Μερικές ταινίες έχουν ήδη προδιαγράψει το μέλλον τους από την αρχή. Τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται να τρέξεις σε μάντισσες και χαρτορίχτρες για να καταλάβεις το πόσο κακή (ή καλή) μπορεί να είναι μια ταινία, μόνο και μόνο έχοντας μια ιδέα από την πλοκή της. Και στη νέα ταινία τρόμου «Τα Ταρώ του Θανάτου» το μέλλον αυτό προβλέπεται εξ αρχής αρκετά κακό.
Oταν μια παρέα φίλων παραβιάζει τον ιερό κανόνα της τράπουλας των Ταρώ - ποτέ να μην χρησιμοποιείς την τράπουλα κάποιου άλλου - απελευθερώνουν εν αγνοία τους ένα ανείπωτο κακό που είναι παγιδευμένο μέσα στα καταραμένα χαρτιά. Ενας προς έναν έρχονται αντιμέτωποι με τη μοίρα για να καταλήξουν σε έναν αγώνα δρόμου ενάντια στο θάνατο και να ξεφύγουν από το μέλλον που προδιαγράφουν τα Ταρώ.
Βασισμένο στο young adult βιβλίο «Horrorscope» (αυτά τα puns έχουν ξεφύγει), η ταινία είναι μια ταινία τρόμου η οποία εξελίσσεται μέσα σε ένα σύμπαν που μοιάζει σαν ένα τεράστιο κινηματογραφικό horror κλισέ. Πόρτες, που τρίζουν, ανοίγουν και κλείνουν μόνες τους, έφηβοι που παίρνουν τις λάθος αποφάσεις, σκοτεινοί και μισοφωτισμένοι διάδρομοι, στοιχειωμένα αντικείμενα, jump scares, επιζώντας προηγούμενου περιστατικού που βοηθά τους ήρωες... Και η λίστα συνεχίζεται.
Αν κάποιος κοιτάξει βέβαια καλύτερα θα δει πως πρόκειται και για ένα κακέκτυπο rip-off του «Final Destination» όπου έφηβοι προσπαθούν να γλυτώσουν τη μοίρα του θανάτου που τους έχει πέσει πάνω σαν κατάρα, μόνο που εδώ, η εφευρετικότητα των (αναίμακτων) θανάτων μοιάζει σαν να πάρθηκε από τον πάτο του καλαθιού των εκπτώσεων. Ακόμα και το σενάριο φαίνεται να μην σέβεται ούτε τους ίδιους τους ήρωες, των οποίων η προσωπικότητα δεν ξεπερνά τα χαρακτηριστικά των ζωδίων τους στο διάβασμα των Ταρώ στην αρχή, αλλά ούτε την ίδια την πλοκή η οποία είναι τόσο προβλέψιμη και ανόητη που μοιάζει σαν μια παρωδία άλλων καλύτερων, παρόμοιων, ταινιών.
Κι όταν προσπαθεί να το ρίξει λίγο στο χαβαλέ, ακόμα και τότε η ταινία παίρνει τον εαυτό της τόσο στα σοβαρά όσο να σε κάνει να μην αφεθείς πλήρως σε αυτό την παράλογη και εντελώς φορμαλιστική ταινία τρόμου. Θα μπορούσε να βρει το κοινό της σε έφηβους του multiplex, αλλά ακόμα κι εκείνοι ξέρουν το μέλλον τους καλύτερα από το να δουν αυτή την παντελώς αδιάφορη ταινία τρόμου.
