Εξι χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Μάικλ Μιλς μάς έδωσε με τη δεύτερη μόλις ταινία του, τους «Πρωτάρηδες», μια από τις πιο απρόσμενα τρυφερές εκπλήξεις εκείνης της κινηματογραφικής σεζόν, η οποία χάρισε στον εκπληκτικό Κρίστοφερ Πλάμερ το Οσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου και στον Γιούαν ΜακΓκρέγκορ έναν από τους πιο όμορφους ρόλους της καριέρας του.
Φέτος επιστρέφει με το «20th Century Women» μία αυτοβιογραφική ταινία «αφιερωμένη στις γυναίκες που τον μεγάλωσαν, στη μητέρα του, την αδελφή του, τα κορίτσια που ερωτεύτηκε ή θαύμαζε στο σχολείο και στη σκηνή του punk που του δίδαξε όσα ξέρω για τον κόσμο».
Η ταινία εκτυλίσσεται στη Σάντα Μπάρμπαρα του 1979 και ακολουθεί την Ντοροτέα Φιλντς (Ανέτ Μπένινγκ), μια αποφασιστική, ανύπαντρη μητέρα στα 50 της, η οποία προσπαθεί να μεγαλώσει με τον καλύτερο τρόπο τον έφηβο γιο της, Τζέιμι (Λούκας Τζέιντ Ζούμαν), σε μια εποχή που σημαδεύεται από πολιτιστικές αλλαγές και επαναστατική διάθεση. Η Ντοροτέα επιστρατεύει τη βοήθεια δύο νεότερων γυναικών στην ανατροφή του Τζέιμι: την Αμπι (Γκρέτα Γκέργουιγκ), μια απελευθερωμένη πανκ καλλιτέχνιδα που ζει ως οικότροφος στο σπίτι της οικογένειας, και την Τζούλι (Ελ Φάνινγκ), μια προκλητική έφηβη γειτόνισσα.
Δείτε κι αυτό: Οι υπέροχες ηρωίδες του Μάικ Μιλς αποκαλύπτονται στο πρώτο τρέιλερ για το (οσκαρικό) «20th Century Women»
Το Σάββατο 8 Οκτωβρίου το «20th Century Women» έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης, με τον Μιλς να παραδέχεται ότι «σε μία τέτοια μέρα που ο μισογυνισμός έχει την τιμητική του, χαίρεται που καταθέτει το δικό του ευχαριστώ στις γυναίκες» (ήταν η πρώτη μέρα του «Grub them by the p*ssy» σκανδάλου του Ντόναλντ Τραμπ).
Η ταινία άρεσε πολύ, οι κριτικοί αποθεώνουν τον Μιλς ως έναν τρυφερό σκηνοθέτη που ξέρει πώς να χειριστεί ειλικρινές, γλυκόπικρες ισορροπίες. Ολοι εξυπνούν την Φάνινγκ για την σύνθετη και πολυεπίπεδη ερμηνεία της, όλοι έχουν κάτι να πουν για την Γκέργουικ.
Ομως όλοι οι πηγαίοι τίτλοι είναι αφιερωμένοι στην Ανετ Μπένινγκ. Ολοι υποκλίνονται. Ολοι μιλούν για Οσκαρ.
Τα επιχερήματα των κριτικών είναι ότι η Μπένινγκ καταθέτει μία δουλεμένη ερμηνεία, γεμάτη μικρές λεπτομέρειες και δύσκολες στιγμές. Και το κάνει με εμπειρία και αυτοπεποίθηση.
Κακά τα ψέμματα - δεν υπάρχουν πολλές ταινίες που να επιτρέπουν σε μία ηθοποιό άνω των 50 (η Μπένινγκ είναι πλέον 58) να δώσει έναν μεστό, τρισδιάστατο ρόλο. Οχι αν δεν ονομάζεσαι Μέριλ Στριπ. Αν μία τέτοια ερμηνεία καταφέρει και περάσει του χολιγουντιανού συστήματος, ναι, οι πιθανότητες για ένα Οσκαρ είναι μεγάλες.
Βέβαια θα έχει μεγάλο ανταγωνισμό φέτος: την Εμα Στόουν για το «La La Land», την Νάταλι Πόρτμαν για το «Jackie», τη Βαϊόλα Ντέιβις για το «Fences».
Για να δούμε αν θα τα καταφέρει. Αν βρεθεί στην πεντάδα θα είναι η τέταρτη φορά της στα Οσκαρ: «The Grifters» (1990), «American Beauty» (1999), «Being Julia» (2004), «The Kids Are All Right» (2010).
Περιμένουμε την ταινία με ανυπομονησία!
Διαβάστε περισσότερα:
