Παλιό ή νέο τοπίο στον ελληνικό κινηματογράφο;

Σε συνέντευξή του στην Ευάννα Βενάρδου στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, ο σκηνοθέτης και εκδότης Γιάννης Σολδάτος ανακοίνωσε αρχικά πως έχει αναλάβει χρέη άτυπου και αμισθί συμβούλου του Υφυπουργού Κώστα Τζαβάρα για θέματα κινηματογράφου, βοηθώντας στην προσπάθεια του τελευταίου για επαναπροσδιορισμό της ελληνικής κινηματογραφικής πραγματικότητας και στη συνέχεια μίλησε για τις αλλαγές που προτείνει να γίνουν άμεσα στο τοπίο του ελληνικού σινεμά.

Τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξής του είναι τρία:

• Η ακύρωση του νόμου Γερουλάνου: «Ο νόμος Γερουλάνου είναι ανελαστικός για αλλαγές. Σας θυμίζω πως η Ελλάδα εν τω μεταξύ χρεοκόπησε. Αν, λοιπόν, το πόδι έχει γάγγραινα, το κόβεις. Ενας νόμος 5 - 6 σελίδων είναι πιο πιθανό να εφαρμοστεί. Πρέπει να αλλάξει εντελώς ο νόμος».

• Το κλείσιμο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου: «Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου έχει έναν προϋπολογισμό. Ομως τι έχει δοθεί για ταινίες τα τελευταία 4 χρόνια; Αν αύριο το πρωί ανακοινωθεί ότι κλείνει το ΕΚΚ, είμαι σίγουρος πως οι Ελληνες κινηματογραφιστές θα πουν: "Καλά, ανοιχτό είναι ακόμα;". Φεύγουν τερατώδη ποσά σε λειτουργικά έξοδα, ενώ θα μπορούσαν να πηγαίνουν σε ταινίες» ... «Εγώ τη γνώμη μου θα την προτείνω στα σωματεία. Θεωρώ, πάντως, πως αυτά τα λίγα χρήματα που υπάρχουν πρέπει να πηγαίνουν στην παραγωγή και όχι στα λειτουργικά έξοδα του Κέντρου: σε αποθήκες, επιτροπές, δ.σ., ταξίδια»... «Τι απέδωσαν οι μηχανισμοί του; Τι προώθηση έκανε; Κερδίσαμε τίποτα με το Filmcenter; Θεωρώ ότι θα έχω όλους τους ανθρώπους του κλάδου στο πλευρό μας. Γιατί να μην υπάρχει μια μικρή επιτροπή, άμισθη, που θα μοιράζει τα λεφτά στην παραγωγή; Με 4 εκατομμύρια, αν υπάρχουν, μπορείς να ενισχύσεις 20, 30, 50 ταινίες».

• Η συρρίκνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: «Θα συζητηθεί μέχρι πού αντέχει ο όρος "διεθνές φεστιβάλ" χωρίς να μαραζώσει» ... «Θα μπορούσε να γίνει Βαλκανικό. Αυτό έπρεπε να είχε γίνει 25 χρόνια πριν. Αντέχουμε σήμερα να κουβαλάμε τον Ταϊβανέζο, τη μάνα του και τον παραγωγό του, να τους φιλοξενούμε στο "Ηλέκτρα Παλλάς" και να έχουμε και τον Κόπολα ή την Ντάναγουεϊ να τους κάνουν αέρα; Αυτά ανήκουν στις εποχές των παχιών αγελάδων».

Προτιμούμε να αφήσουμε ασχολίαστο τον (επιεικώς) πρόχειρο τρόπο με τον οποίο ο Γιάννης Σολδάτος ανέλαβε τη θέση του συμβούλου για θέματα κινηματογράφου («"Δεν μας βοηθάς και στο σινεμά;", με ρώτησε. "Ομως δεν μπορώ να προσλάβω άλλο σύμβουλο". "Δεν θέλω λεφτά, του είπα.»), ειδικά σε έναν τομέα που αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές παραμένει το πιο ζωντανό κομμάτι του ελληνικού πολιτισμού και το μόνο με διακριτή παρουσία στο εξωτερικό εδώ και περισσότερα από τέσσερα χρόνια.

Επίσης, αφήνουμε ασχολίαστο και τον τρόπο με τον οποιο ο Γιάννης Σολδάτος αναφέρεται τόσο στις θέσεις εργασίας που θα χαθούν από το κλείσιμο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και τη «βαλκανοποίηση» του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης («Εδώ βάζει λουκέτο η μισή Ελλάδα! Αυτό είναι θέμα πολιτείας. Εγώ μιλώ για το πώς θα γίνονται ταινίες»), όσο και το σχόλιο του στον Ταϊβανέζο σκηνοθέτη (ποιος να είναι άραγε;) που του κάνει αέρα ο Κόπολα...

Οι σκέψεις μας πάνω στις δηλώσεις του Γιάννη Σολδάτου σε σχέση με το νέο (;) τοπίου του ελληνικού κινηματογράφου επικεντρώνονται κυρίως σε μια διάχυτη ατμόσφαιρα παρελθοντισμού και κακώς εννοούμενης «ελληνικότητας» καθώς τόσο ο Γιάννης Σολδάτος ανήκει (εκ των πραγμάτων) σε μια παλιότερη γενιά κινηματογραφιστών με άλλες αντιλήψεις για το τι σημαίνει σινεμά σήμερα όσο και η αναφορά του στην καθοριστική συμβολή των σωματείων μας φέρνει πάλι πίσω σχεδόν από εκεί που ξεκίνησε το κακό στον ελληνικό κινηματογράφο.

Είναι σαφές πως το ελληνικό σινεμά χρειάζεται να μπει στο μικροσκόπιο της (κάθε) κυβέρνησης και οι αλλαγές είναι επιβεβλημένες, αν θέλουμε να συνεχίζουν να γίνονται ταινίες (όχι μόνο από την καλή θέληση των ίδιων των κινηματογραφιστών ή μόνο με ξένα χρήματα - που και αυτά τελευταία ενοχλούν τους εντός συνόρων), αλλά παραμένουμε σκεπτικοί για τον προσανατολισμό αυτών των αλλαγών.

Ειδικά όταν στηρίζονται στο «δεν μας αρέσει ο νόμος που έγινε αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ, οπότε κάνουμε άλλον», στο «δεν μας νοιάζει αν με το κλείσιμο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, η κυβέρνηση βρει άλλοθι για να αφαιρέσει από τον προϋπολογισμό της το σινεμά» και στην εν γένει προχειρότητα με την οποία τόσο το Υπουργείο όσο και ο ίδιος ο Γιάννης Σολδάτος ανακοινώνουν κατευθύνσεις αλλαγών στο ελληνικό σινεμά που, εκτός όλων των άλλων, θα ολοκλήρωθούν μέσα σε 10 ημέρες ώστε αρχές Ιουνίου να συσταθεί επιτροπή για την επεξεργασία του νέου νόμου και τον Αύγουστο να έχει περάσει από τη Βουλή.

Σκεπτικοί είπαμε; Δηλώνουμε μάλλον σε απόγνωση...

Διαβάστε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη του Γιάννη Σολδάτου στην Ευάννα Βενάρδου.

Update 24 Μαΐου 2013

Με επίσημη ανακοίνωσή του το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου επισημαίνει πως δεν προβλέπεται κατάργησή του σύμφωνα με διαβεβαίωση του ίδιου του Κώστα Τζαβάρα. Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ.