Στα 88 του χρόνια, ο ωραιότερος άνδρας που πέρασε ποτέ από το σινεμά, πέθανε ήσυχα στο σπίτι του στη Γαλλία. Τελευταία πράξη στον ήδη θρυλικό, κινηματογραφικό εντός και εκτός οθόνης, αμφιλεγόμενο και γεμάτο μικρούς και μεγαλύτερους θανάτους βίο και πολιτεία του.
Οι τίτλοι αρχής είναι το δεύτερο μεγαλύτερο φετίχ των ταινιών του Τζέιμς Μποντ μετά τα τραγούδια και μαζί μια παράδοση που ξεκίνησε σχεδόν αθόρυβα για να εξελιχθεί σε ένα collector's item. Το Flix τους συγκέντρωσε όλους μαζί σε ένα βίντεο... για τα μάτια σας μόνο!
Ποιος θα το περίμενε πως αυτό το ανήλικο αγόρι από το τσίρκο, με την μάσκα ντόμινο, την κίτρινη κάπα, το κόκκινο γιλέκο, τις μπότες ξωτικού και το καυτό πράσινο σορτσάκι, επρόκειτο να αποδειχθεί τόσο καταλυτικός για την πορεία όχι μόνο των υπερηρωικών κόμικς αλλά και της παγκόσμιας ποπ κουλτούρας. Ο Μανώλης Βαμβούνης, στον απόηχο της επιτυχίας του «The Dark Knight Rises», συστήνει τους 7 + 3 κομιξικούς και κινηματογραφικούς Ρόμπιν!
Συγκεντρώνει εκατοντάδες ταινίες, κερδίζει κάθε χρόνο όλο και πιο εντυπωσιακές παγκόσμιες πρεμιέρες, έχει χώρο για εναλλακτικό σινεμά, αλλά αποτελεί και τον καλύτερο προάγγελο των Οσκαρ. Πώς τα καταφέρνει και τι να περιμένουμε από τη φετινή διοργάνωση;
Θα πάρει ο Τέρενς Μάλικ το Χρυσό Λέοντα, ενάμιση χρόνο μετά το Χρυσό Φοίνικα για το «Δέντρο της Ζωής»; Θα είναι το «Τhe Master» η ταινία που θα διχάσει το Φεστιβάλ; Και πόσο θα στοιχίσει στη Βενετία η «καλλιτεχνική» στροφή του νέου διευθυντή της Αλμπέρτο Μπαρμπέρα; Λίγο πριν ξεκινήσει η 69η Μόστρα, το Flix ριψοκινδυνεύει προβλέψεις...
Με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου που ξεκινούν στις 27 Ιουλίου, το Flix φτιάχνει τη λίστα με τις σημαντικότερες ταινίες που βρέθηκαν στις κερκίδες αποτυπώνοντας ένα μέρος του πνεύματος και της εορταστικής ατμόσφαιρας της κορυφαίας αθλητικής διοργάνωσης στον κόσμο.
Με ένα κείμενο φόρο τιμής στην αγάπη του Morrissey για τον κινηματογράφο, μια ξενάγηση στις αγαπημένες ταινίες του, ένα βίντεο mixtape με τα φιλμ που ενέπνευσαν τα σινεφίλ εξώφυλλα των Smiths και ένα χρονολόγιο της κυκλοφορίας τους, το Flix επιστρέφει στα χρόνια της γλαδιόλας.
Χθες το πρωί είχαμε όλοι μήνυμα στον υπολογιστή μας. Η Νόρα Εφρον δεν είναι πια μαζί μας. Μία είδηση στις κινηματογραφικές, πολιτιστικές στήλες. Ενα γεγονός που δεν είναι προσωπικό, ούτε αγγίζει τη σοβαρότητα άλλων μας προβλημάτων. You're right, you're right, I know you're right...
Το «Ακρωτήρι του Φόβου» του Τζ. Λι Τόμπσον από το 1962 που βγαίνει σε επανέκδοση αυτήν την εβδομάδα στις αίθουσες, αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση ταινίας που αποδείχθηκε κατώτερη από το ριμέικ της, το 1991 από τον Μάρτιν Σκορσέζε. Ποια άλλα ριμέικ κατάφεραν όμως μέσα στα χρόνια να ξεπεράσουν τον original εαυτό τους;
Οταν, ακριβώς 30 χρόνια πριν σαν σήμερα, το «Blade Runner» έβγαινε στους κινηματογράφους, λίγοι ήταν αυτοί που μπορούσαν να προβλέψουν πως θα άντεχε στο χρόνο σαν ένα σημείο αναφοράς για την επιστημονική φαντασία, την ποπ κουλτούρα και το ανδροειδές που όλοι κρύβουμε μέσα μας.
Τριάντα χρόνια μετά την έξοδο του στους κινηματογράφους, το «Ε.Τ. Ο Εξωγήινος» παραμένει αυτή η σπουδαία ταινία που μετέτρεψε τον φόβο του «ξένου» σε ένα διαχρονικό παραμύθι, καταδικασμένο να μείνει για πάντα κλασικό.
Το Flix επιστρέφει για τελευταία φορά σε ένα από τα καλύτερα διαγωνιστικά προγράμματα της ιστορίας του Φεστιβάλ Καννών και ξεχωρίζει τις ταινίες που το ενθουσίασαν, το απογοήτευσαν, το δίχασαν. Οσες δηλαδή έκαναν το 65ο Φεστιβάλ Καννών αντάξιο της φήμης του!
Θα φύγει ο Μίκαελ Χάνεκε από τις Κάννες με έναν δεύτερο Χρυσό Φοίνικα; Θα αγνοήσει η κριτική επιτροπή τον ενθουσιασμό που προκάλεσε η επιστροφή του Λεός Καράξ; Θα επιβεβαιωθεί η φήμη που θέλει τον Νάνι Μορέτι ξετρελαμένο με τη στροφή του Κεν Λόουτς στην κωμωδία; Και θα καταφέρει η Μαριόν Κοτιγιάρ να πάρει το βραβείο γυναικείας ερμηνείας που αξίζει; Οι απαντήσεις ακολουθούν!
Η επιστροφή του Λεός Καράξ με το «Holy Motors», 13 χρόνια μετά την τελευταία ταινία του, αφήνει ασυγκίνητους μόνο όσους δεν κατάλαβαν ποτέ ότι πίσω από το enfant terrible του γαλλικού σινεμά κρυβόταν πάντοτε ένας δημιουργός καταδικασμένος να ζει για πάντα εκεί που απομονώνονται όσοι δεν φοβούνται να καούν από την ίδια τους την Τέχνη.