Τις επόμενες ημέρες θα φανεί αν μια καλοφτιαγμένη, λαμπερή Αγκαθα Κρίστι είναι αυτό που χρειάζονται οι αίθουσες για να χαρούν: τι σίγουρο είναι ότι θα χαρούν όσοι επιλέξουν αυτή, τη νέα σκηνοθετική δουλειά του Κένεθ Μπράνα, τόσο πιο ταιριαστή στο στιλ του, αυτό του εστέτ καλόβολου... χάχα, απ' ό,τι το πρόσφατο «Belfast».
Κοντά μια πενταετία μετά το άνισο, κατά στιγμές μπουρδουκλωμένο, συχνά γκροτέσκ «Εγκλημα στο Οριεντ Εξπρές» (και τέσσερις δεκαετίες μετά την κλασική κινηματογραφική βερσιόν της ιστορίας, του 1978 με τον Πίτερ Ουστίνοφ), ο Μπράνα μοιάζει να έχει κατακτήσει το πνεύμα και τις προθέσεις της ανεπανάληπτης συγγραφέα μυστηρίου. Η ίδια η ταινία αποτέλεσε ένα γρίφο πωλήσεων, μάρκετινγκ και... crisis management, καθώς στα δύο χρόνια καθυστέρησης που της επέβαλε η πανδημία (εξ ου και βγαίνει στις αίθουσες μαζί με το «Belfast»), ο Αρμι Χάμερ είδε την καριέρα του να καταστρέφεται, από κυρίαρχος ζεν πρεμιέ και θαυμάσιο ηθοποιός έγινε κατηγορούμενος κανίβαλος, ενώ και η Λετίσια Ράιτ, που ενσαρκώνει με ακτινοβολία τη Ρόζαλι, αντιμετώπισε την κατακραυγή με τις αντιεμβολιαστικές δηλώσεις της.
Πέρα από τα... making of σκάνδαλα, αυτή εδώ η αινιγματική βόλτα στην Αίγυπτο είναι συνεπής, αγωνιώδης, φωτογενής και διασκεδαστική. Η πλούσια κληρονόμος Λινέτ Ρίτζγουεϊ (η Γκαλ Γκαντότ πιο πικάντικη κι αισθησιακή παρά ποτέ), παντρεύεται τον απένταρο γόη Σάιμον Ντόιλ (ο Αρμι Χάμερ που θυμίζει γιατί έγινε σταρ), αρραβωνιαστικό τής ως τότε κολλητής φίλης της, Τζάκλιν (η Εμα Μάκι του «Sex Education» καταφέρνει να κλέψει την παράσταση κι από την Γκαντότ και από τις... γραφικές πυραμίδες), η οποία ακολουθεί το ζευγάρι στο μήνα του μέλιτος στο Κάιρο, κουβαλώντας πιστόλι, φθόνο και μοιραίες προθέσεις. Μαζί τους - και στην κρουαζιέρα που θα κάνουν στον Νείλο, με σημαντικό σταθμό στο Αμπού Σίμπελ - βρίσκεται ο πανέξυπνος, σχολαστικός και αξιαγάπητα αφόρητος Βέλγος ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό (και πάλι ο Κένεθ Μπράνα με σημαντικά κατεβασμένους τόνους από το «Οριεντ Εξπρές») κι ευτυχώς γιατί οι μυστηριώδεις δολοφονίες που ξεκινούν εν πλω, πάνω στο ζηλευτό Κάρνακ, δεν θα σταματήσουν ώσπου εκείνος ν' ανακαλύψει τον ένοχο. Μαζί ταξιδεύει το εντουράζ της Λινέτ που εκτείνεται σ' όλες τις κοινωνικές τάξεις (φυσικά με έμφαση στην υψηλή), από τον νεόπτωχο αριστοκράτη παιδικό της φίλο (γοητευτικός ο Τομ Μπέιτμαν ως Μπουκ) με τη μητέρα του (πάντα πολύτιμη παρουσία η Ανέτ Μπένινγκ), ως τον στοϊκό αντίζηλο του γαμπρού, γιατρό Γουίντλσαμ ενός πρωτοφανώς συγκρατημένου Ράσελ Μπραντ, την εν πλω entertainer τής Σόφι Οκονέντο, την πληγωμένη υπηρέτρια τής Ρόουζ Λέσλι, την ισοπεδωτική μεγαλοαστή κομμουνίστρια τής Τζένιφερ Σόντερς.
Καθώς η πλοκή είναι εν πολλοίς γνωστή (ο Μπράνα προσθέτει στοιχεία κυρίως στον δικό του ήρωα, τον διαβόητο Πουαρό, για τον οποίο μαθαίνουμε όχι απλώς πώς απέκτησε το εμβληματικό μουστάκι του, αλλά κι ότι κάπου, κάποτε, υπήρξε τραυματίας του πολέμου και του έρωτα), ο σκηνοθέτης εστιάζει στο ύφος και την εικόνα. Το χιούμορ είναι κοφτό, ο ταξικός σχολιασμός της Αγκαθα Κρίστι παρών, όμως για μια ταινία με χαρακτηριστικό all star cast, οι αληθινοί σταρ του φιλμ είναι από τη μια τα σκηνικά - το εκπάγλου καλλονής ποταμόπλοιο Κάρνακ, οι φωτογενείς πυραμίδες, μια σε cgi, μια πραγματικές, τα νάιτ κλαμπ και τα παλάτια - κι από την άλλη τα κοστούμια, μελετημένα, διακριτικά εκσυγχρονισμένα, ζηλευτά. Οι ιστορίες της Αγκαθα Κρίστι, τόσο στο χαρτί, όσο και στην οθόνη, ήταν εξ αρχής ταυτισμένες με την πνευματώδη ψυχαγωγία και... το λούσο κι αυτή τη φορά ο Μπράνα πετυχαίνει μια απολαυστική ισορροπία και μια έξω καρδιά (έστω κι αν φονική) διάθεση.
