Η κινηματογραφική κοινότητα θρηνεί την απώλεια του Εντουάρντο Σέρα, ενός από τους σημαντικότερους διευθυντές φωτογραφίας της ευρωπαϊκής και διεθνούς σκηνής. Ο Σέρα, γνωστός για την αισθητική του ακρίβεια και τη μοναδική του σχέση με το φυσικό φως, έφυγε από τη ζωή την προηγούμενη Τρίτη σε ηλικία 81 ετών. Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε η Πορτογαλική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Γεννημένος το 1943 στη Λισαβόνα, ο Σέρα υπήρξε ο μοναδικός Πορτογάλος που προτάθηκε δύο φορές για Οσκαρ, για τα φιλμ «Τα Φτερά της Αγάπης» (1997) και «Το Κορίτσι με το Μαργαριταρένιο Σκουλαρίκι» (2003). Παρά την αναγνώρισή του στο Χόλιγουντ, η καριέρα του υπήρξε έντονα συνδεδεμένη με την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Συνεργάστηκε στενά με τον Πατρίς Λεκοντ σε ταινίες όπως το «Τάνγκο» και «Ο Σύζυγος της Κομμώτριας» (1990), αλλά και με τον Κλοντ Σαμπρόλ σε έργα όπως «Η Απάτη» και «Το Λουλούδι του Κακού». Παράλληλα, υπέγραψε τη φωτογραφία σε ταινίες που έμειναν κλασικές για τη δύναμη της εικόνας τους, όπως το «Αφθαρτος του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, καθώς και τα δύο τελευταία κεφάλαια του κινηματογραφικού «Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου – Μέρος 1 & 2» που σκηνοθέτησε ο Ντέιβιντ Γέιτς.
Σε συνέντευξή του στο Variety το 2004, ο Σέρα μίλησε για την προσέγγισή του στη φωτογραφία του «Το Κορίτσι με το Μαργαριταρένιο Σκουλαρίκι»: «Το στούντιο του Βερμέερ είναι ένας από τους βασικούς χαρακτήρες της ταινίας. Οι ζωγράφοι εκείνης της περιόδου δούλευαν με φυσικό φως και ήθελαν να αποδώσουν με ακρίβεια την αλληλεπίδρασή του με τον χώρο και τους ανθρώπους. Αυτό προσπαθήσαμε κι εμείς: πώς το φως αγγίζει το νεαρό μοντέλο Γκριτ και πώς ο Βερμέερ το αποτυπώνει στον καμβά. Για κάθε διευθυντή φωτογραφίας είναι προνόμιο να μπορεί να αφηγηθεί μια ιστορία μέσα από το φως».
Αυτή η ευαισθησία απέναντι στη φυσική φωτεινότητα τον έκανε να ξεχωρίζει από τους συναδέλφους του, καθώς η εικόνα στα έργα του έμοιαζε συχνά με πίνακα ζωγραφικής.
Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου
What Dreams May Come
Πέρα από τα παραπάνω, η φιλμογραφία του περιλαμβάνει τα «Μπόμπι Ντάριν», «Οι Γυναίκες του Σεν-Πιερ» με τη Ζιλιέτ Μπινός, καθώς και το πολυβραβευμένο «What Dreams May Come». Ο Μαρέκ Ζίντοβιτς, παραγωγός και διευθυντής του φεστιβάλ Camerimage, απέτισε φόρο τιμής μέσω Instagram: «Ο Εντουάρντο ήταν ένας ζεστός, ταπεινός και αφοσιωμένος φίλος του φεστιβάλ. Μας επισκέφτηκε πολλές φορές, πάντα γοητεύοντας φοιτητές, νέους καλλιτέχνες αλλά και καταξιωμένους επαγγελματίες. Η γνώση του, η ευαισθησία του και η μαεστρία του στο φως ενέπνευσαν όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν».
Ο Εντουάρντο Σέρα αφήνει πίσω του μια σπουδαία κινηματογραφική κληρονομιά, που απέδειξε πως η φωτογραφία δεν είναι απλώς τεχνική, αλλά και ποίηση. Το έργο του θα συνεχίσει να φωτίζει την τέχνη του κινηματογράφου, όπως ακριβώς εκείνος αξιοποίησε το φως για να διηγηθεί ιστορίες που μένουν χαραγμένες στη μνήμη των θεατών.