Το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αιγίου «Θόδωρος Αγγελόπουλος» ήταν ένα ταξίδι εμπειρίας

Μόλις 2 ώρες μακριά από την Αθήνα (ή 25 μόλις λεπτά από την Πάτρα αν προτιμάτε) βρίσκεται η πόλη του Αιγίου. Μια από τις ομορφότερες πόλεις της Αχαΐας κτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε λόφο ύψους 60 μέτρων, έχοντας την καλύτερη θέα στον Κορινθιακό Κόλπο, κερδίζοντας επάξια τον χαρακτηρισμό «το μπαλκόνι του Κορινθιακού», το Αίγιο είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη σε πληθυσμό του νομού, γνωστή όχι μόνο για τα αξιοθέατά της αλλά και για την πραγματικά πλούσια και βαθιά ιστορία της.

Γεμάτη από νεοκλασικά κτήρια με τη δική τους χαρακτηριστική αρχιτεκτονική, αλλά και τις γεμάτες κόσμο παραλίες της, τις καταπράσινες πλατείες της, τις εκκλησίες της, με ίσως την πιο γνωστή και πιο ενδιαφέρουσα απ’ όλες εκείνη της Παναγίας της Τρυπητής, και τις διάφορες σταφιδαποθήκες της, οι οποίες ήταν κάποτε γεμάτες από την περίφημη κορινθιακή σταφίδα που παρήγαγε η περιοχή και βοήθησε στην οικονομική άνθησή της κατά το τέλος του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου, η πόλη του Αιγίου σίγουρα έχει κάτι να δείξει σε όλους τους επισκέπτες της.

Ολα αυτά σίγουρα οι περισσότεροι λίγο πολύ τα γνωρίζετε. Ομως ίσως αυτό που δεν είναι και τόσο ευρέως γνωστό είναι ότι ο τόπος του Αιγίου έχει μείνει στην πολιτιστική ιστορία ως ένα από τα πεδία δράσης και κινηματογράφησης του σπουδαίου σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου, ο οποίος έχει γυρίσει την περιοχή δυο από τις καλύτερές και πιο σημαντικές του ταινίες, τον «Μελισσοκόμο» και τον «Θίασο».

Αυτή λοιπόν εδώ η πόλη, την οποία ο σπουδαίος Ελληνας κινηματογραφιστής τίμησε με τις ταινίες του, αποφάσισε να προσφέρει κάτι πίσω σε εκείνον, αλλά και στο κινηματογραφόφιλο κοινό, ως ένα ελάχιστο φόρο τιμής τόσο στο μεγάλο πολιτισμικό του έργο όσο και στην ίδια την προσωπικότητά του. Και έτσι πέρσι γεννήθηκε το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αιγίου, το οποίο πήρε και επάξια το όνομα «Θόδωρος Αγγελόπουλος». Την πρώτη χρονιά το φεστιβάλ έθεσε τις βάσεις, προσπαθώντας όχι μόνο να προβάλει τον πολιτισμό αλλά και να αναδείξει το Αίγιο, και γενικά την Αχαΐα, ως το επίκεντρο των προτεραιοτήτων της κινηματογραφικής κοινότητας της περιοχής. Σίγουρα έκανε ένα πρώτο βήμα, το οποίο για πολλούς τότε φαίνονταν ως κάτι το ακατόρθωτο, αλλά πέρα από τα όποια μεγάλα λόγια των τοπικών αρχόντων για την στήριξη τους, το φεστιβάλ χρειάζεται την υποστήριξη και η αγάπη του κόσμου για να μπορέσει να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο, σε κάτι που θα το αναδείξει ως πόλο έλξης πολιτισμικής συνάντησης όπου το σινεμά θα έχει πρωταρχικό ρόλο.

Γιατί το σινεμά είναι ένα διαρκές ταξίδι, και θα συνεχίζει να ζει και ν' αναπνέει όσο ο κόσμος θα γεμίζει τις αίθουσές του.

Και φέτος, στη δεύτερή του μόλις χρονιά, παρόλο τις όποιες αντίξοες συνθήκες αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει, ως έναν βαθμό ακόμα, το φεστιβάλ αυτό δείχνει αποφασισμένο να υπερβεί τις προσδοκίες, με ένα βλέμμα στραμμένο στην καινοτομία και την καρδιά του βαθιά ριζωμένη στον ίδιο τον τόπο, αναδεικνύοντας τις σπάνιες ομορφιές του αλλά, κυρίως, με τη δημιουργική ορμή των ανθρώπων του που το αποτελούν.

Με επίκεντρο τον εξαιρετικό και αρκετά ατμοσφαιρικό χώρο του κήπου της Χαρτοποιίας και του Πολύκεντρου Συνεδριακού Κέντρου Αιγίου, το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αιγίου «Θόδωρος Αγγελόπουλος» επέστρεψε φέτος από τις 18 μέχρι και τις 24 Ιουνίου. Κάθε μέρα ήταν και μια διαφορετική εμπειρία γεμάτη από παράλληλες δράσεις, όπως διαλέξεις, θεματικές ημερίδες, masterclasses, ειδικές προβολές, παιδικά κινηματογραφικά εργαστήρια, έκθεση φωτογραφίας με ανέκδοτο υλικό με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και συναυλίες (η Nalyssa Green μαζί με τη νεά της μπάντα και οι Μίκρο μάγεψαν και εντυπωσίασαν το κοινό στην τελετή έναρξης και λήξης αντίστοιχα). Φυσικά μέσα στο γεμάτο πλούσιο πρόγραμμά του δεν έλειψαν και οι προβολές, οι οποίες φέτος αποτελούνταν από τέσσερα διαγωνιστικά τμήματα: Διεθνές Μυθοπλασίας, Διεθνές Ντοκιμαντέρ, Διεθνές Animation και Εθνικό Σπουδαστικό, με δημιουργούς από 37 χώρες οι οποίοι συνέθεσαν την εικόνα μιας διεθνούς διοργάνωσης που φέρνει στη βόρεια Πελοπόννησο τη μαγεία των ταινιών μικρού μήκους από όλο τον πλανήτη. Μέσα από αυτές επιλέχθηκαν συνολικά 66 ταινίες – 27 στο Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα Μυθοπλασίας, 14 στο Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα Ντοκιμαντέρ, 13 στο Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα Animation και 12 στο Εθνικό Σπουδαστικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα.

Ολα αυτά φυσικά δεν θα γίνονταν πραγματικότητα εάν δεν υπήρχε το μεράκι, η θετική διάθεση και ο ενθουσιασμός δυο νέων παιδιών που έτρεχαν σχεδόν τα πάντα γι’ αυτό το φεστιβάλ, του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Ανδρέα Αννινου και του συντονιστή του AISFF Θοδωρή Πανουτσόπουλου, όπου, σε συνδυασμό με την αστείρευτη αγάπη τους για το σινεμά, εργάστηκαν πυρετωδώς και κατάφεραν να δημιουργήσουν μια από τις πιο όμορφες κινηματογραφικές εμπειρίες που πραγματοποιήθηκε αυτή την περίοδο στην περιοχή. Μέσα σε αυτό το κλίμα μιας ανυπέρβλητης κινηματογραφικής ατμόσφαιρας, το Flix βρέθηκε εκεί, έζησε την εμπειρία του και μίλησε μαζί τους δημιουργούς του φεστιβάλ για το έργο τους, τα προβλήματα που αντιμετώπισαν, αλλά και τα όνειρά τους για το μέλλον.

Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Πώς αποφασίσατε να κάνετε ένα Φεστιβάλ Μικρού Μήκους στο Αίγιο;

Ανρέας Αννινος: Σπούδασα Πολιτικός Μηχανικός με μεταπτυχιακό στη Σεισμική Μηχανική και τις Αντισεισμικές Κατασκευές, όμως είχα την ατυχία ή την τύχη να πέσω στην πρώτη από τις πολλές κρίσεις από το 2009 και έπειτα. Έτσι, στράφηκα στον κινηματογράφο, που έτσι κι αλλιώς απασχολούσε μεγάλο κομμάτι της μέρας μου. Σπούδασα στη Σχολή Σταυράκου, στο τμήμα Σκηνοθεσίας. Όταν γνωρίστηκα με την κυρία Μαρία Τσουκαλά, πρόεδρο της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Αιγιαλείας, σχεδόν ταυτοχρόνως ρίξαμε στο τραπέζι την ιδέα ενός κινηματογραφικού φεστιβάλ. Το Αίγιο έχει μια δυνατή κινηματογραφική λέσχη, έχει την ιστορία με το μέρος του, λόγω των γυρισμάτων που έκανε εδώ ο σπουδαίος Θόδωρος Αγγελόπουλος, έχει μία (τουλάχιστον) εκπληκτική τοποθεσία, ενώ τα οφέλη από έναν τέτοιο θεσμό είναι τεράστια για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή.

Θοδωρής Πανουτσόπουλος: Σπούδασα Μηχανικός Περιβάλλοντος με δύο μεταπτυχιακά σε αυτό τον τομέα, και παράλληλα σταθερή την αγάπη μου για τον κινηματογράφο. Το 2016, επανιδρύσαμε ύστερα από δέκα χρόνια μαζί με φίλους την Κινηματογραφική Λέσχη Αιγίου, της οποίας είμαι πρόεδρος, με μεγάλη επιτυχία έως και σήμερα. Η εξαιρετική συνεργασία με την πρόεδρο της ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α. κα Μαρία Τσουκαλά και τον συνεργάτη Ανδρέα Άννινο «γέννησε» την ιδέα για ένα φεστιβάλ κινηματογράφου στον τόπο που σημάδεψε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και διψάει για εξωστρεφείς δράσεις.

Πώς καταφέρατε να πάρετε το όνομα «Θεόδωρος Αγγελόπουλος»; Ποια είναι η ιστορία πίσω από όλο αυτό;

ΑΑ: Η κυρία Τσουκαλά γνώριζε τη σύζυγο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, κυρία Φοίβη Οικονομοπούλου, η οποία σχεδόν κατευθείαν μας έδωσε την άδεια. Ήταν πρωτοβουλία της κυρίας Τσουκαλά. Θυμάμαι τη στιγμή που μιλήσαμε στο τηλέφωνο και άκουγα μια γυναίκα τόσο ευγενική και με τόση εμπιστοσύνη στους ανθρώπους… Όταν της περιγράψαμε τι σκεφτόμασταν, και φυσικά όταν της ζητήσαμε τη βοήθειά της για να μπορέσουμε κάθε χρόνο να αναδεικνύουμε κάποιες πτυχές από το έργο του Αγγελόπουλου, η απάντησή της ήταν ενθουσιώδης.Το να φέρει ένα φεστιβάλ το όνομα του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ενός από τους θεμελιωτές της οικουμενικής γλώσσας του κινηματογράφου, είναι μεγάλη τιμή για το ίδιο το φεστιβάλ. Θέλαμε να δώσουμε από την πρώτη διοργάνωση ένα ξεχωριστό χαρακτήρα στη διοργάνωση και νομίζω ότι το πετύχαμε. Να σημειώσουμε ότι το Αίγιο δεν διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, όμως το γεγονός και μόνο ότι εκτός από τον πολύ σπουδαίο Μελισσοκόμο, η πόλη φιλοξένησε γυρίσματα σκηνών του αριστουργηματικού Θιάσου, μιας ταινίας που θεωρείται σημείο καμπής για τον κινηματογράφο εν γένει, δίνει στο Αίγιο τη δυνατότητα να «φωνάζει» τους δεσμούς της με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.

Ποιες ήταν οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε για να στηθεί αυτό το φεστιβάλ; Μέσα στα δυο αυτά χρόνια ποια εμπόδια καταφέρατε να ξεπεράσετε και ποια από αυτά παραμένουν ακόμα;

ΑΑ: Οι προκλήσεις είναι πάνω-κάτω οι ίδιες που αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι που μπαίνουν σε μια δημιουργική διαδικασία. Πολλά σχέδια που τελικά για διάφορους λόγους δεν ευοδώνονται, δυσπιστία και εφαπτομενική σχέση με την ουσία του φεστιβάλ, δυσκολία στην ανεύρεση πόρων, αδυναμία κατανόησης της σημασίας ενός δυνατού φεστιβάλ. Θεωρώ ότι σχετικά με τη σημασία και το ουσιαστικό περιεχόμενο έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και η ανατροφοδότηση που φτάνει σε εμάς μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα 2 αυτά χρόνια υπήρξε η γέννηση μιας νέας κουλτούρας στο Αίγιο. Ελπίζουμε να διατηρηθεί και να ανθίσει περαιτέρω. Δυστυχώς, σε ό,τι αφορά τους απαραίτητους πόρους για την πραγματοποίηση του φεστιβάλ, οι δυσκολίες παραμένουν.

ΘΠ: Η εξασφάλιση τις βιωσιμότητας του φεστιβάλ και η αναγκαία στήριξή του από την τοπική αυτοδιοίκηση και φορείς είναι το μεγάλο στοίχημα που μέχρι τώρα έχει κερδηθεί. Επίσης η ενσωμάτωσή του στην κοινότητα με την αποδοχή και συμμετοχή του κοινού είναι μια μεγάλη πρόκληση για την μακροημέρευση του φεστιβάλ. Σε κάθε περίπτωση ένα φεστιβάλ που αφορά τον πολιτισμό και όχι το κέρδος έχει μη μετρήσιμα οφέλη για όλους, αλλά ταυτόχρονα έχει την ανάγκη υποστήριξης από κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς που μοιράζονται το όραμά μας.

Πως αντιμετώπισε η τοπική κοινωνία ένα τέτοιο φεστιβάλ;

ΑΑ: Αρχικά με δυσπιστία, στη συνέχεια με περιέργεια, πλέον με ενθουσιασμό. Τουλάχιστον το μέρος της κοινωνίας που ασχολείται με το φεστιβάλ. Ενθουσιαστήκαμε όταν μάθαμε ότι νέοι άνθρωποι από το Αίγιο, με αφορμή το φεστιβάλ, ασχολήθηκαν με το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου και μάλιστα το σποτ της φετινής διοργάνωσης είναι δημιουργία τέτοιων παιδιών: της Αθηνάς Δεληγεωργοπούλου και του Γιάννη Τσάνη, με τους συμμετέχοντες να προέρχονται από την πόλη του Αιγίου. Πάντως, για εμάς το σημαντικότερο στοίχημα είναι να νιώσουν καταρχάς οι Αιγιώτες ότι το φεστιβάλ είναι δικό τους, να το αγαπούν και να το προσέχουν.

Πώς θα θέλατε να δείτε το φεστιβάλ αυτό στο μέλλον; Ποια είναι τα σχέδιά σας;

ΑΑ: Όπως ανέφερα και παραπάνω, θέλουμε το φεστιβάλ να αγκαλιαστεί από το σύνολο της τοπικής κοινωνίας και με βάση τον διεθνή χαρακτήρα του να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με δημιουργούς σε όλο τον κόσμο, κάτι το οποίο συμβαίνει ήδη. Θέλουμε να αναδείξουμε τη σχέση του Θόδωρου Αγγελόπουλου με την πόλη, αλλά και το έργο του καθαυτό. Έχουμε σκοπό να εμπλουτίσουμε τις παράλληλες δράσεις, να προστεθούν μέρα ή μέρες στο φεστιβάλ, να φιλοξενήσουμε γνωστούς δημιουργούς στην πόλη. Η ένταξη στο φεστιβάλ ενός Pitching Lab, καθώς και μιας αγοράς που θα προσελκύσει παραγωγούς είναι στα άμεσα σχέδιά μας, όπως και συνεργασία με ακόμα περισσότερους φορείς και φεστιβάλ.

ΘΠ: Η εδραίωση του φεστιβάλ σαν ένας αναγνωρισμένος θεσμός της εγχώριας και διεθνούς κινηματογραφικής κοινότητας. Η περαιτέρω ανάπτυξή του με εμπλουτισμό και ποικιλία παράλληλων δράσεων και βέβαια ο αναπτυξιακός του στόχος με την παράλληλη λειτουργία του Film Office Δήμου Αιγιαλείας. Είμαστε έτοιμοι για την ίδρυση του Film Office, το οποίο θα λειτουργεί σαν αναπτυξιακός μοχλός για την περιοχή με την προσέλκυση οπτικοακουστικών παραγωγών στην Αιγιάλεια με πολλαπλά οφέλη.

Γιατί να έρθει κάποιος στο Αίγιο από τις γύρω περιοχές ή και ακόμα από την Αθήνα για το φεστιβάλ; Τι είναι αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει;

ΑΑ: Πρόκειται για ένα εξωστρεφές φεστιβάλ, που πραγματοποιείται σε ένα από τα καλύτερα venues που προσωπικά γνωρίζω, τον κήπο του Πολύκεντρου Συνεδριακού Κέντρου. Οι ταινίες που επιλέγονται και προβάλλονται είναι ένα ευτύχημα ότι αποτελούν την αφρόκρεμα της παγκόσμιας παραγωγής. Υπάρχει νεανική διάθεση, που συνδυάζεται με την εκτίμηση της κινηματογραφικής παράδοσης, ενώ από την πρώτη κιόλας διοργάνωση τιμούν το φεστιβάλ με την παρουσία τους σημαντικοί άνθρωποι του κινηματογράφου. Επίσης, η Αιγιάλεια είναι μια περιοχή που μπορεί να ικανοποιήσει κάθε επισκέπτη, το τοπίο εναλλάσσεται συνεχώς, ενώ η αγγελοπουλική κινηματογραφική γεωγραφία είναι εδώ για να την ανακαλύψει ο καθένας. Ως προς το τι το κάνει να ξεχωρίζει… νομίζω είναι το μεράκι που υπάρχει πίσω από αυτή τη δουλειά, κάθε επιτυχία μας γεμίζει χαρά και κάθε σφάλμα ή αμέλεια, μας στενοχωρεί και τελικά μας διδάσκει.΄

ΘΠ: Η εύκολη και άμεση πρόσβαση από μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Πάτρα), σε μια περιοχή με εξαιρετικό και πολυποίκιλο φυσικό ανάγλυφο, σε συνδυασμό με ένα εμβληματικό παραλιακό μέτωπο είναι σημαντικοί λόγοι να συνδυάσει κάποιος ένα ταξίδι αναψυχής με μια γεμάτη κινηματογραφική εμπειρία. Το σκηνικό που φτιάχνουμε κάθε χρόνο στον κήπο της Χαρτοποιίας δίπλα από τη θάλασσα ταιριάζει απόλυτα με τις δράσεις του φεστιβάλ και το πολύ ποιοτικό του πρόγραμμα προβολών.

Δείτε περισσότερες στιγμές από το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αιγίου «Θόδωρος Αγγελόπουλος»