Δύο ξεχωριστές βραδιές διοργανώνει το Pugnant Film Series, φέρνοντας στην Αθήνα και συστήνοντας στην πραγματικότητα έναν από τους πιο ξεχωριστούς Γάλλους δημιουργούς, που εδώ και τρεις δεκαετίες δημιουργεί το δικό του σύμπαν, φτιαγμένο από ντοκιμαντέρ που θα μπορούσαν να ήταν μυθοπλασίες - και το αντίθετο.
Ξεκινώντας από αυτο-βιογραφικές αφορμές, queer στον πυρήνα τους και ποιητικές με την πιο βιωματική έννοια της λέξης, οι ταινίες του Βενσάν Ντιέτρ διασχίζουν πόλεις, χώρες και την πεμπτουσία του ανεξάρτητου σινεμά, πετυχαίνοντας ένα διαρκώς αναπάντεχο ταξίδι ανάμεσα στο γνώριμο και αυτό που περιμένει να ανακαλύφθεί.
O Βενσάν Ντιέτρ το Δεκέμβριο του 2024
Οπως αναφέρει και η οργανωτική ομάδα του Pugnant Film Series:
«Ο Βενσάν Ντιέτρ είναι κινηματογραφιστής-σκηνοθέτης αυτοβιογραφικών ή αυτομυθοπλαστικών ντοκιμαντέρ. Με μια φιλμογραφία που παραμένει ακατάτακτη ανάμεσα στα είδη. Το queer, η αυτομυθοπλασία, και το road movie (κυρίως στις πόλεις της Ευρώπης) είναι μερικά από τα σταθερά μοτίβα που συναντάμε στη φιλμογραφία του. Οι εκτενείς αναφορές σε έργα τέχνης, από την Αναγέννηση στην κλασσική γερμανική μουσική, τον Παζολίνι και τον Ντίντι-Χούμπερμαν, αλλά και τους μπιτνικς ποιητές, είναι ένα άλλο στοιχείο του διάκοσμου των ταινιών του Γάλλου σκηνοθέτη. Ο Ντιετρ άλλοστε σπούδασε ιστορία της τέχνης. Βέβαια οι αναφορές αυτές δεν έχουν καμία μουσειακή προέλευση, είναι μάλλον ένα αυτο-καθρέφτισμα, μια εξομολόγηση καταγωγικών τόπων που τον καθόρισαν. Ο ίδιος παραμένει μανιώδης εξερευνητής των δυνατότητων του μέσου. Ενώ η παρουσία του στις Ευρωπαϊκές πόλεις, όπως αυτή αποτυπώνεται στις ταινίες του, εκλαμβάνεται εύκολα ως μορφή αντίστασης. Το ίδιο ανήσυχος είναι και ως θεωρητικός τέχνης, αφού μιλά πάντα για έναν ποιητικά δομημένο, πολιτικά ενεργό, μικρής κλίμακας κινηματογράφο, ευφάνταστο και πολυμήχανο στην παραγωγή, τη διανομή και την προβολή του.»
Στο διήμερο αφιέρωμα, θα προβληθούν τέσσερις μεγάλου μήκους ταινίες του Βενσάν Ντιέτρ: την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου στο Στούντιο (Οικονόμου 3, Εξάρχεια, 19.00, 23.00) θα προβληθούν το «Leçons de Ténèbres» του 2000 και το «Mon Voyage d'Hiver» του 2003 και την Κυριακή 12 Ιανουαρίου στον χώρο Π6 (Πυθοδώρου 6 στο Μεταξουργείο, 18.00 - 23.00) η ταινία που κλείνει την τριλογία των «ταινιών της Ευρώπης», το «Orlando Ferito» του 2013 αλλά και το «This is the End» του 2023 που είναι και η πρόσφατη ταινία του. Την ίδια μέρα, Κυριακή 12 Ιανουαρίου, ο Βενσάν Ντιέτρ θα κάνει μια οπτικοακουστική περφόρμανς παρουσιάζοντας υλικό που έχει συγκεντρώσει από τα ταξίδια του συνοδευμένο με κάποιες αφηγήσεις του.
Leçons de Ténèbres
«Η δεκαετία του '90 ξεκίνησε πολύ άσχημα», με αυτόν τον τρόπο ο Βενσάν Ντιέτρ μας εισάγει στις σκιές του προσωπικού του σύμπαντος εκείνα τα χρόνια, περνώντας από την Ουτρέχτη, τη Νάπολη και τη Ρώμη. Σε αυτές τις τρεις πόλεις και δύο ερωτικές σχέσεις καθοδηγεί έναν ομοφυλόφιλο άνδρα στη νυχτερινή του αναζήτηση για τη χαμένη ομορφιά. Σε μια διασταύρωση ημερολογίου και μπαρόκ θεατρικού έργου, η ταινία ανασυνθέτει τα θραύσματα ενός μοιραίου ταξιδιού με φόντο τον Καραβάτζιο. Ζωγραφική, αισθησιασμός, απώλεια του εαυτού σε ένα αστικό τοπίο: τα «Leçons de Ténèbres» σχηματίζουν μια σκοτεινή τοιχογραφία, ένα λευκό-καυτό κολάζ τρισάθλιας ματαιοδοξίας.
Mon Voyage d' Hiver
2003, Γερμανία - Γαλλία, 104'
«Η καλύτερη φίλη μου, η Άννα, με ρώτησε αν θα με πείραζε να πάρω μαζί μου τον δεκαπεντάχρονο γιο της, τον Ιτβάν, στο Βερολίνο. Δέχτηκα αμέσως». Ένας κομψός, εκλεπτυσμένος άντρας στα σαράντα του ξεκινάει με τον Ιτβάν για ένα μακρύ, απολαυστικό ταξίδι, το «Χειμερινό του Ταξίδι». Διασχίζουν τη χιονισμένη Γερμανία με αυτοκίνητο. Καθώς ο άνδρας οδηγεί το αγόρι μέσα από πόλεις και εξοχές, ο Ιτβάν ανακαλύπτει το παρελθόν και το τεράστιο έργο της επανένωσης που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη. Η ποίηση και ο πολιτισμός αποτελούν επίσης μέρος του ταξιδιού, το οποίο συνοδεύεται από κλασική γερμανική μουσική. Όταν οι δρόμοι τους διασταυρώνονται με τους πρώην εραστές του άντρα ή το ταξίδι προσφέρει απρόσμενες συναντήσεις, ο Ιτβάν μαθαίνει επίσης περισσότερα για τη ζωή του ίδιου του άντρα. Όταν τελικά φτάνουν στο Βερολίνο, οι δρόμοι τους πρέπει να χωρίσουν. Ο Ιτβάν παρακολουθεί τον άνδρα να φεύγει, παίρνοντας μαζί του τη μελαγχολία της ύπαρξής του. Ωστόσο, το κοινό τους ταξίδι δημιούργησε έναν άρρηκτο δεσμό μεταξύ των δύο ανδρών. Ο Ιτβάν δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος.
Orlando Ferito
2015, Γαλλία - Ιταλία, 122'
Το τρίτο, σικελικό, μέρος του κύκλου «Οι ταινίες της Ευρώπης», το «Orlando Ferito» είναι ένα πολύπλευρο «chanson de geste», που χαρακτηρίζεται από την αγωνία και ποτίζεται από την ελπίδα. Το διαθηκικό έγγραφο που έγραψε ο Παζολίνι λίγο πριν από τον θάνατό του («Le Vide du Pouvoir en Italie»), το οποίο μετέφερε μεταφορικά την πολιτική του απόγνωση για την «εξαφάνιση των πυγολαμπίδων», και εκείνο του Ζορζ Ντινί - Ιμπερμάν (2009), το οποίο, αντίθετα, αναφέρεται στην «επιβίωσή» τους. Ο Vincent Dieutre ταξιδεύει στο μακρινό νότο της Ευρώπης αναζητώντας τις σημερινές «πυγολαμπίδες» που επινοούν καθημερινά μια πολιτική ζωή.
This is the End
2023, Γαλλία, 109'
Οδικά ταξίδια στο Λος Αντζελες, διάσημοι στίχοι στο Poetry Lounge και έρωτας σε περιόδους πανδημίας: Ραντεβού με μια παλιά φλόγα, σαράντα χρόνια μετά.
Aναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το αφιέρωμα στο επίσημο event στο Facebook και στο site του Pugnant Film Series.
