Δεν περιμένει κανείς πολλά από τις τελετές απονομής πια - συνήθως είναι βαρετές, στερεοτυπικές, κακογραμμένες. Χθες όμως ήταν μία ευχάριστη έκπληξη. Σκετς που είχαν δουλευτεί καλά, χημεία παρουσιαστών, ωραίο σενάριο (επί το πλείστον) αλλά και συγκίνηση από νικητές και χαμένους.
Πάμε να δούμε αναλυτικά, τι κρατήσαμε από τη χθεσινή βραδιά:
Διαβάστε αναλυτικά όλο το σχολιασμό του Flix: Oscars 2024: Επτά Οσκαρ στο «Οπενχάιμερ», δεύτερο Οσκαρ για την Εμα Στόουν
FAB 5: Παλιότεροι νικητές των ερμηνευτικών κατηγοριών παρουσιάζουν τους υποψήφιους ηθοποιούς Αυτή η ιδέα είχε γίνει και παλιότερα. Και ήταν πάντα υπέροχη. Είναι σπουδαίο να στέκονται οι συνάδελφοί σου επί σκηνής, θρυλικοί ηθοποιοί (από την Σάλι Φιλντ και την Τζέσικα Λανγκ, μέχρι τον Νίκολας Κέιζ και τον Φόρεστ Γουιτάκερ) που έχουν κερδίσει το δικό τους Οσκαρ και μπορεί να αποτελούσαν και ινδάλματά σου, και -να μην διαβάζουν απλώς το όνομά σου ως υποψήφιος/α- αλλά να υπάρχει ένα μικρό, μεστό κείμενο κριτικής για την ερμηνεία σου. Δύο τρία επιχειρήματα για το ταλέντο στου και τι ακριβώς κατάφερες στην ταινία. Ενα πείραγμα, ένα αστείο. Δεν έμεινε μάτι στεγνό, στις 4 κατηγορίες αυτές (Α Γυναικείου κ Α Ανδρικού / Β' Γυναικείου κ Β' Ανδρικού). Δόξα και τιμή: στον Νίκολας Κέιτζ. Εκλεψε το σόου σε λίγα δευτερόλεπτα!
Barbenheimer Beef Οταν στην σκηνή ανέβηκαν οι Εμιλι Μπλαντ και ο Ράιαν Γκόσλινγκ δεν κάναμε αμέσως τη σύνδεση. Αμέσως όμως (they had us at frosty hello) η ιδέα του σκετς αποκαλύπτεται. (Eμιλι) «Τώρα που βρισκόμαστε στο τέλος της οσκαρικής κούρσας, ας αφήσουμε τον Barbenheimer ανταγωνισμό πίσω μας. Κι έτσι όπως εξελίχθηκε η κούρσα των βραβείων... δεν ήταν και μεγάλος ο ανταγωνισμός.» / (Ράιν) «Ξέρεις γιατί δεν ονομάστηκε "Οppenarbie" η κόντρα μας έτσι; Γιατί εσείς ήσασταν στην ουρά μας, όλο αυτό τον καιρό, στα box office...»
Αστείοι, όχι μόνο γιατί είχαν ένα καλογραμμένο, έξυπνο σκετσάκι, αλλά γιατί το ερμήνευσαν υπέροχα, παιχνιδιάρικα, απολαυστικά. Τους θέλουμε δίδυμο ξανά παρακαλούμε πολύ!
«Was that too "on the nose", or is it a drug motion you made?» Στον μονόλογό του ο Τζίμι Κίμελ είπε πολλά επιτυχημένα. Ενα αστείο θα μπορούσε να είχε πάει πολύ λάθος. Ηταν όμως η αντιμετώπιση του αποδέκτη του που απογείωσε το κλίμα και έκανε τη στιγμή μία από τις πιο αστείες της βραδιάς. Διαβόητο το παρελθόν του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ. με τα ναρκωτικά (στον ευχαριστήριο λόγο του αναφέρεται έμμεσα 3 φορές σε αυτό), διάσημη και η επί 25 χρόνια τώρα υγιής πορεία του, υπέροχη η χθεσινή στιγμή δικαίωσής του. Κι επειδή ήταν και το φαβορί, κι επειδή και είναι πλέον και σε μία ηλικία που μάλλον he doesn't give a flying f-, αντέδρασε ακόμα πιο αστεία στο αστείο του Κίμελ «this is the highest point of your career - or well, one of the highest points». Απάντησε στο λογοπαίγνιο για το αν κάποτε ήταν συνεχώς high (μαστουρωμένος) πιάνοντας την μύτη του. Διπλή η σημασία της χειρονομίας -«ναι, έκανα κόκα» / «πολύ τολμηρό (t too "on the nose") αστείο». Είσαι θεούλης, Ρόμπερτ.
Δρ. Σπίλμπεργκ, πείτε μου ότι δεν είναι αλήθεια!» Οταν βλέπεις δύο από τις ηθοποιούς της «Barbie» να είναι η επιλογή της παρουσίασης των δύο βραβείων Ντοκιμαντέρ (Μικρού & Μεγάλου Μήκους) νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Πώς, τι, γιατί; Με το που βλέπεις (και, κυρίως, ακούς) την Κέιτ ΜακKίνον γελάς αυτόματα. Αδικα η Αμέρικα Φερέρα στέκεται σοβαρή για να το μαζέψει. Πώς θα έβγαινε μία τέτοια ιδέα, σε μια τέτοια κατηγορία;
Πάρα πολύ έξυπνα. (Αμέρικα) «Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε ταινίες που μάς παρουσιάζουν αληθινές ιστορίες, την αληθινή ζωή. Οπως τα "Free Solo", "Inconvenient Truth" που κέρδισαν Οσκαρ στο παρελθόν...» / (Κέιτ) «Ή τα "Jurassic Park 1, 2, 3..."» / (Αμέρικα) «Οχι Κέιτ αυτά δεν είναι ντοκιμαντέρ. Οι δεινόσαυροι δεν είναι αληθινοί...» / (Κέιτ) «Τι εννοεί; Δόκτωρ Σπίλμπεργκ, λέει αλήθεια;....»
To backstory γιατί ο Τζον Μπατίστ συγκίνησε τόσο με την εμφάνισή του Ο σπουδαίος έτσι κι αλλιώς μουσικός από την Νέα Ορλεάνη, υποψήφιος με το τραγούδι «It Never Went Away», έπρεπε, παραδοσιακά, να βγει επί σκηνής και να το τραγουδήσει. Και το έκανε, με τον επαγγελματισμό που τον χαρακτηρίζει. Αυτό που δεν ξέρει ο πολύς κόσμος εκτός της βιομηχανίας είναι ότι ο Μπατίστ έχει σταματήσει εδώ και μήνες τις εμφανίσεις του. Μάλιστα δεν είναι πια ο μαέστρος του late night show του Στίβεν Κολμπέρ. Κι αυτό γιατί η γυναίκα του δίνει τον προσωπικό αγώνα υγείας της. Τόσο το ότι εμφανίστηκε χθες λοιπόν, όσο και το ίδιο το τραγούδι που έμοιαζε να ταίριαζε στον γολγοθά του, έκανε το κοινό του Dolby Theater να σηκωθούν σε standing ovation. Πρώτη από όλους, η Billie.
The crowd cheers for Jon Batiste after performing "It Never Went Away" from #AmericanSymphony at the 2024 #Oscars pic.twitter.com/Ans323MdiL
— The Hollywood Reporter (@THR) March 11, 2024
Ποιος μπορεί να κάνει σχόλιο για τη Γάζα μέσα στη Μέκκα του Χόλιγουντ; Ο Τζόναθαν Γκλέιζερ. Δεν είναι τυχαίο ότι διάβασε τον ευχαριστήριο λόγο του. Το πολιτικό του σχόλιο που συνέδεσε το Ολοκαύτωμα του Β' Παγκοσμίου με αυτό που κάνει τώρα το Ισραήλ στη Γάζα ήταν γραμμένο διακριτικά, μελετημένα, εύστοχα, υπέρ της ειρήνης.
O Mαρκ Ράφαλο από την άλλη λιγότερο διακριτικός (πάντα πολιτικά παθιασμένος) Φορώντας την κόκκινη κονκάρδα που αρκετοί χθες φορούσαν (ceizefire) ο Ράφαλο τρέχει να μπει στην αίθουσα γιατί έχει αργήσει, αλλά τελικά σταματάει για έναν σοβαρό λόγο. Να στηρίξει τον σκοπό της κονκάρδας, να εξηγήσει τις θέσεις του.
Τα δάκρυα της Σάντρα Ούλερ: Οχι δεν ήταν εκεί μόνο για την υποψηφιότητά της για την «Ανατομία μιας Πτώσης». Η Γερμανίδα πρωταγωνίστρια είναι εξαιρετικά περήφανη για τη «Ζώνη Ενδιαφέροντος» και τρέφει μεγάλο σεβασμό στον σκηνοθέτη της. Οταν άκουσε ότι κέρδισαν το Οσκαρ Διεθνούς ταινίας, πανηγύρισε σαν να το κέρδισε η ίδια. Με απίστευτη, μεταδοτική σύγκίνηση...
sandra huller crying over the zone of interest's oscar win pic.twitter.com/iHM9b46Zfj
— Rina (@bbblanchett) March 11, 2024
H Eμμα τρέχει στον Γιώργο Από κινητό τηλέφωνο με χάλια εικόνα, μία υπέροχη εικόνα. Οταν ανακοινώνεται το Οσκαρ Σκηνοθεσίας στον Κρίστοφερ Νόλαν, η Εμα Στόουν τρέχει στον Γιώργο Λάνθιμο να τον πάρει μια αγκαλιά...
This is SO sweet: After Christopher Nolan wins best director, Emma Stone rushes over to hug fellow nominee Yorgos Lanthimos, her Poor Things creative partner, collaborator and director. Then I think she shows him a wardrobe malfunction? Her dress looks split in back. #Oscars pic.twitter.com/xEyzXHIEM2
— Chris Gardner (@chrissgardner) March 11, 2024
Το παραλήρημα τοy Τζον Μαχόνι στην παρουσίαση του Ηχου που απέδειξε ότι για ορισμένους ανθρώπους το mute θα ήταν χρήσιμο - τόσο στο σινεμά, όσο και εκτός. Δεν μπορεί να περιγραφεί αυτό το στιγμιότυπο. Πρέπει να το ακούσετε. Και μετά να το δείτε.
Kανένας Ράιαν Γκόσλινγκ - αυτός ήταν ο πιο ωραίος άντρας της βραδιάς: Ο Μέσι το τσοπανόσκυλο, ο πρωταγωνιστής της «Ανατομίας Μιας Πτώσης» είχε κανονικά τη θέση του, δίπλα στους συντελεστές της ταινίες και έκλεβε την παράσταση, κάθε φορά που η κάμερα έκοβε προς το μέρος του. Αμε!
Τα δάκρυα του Πολ Τζιαμάτι Πόσο κύριος είναι αυτός ο ηθοποιός. Πόσο κρίμα που ενώ είχε φορτσάρει για να κερδίσει το πρώτο του Οσκαρ, το έχασε τελικά; Κι όμως, ενώ δεν ήταν η βραδιά του, στάθηκε στο πλευρό της συμπρωταγωνίστριάς του (εκείνος την πήρε αγκαζέ και την ανέβασε στη σκηνή) και σε όλο τον ευχαριστήριο λόγο της, τα δάκρυά του έτρεχαν ασταμάτητα. Ενα Οσκαρ από εμάς στον Πολ. Και άργησε.
O Aρνολντ Σβαρτζενέγκερ επιχειρεί να διαβάσει το "Μαυροψαρίδης" Μπορεί να μην κέρδισε το Οσκαρ Μοντάζ, ο Γιώργος Μαυροψαρίδης, αλλά αυτή η κωμική στιγμή θα συνοδεύει για πάντα τις οσκαρικές του αφηγήσεις. Ο Τζίμι Κίμελ, στην εισαγωγή του, έκανα πλάκα με τους δύο Γιώργηδες. Αλλά μάλλον είχε κάνει και πολύ πρόβα για να πλησιάσει την σωστή εκφορά των ελληνικών επιθέτων. Ο Αρνολντ μάς χάρισε ένα αλά Τζον Τραβόλτα /Idina Menzel meme στιγμιότυπο. Χαλάλι!
Σημείωση: δεν υπάρχει ακόμα ολόκληρο το στιγμιότυπο. Το βίντεο που κυκλοφόρησε κάνει πλάκα (και πολύ σωστά) με το reunion τους αλλά και την αναφορά στον Batman, με τον Μάικλ Κίτον στο κοινό ιn character. Εξυπνη στιγμή κι αυτή. Δείτε την:
O "Streaker" Τζον Σένα Ο Κίμελ στήνει το αστείο: «απόψε είναι 50 χρόνια από μία διαβόητη στιγμή των Οσκαρ: όσο παρουσιάζει ο Ντέιβιντ Νίβεν το βραβείο Α Γυναικείου ρόλου, ένας γυμνός άντρας περνάει από πίσω του». Ο Τζον Σένα εμφανίζεται δειλά πίσω από το σκηνικό. Το εύρημα είναι ότι θα έβγαινε γυμνός να ανοίξει το φάκελο Ενδυματολογίας, αλλά τελευταία στιγμή κώλωσε.
Καλό ήταν. Δεν τρελαθήκαμε, αλλά πέτυχε. Εμείς μείναμε στο ότι κέρδισε ΕΠΑΞΙΑ το «Poor Things».
Ηe is NOT just Ken. He's a superstar Εξομολόγηση: όσο διαβάζαμε εδώ και μήνες «θα πει το τραγούδι ο Γκόσλινγκ, δε θα πει το τραγούδι ο Γκόσλινγκ» θεωρούσαμε ότι πολύ κακό για το τίποτα. Ενα τραγούδι παρωδία, μία σαχλαμάρα σόου θα έκανε, σιγά μην το πει και live. Πόσο. Λάθος. Είχαμε!
Ο Ράιαν Γκόσλινγκ ήταν τόσο απενοχοποιημένα γοητευτικός (από το ύφος που σηκώθηκε από την καρέκλα και φόρεσε στη διπλανή του το φούξια cowboy hat, μέχρι την ενδυματολογική λεπτομέρεια με τα δερμάτινα φούξια γάντια), τόσο άνετος, τόσο μελετημένος, τόσο ROCK STAR.
Ναι όλο το concept ήταν παρωδία, ναι ήταν over-the-top, ναι όλα τρόλαραν. Αλλά κι έτσι έπρεπε. Κι εκείνος το πήρε πάνω του - έπαιξε με τους χορευτές, έπαιξε με το κοινό και απέδωσε το κομμάτι με φωνάρα. Ο Slash στο σόλο ήταν το extra bonus, μετά από ένα χορευτικό crowd surfing.
Ράιαν Γκόσλινγκ, υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να κάνεις;
Στίβεν Σπίλμπεργκ / Αλ Πατσίνο: Δύο μύθοι δίνουν τα δύο μεγάλα βραβεία. Πόσο υπέροχο για τον εκπληκτικό Κρίστοφερ Νόλαν (που θα έπρεπε να έχει ήδη 3 Οσκαρ Σκηνοθεσίας) να παραλαμβάνει επιτέλους το χρυσό από τον Σπίλμπεργκ. Και τι υπέροχη έκπληξη η εμφάνιση του Πατσίνο για το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Μόνο που ο τελευταίος πήγε να κάνει λίγη πλάκα, μπέρδεψε λίγο το σενάριο, δεν είχε να δουλέψει και με πολλά γιατί έπρεπε να συντομεύουν, είχαν καθυστερήσει, και το momentum δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε. Δε βαριέσαι...
Η αγκαλιά του Γιώργου στην Εμα Ολα τα «Poor Things» στιγμιότυπα ήταν για εμάς σημαντικά. Κάθε φορά που ανέβαινε ένας νικητής της ταινίας, κάθε φορά που η κάμερα έκοβε στον Γιώργο Λάνθιμο, που με ηρεμία και ένα γλυκό χαμόγελο παρακολουθούσε τους συνεργάτες του να βραβεύονται. Τα κοντέρ όμως έσπασαν στο Οσκαρ Α Γυναικείου. Και ήταν φυσικό. Ποιος δε θυμάτα άλλωστε, τον Γιώργο να τρέχει από τις πίσω σειρές στην Ολίβια Κόλντμαν, να γονατίζει στη θέση της όσο εκείνη ακόμα καθόταν για να την πάρει αγκαλιά;
Αυτή η αγκαλιά στην Εμα φέτος ήταν και πάλι συγκινητική. Ενας σκηνοθέτης χαίρεται σαν να έχει κερδίσει ο ίδιος. Και κατά μία έννοια, έχει κερδίσει. Ο τρόπος που σκηνοθετεί τις ηθοποιούς του, χαρίζουν τέτοιους ρόλους, τέτοιες ερμηνείες, τέτοιες στιγμές.
YΓ. Λίλι Γκλάντστοουν είσαι σπουδαίο κεφάλαιο. Βάλαμε το βίντεο για σένα. Για το βλέμμα σου. Για την αντίδρασή σου. Ραντεβού σε μια μελλοντική τέτοια στιγμή που θα είναι δική σου.
Διαβάστε αναλυτικά όλο το σχολιασμό του Flix: Oscars 2024: Επτά Οσκαρ στο «Οπενχάιμερ», δεύτερο Οσκαρ για την Εμα Στόουν
