακριά σα να θέλει να τον ξαναροκανίσει σύντομα) και τον τεράστιο στρατό του. Ο Στάνις φεύγει με προορισμό να φτάσει στο Γουίντερφελ και να το κατακτήσει και να γίνει βασιλιάς. Και, για πρώτη φορά σε μια ολοένα ανοδική πορεία, έχει το κύρος και τη συγκρότηση ενός ανθρώπου που πραγματικά μπορεί να ηγηθεί, μακριά από το καταθλιπτικό υποχείριο της Μελισάνδρης που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε. Μάλλον κι ο Στάνις ενηλικιώθηκε τελικά.
Αυτό είναι το love story! Αχ η Μισάντεϊ κι ο Γκρίζος Σκουλήκης τα φτιάξανε! Τι τρυφερή σκηνή, όταν εκείνος της εξομολογείται, στο κρεβάτι του πόνου, ότι τη στιγμή που πίστευε ότι θα πεθάνει, το μόνο πράγμα που του προκαλούσε φόβο ήταν η πιθανότητα να μην την ξαναδεί. Και τι όμορφο το πλάνο από πάνω προς τα κάτω που τόσο συνηθίζει ο Ποντέσουα για ν’ αγκαλιάσει, σαν άγγελος, τους ήρωές του. Μπορεί κάποιος, παρακαλούμε, να μας εξηγήσει τι μπορεί και τι δεν μπορεί, ως Unsullied, να κάνει το αγόρι; Θα ευοδωθεί αυτό το τόσο ειλικρινές κι αληθινό ρομάντζο σ’ έναν κόσμο όπου μάλλον τίποτα το αγνό δεν μπορεί να επιβιώσει;
Girl power Η Μισάντεϊ είναι εκείνη που θα δώσει στην Ντενέρις και την ώθηση που χρειάζεται για ν’ απογαλακτιστεί, από συμβούλους, από το παρελθόν της, από την όποια παιδικότητά της. Σίγουρη πια για τον εαυτό της, η Ντάνι βρίσκει τον τρόπο να κερδίσει την εκτίμηση και των δυο πλευρών του λαού της, ξανανοίγοντας την αρένα, αλλά πια μόνο για ελεύθερους πολίτες καθώς η δουλεία είναι παρελθόν ανεπιστρεπτί. Και, για σφραγίδα εγγύησης, ανακοινώνει και στον Χίζνταρ, στο κελί όπου βρίσκεται φυλακισμένος, ότι ως γόνο αριστοκρατικής οικογένειας (και κούκλο, επίσης, πράγμα που βοηθάει), θα τον παντρευτεί για να συσφίξει τους δεσμούς με την τάξη του. H Ντενέρις σηκώνει την παντιέρα του μεταφεμινισμού, κάνοντας η ίδια πρόταση γάμου κι απαντώντας κιόλας μόνη της! Ολα καλά, αλλά ο Νταάριο τι θα έχει να πει γι’ αυτό; Κι ακόμα περισσότερο ο Τζόρα Μόρμοντ που έρχεται για να ξανακερδίσει την εύνοιά της και κάτι παραπάνω;
Αλλος για τη βάρκα μας; Ο Τζόρα κι ο Τίριον (που έχει αρχίσει να υποφέρει απ’ το αλκοολίκι) συνεχίζουν την πορεία τους προς τη Μιρίν, περνώντας όμως μέσα από την πατρίδα της Ντενέρις, τη Βαλύρια, την πόλη των 1000 ετών που κάποτε ήταν η καλύτερη σε όλα και μετά πνίγηκε από τη φωτιά και το θάνατο και την Κατάρα που δε σηκώθηκε ποτέ. Ο Τίριον κι ο Τζόρα απαγγέλλουν κι οι δυο τον μύθο, καθώς διασχίζουν την πλωτή πόλη με τα αψιδωτά γιγάντια απομεινάρια κτιρίων και δόξας (θαυμαστή, πραγματικά, η δουλειά του Γκρέγκορι Μίντλτον στη φωτογραφία που ξεπερνά και «Αρχοντα των Δαχτυλιδιών»). «Οπότε αυτό είναι,» θα πει ο Τίριον, «αυτό είναι που απομένει,» συνειδητοποιώντας κι αυτός, μέσα στη δική του ενηλικίωση, ότι όλα είναι εφήμερα, ότι όλα μπορούν, από τη μια μέρα στην άλλη, ν’ ανυψωθούν ή να καταβαραθρωθούν, κάνοντας την ίδια τους την ύπαρξη ένα περαστικό καπρίτσιο, για το οποίο λαοί ανθρώπων μάχονται και ζουν και πεθαίνουν. Ναι, η βαρκάδα à deux προκαλεί τέτοιο υπαρξιακό στοχασμό.
Ο οποίος κόβεται απότομα από κάτι που μοιάζει πραγματικά βγαλμένο από παραμύθι, ένας τεράστιος δράκος (ο ατίθασος Ντρόγκον έφτασε ως εδώ;), πετά γαλήνια από πάνω τους, ενώ σίγουρα ο Τίριον, αλλά ακόμα κι ο Τζόρα που τον γνωρίζει από αυγό, μένουν με το στόμα ανοιχτό. Και σαν αυτό να είναι το σύνθημα, οι δυο άντρες δέχονται επίθεση από stone men, απίστευτες υπάρξεις που δεν έχουμε ξαναδεί, καμουφλαρισμένοι με δέρμα σαν πέτρα για να μη διακρίνονται πάνω στο βράχο – ασθενείς από την αρρώστια που χτύπησε και τη Σιρίν όταν ήταν μικρούλα, σωστά; Που αν κάποιος σ’ αγγίξει πετρώνει το δέρμα σου και παθαίνεις grey scale ώσπου να γίνεις τερατόμορφος και να τρελαθείς; Κι επειδή ο Τζόρα, είτε από ανοησία είτε από βιασύνη, δεν κόβει το σκοινί που κρατά τα χέρια του Τίριον δεμένα, εκείνος πέφτει από τη βάρκα, σ’ ένα θεαματικό υποβρύχιο πλάνο όπου, πριν πάρει ανάσα, ένας από τους βραχώδεις άντρες τον τραβά από το πόδι όλο και πιο βαθειά στο νερό, μέχρι ένα εφιαλτικό fade to black.
Που το διαδέχεται το πρόσωπο του χαζο-Τζόρα σε υγρό κοντινό. Ο Τίριον ζει, οι δυο τους είναι ξαπλωμένοι αλά «From Here to Eternity» στην ακροθαλασσιά, χωρίς βάρκα και χωρίς ξεκάθαρο σχέδιο για το μέλλον. Αλλά έχοντας έρθει πιο κοντά. Μόνο που… τι είναι αυτό στο χέρι του Τζόρα;
Διαβάστε περισσότερα για το «Game of Thrones» εδώ και ραντεβού την ερχόμενη Δευτέρα για το έκτο επεισόδιο του πέμπτου κύκλου της σειράς!
Προηγούμενα επεισόδια:
- «Game of Thrones», Κύκλος 5, Επεισόδιο 04: Σημειώσεις
- «Game of Thrones», Κύκλος 5, Επεισόδιο 03: Σημειώσεις
- «Game of Thrones», Κύκλος 5, Επεισόδιο 02: Σημειώσεις
- «Game of Thrones», Κύκλος 5, Επεισόδιο 01: Σημειώσεις
Δείτε το επίσημο preview του επεισοδίου 506 παρακάτω, που μοιάζει τέλειο γιατί θα έχει και Αρια και Γιαγιά Ολένα και Sand Sisters και Μπέιλις στο Κινγκς Λάντινγκ και γάμο Σάνσα (γάμο; ωχ!):
Διαβάστε τα πάντα για τον 5ο Κύκλο Game of Thrones:
- Τι συμβαίνει όταν ενώσεις την Χάιντι Κλουμ με τον Πέδρο Πασκάλ (του Game of Thrones); Fire Meets Gasoline!
- Κανένα torrent! H πρεμιέρα του πέμπτου κύκλου του «Game of Thrones» σπάει τα ρεκόρ τηλεθέασης!
- «Game of Thrones 5»: η Ντενέρις μιλά στο Flix!
- Φόνος, εκδίκηση, αίμα, βυζιά... Το καστ του «Game of Thrones» προσπαθεί να συνοψίσει τη σειρά σε 30 δευτερόλεπτα
- O Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν και το μέλλον του «Game of Thrones»
- «Game of Thrones 5»: αυτό είναι το τρέιλερ το καλό
- Το νέο τρέιλερ του 5ου κύκλου του «Game of Thrones» μυρίζει θάνατο!
- «Game of Thrones 5» teasers: «Pride? You fucked my pride!»
- Game of Thrones 4 - bloopers: Πόσο γελάνε στα γυρίσματα;
- Μια μέρα στα γυρίσματα του «Game of Thrones»
- «Justice has a price»: επιτέλους τρέιλερ για τον 5ο κύκλο του «Game of Thrones»
- Ολος ο 4ος κύκλος του «Game of Thrones» με τον τρόπο του Flix
