Αλλος ένας σκηνοθέτης μετά τον Στίβεν Σόντερμπεργκ ή τον Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν, ομολογεί όταν τα tv shows της αμερικανικής τηλεόρασης είναι πολύ πιο τολμηρά, πολύ πιο καλογραμμένα, με εξαιρετικό καστ και ιδέες. Το αντίθετο των «χολιγουντιανών προϊόντων».
Ο εμβληματικός Ιταλός σκηνοθέτης Μπερνάρτο Μπερτολούτσι, ένας καλλιτέχνης που ποτέ δεν μάσησε τα λόγια του στην κριτική του για τα κινηματογραφικά πράγματα, σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για την πάλαι ποτέ μεγάλη του αγάπη: το αμερικανικό σινεμά.
«Η πρώτη μουσική που άκουσα στη ζωή μου ήταν η αμερικανική τζαζ. Από τότε Τζαζ σήμαινε Αμερική για μένα. Μετά είδα το "Stagecoach" (1939) και ο Τζον Φορντ ήταν καλλιτέχνης στο επίπεδο του Ομηρου στα μάτια μου. Ημουν 12 χρονών κοίταξα τον καθρέφτη μου και αποφάσισα ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω ο Τζον Γουέιν...»
Ομως, για τον καθηλωμένο στην αναπηρική του καρέκλα πια σκηνοθέτη, το Χόλιγουντ έχει ξεπουλήσει πλέον αυτή τη σπουδαία αμερικανική κινηματογραφική κουλτούρα. Οι ταινίες που κάποτε έβγαζε το αμερικανικό σύστημα και τον καθόρισαν ως άνθρωπο και ως σκηνοθέτη δεν υπάρχουν πια.
«Η γενιά μου ήταν ερωτευμένη με την αμερικανική κουλτούρα - δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Μία λάμπα του δρόμου και ένας πρυσβεστικός κρούνος σήμαινε για πάντα σε μας ότι θα χορέψουμε στη βροχή. Ομως αυτή η ποιότητα πλέον δεν παράγεται από τα χολιγουντιανά στούντιο. Τη συναντάς περισσότερο στην τηλεόραση όπως στα «Mad Men», «Breaking Bad», «The Americans»...»
Ο Μπερτολούτσι ομολόγησε ότι είναι εθισμένος στις αμερικανικές σειρές, τις οποίες συνέκρινε ως νουβέλες του 19ου αιώνα που κυκλοφορούσαν κεφάλαιο-κεφάλαιο: «Βλέπεις 13 επεισόδια και μετά σε περιμένουν άλλα 13...»
«Εκτός από ελάχιστες ανεξάρτητες παραγωγές που μπορεί να αξίζουν τον κόπο, θεωρώ ότι ό,τι βγαίνει στις μέρες μας από τα χολιγουντιανά στούνιο είναι θλιβερό...»
Να θυμίσουμε ότι φέτος ο Μπερτολούτσι θα είναι ο Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ Βενετίας, που φέτος πραγματοποιείται από τις 27 Αυγούστου μέχρι τις 7 Σεπτεμβρίου, κι εκεί θα είναι πολύ απολαυστικό να δούμε τι θα αποφασίσει απέναντι στην νέα σοδειά αμερικανικού κινηματογράφου.
«Το περιμένω πώς και πώς - να ξεδιψάσω τον εαυτό μου με σινεμά» λέει ο μαέστρος. «Το να είσαι Πρόεδρος της Κρτικής Επιτροπής, εκτός από μεγάλη τιμή και χαρά, σου δίνει την ευκαιρία να δεις συγκεντρωμένα όλες αυτές τις υπέροχες πειραματικές ταινίες από όλο τον κόσμο!»
