Η Σμαράγδα Καρύδη δεν χρειάζεται συστάσεις. Καμιά φορά χρειάζεται... επανασυστάσεις, όπως τώρα που, με το ρόλο της Μαριέλλας στο «Dodo» του Πάνου Χ. Κούτρα δείχνει ένα ερμηνευτικό πρόσωπό της (και τι όμορφο πρόσωπο!) που έχει μεγαλύτερο βάθος, μεγαλύτερη δύναμη απ' ό,τι είχαμε ως τώρα δει.
Διαβάστε τη γνώμη του Flix για το «Dodo»: H πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του Πάνου Χ. Κούτρα είναι η ανθρώπινη τραγικωμωδία του μέλλοντος.
Το «Dodo», που βγαίνει στις αίθουσες την Πέμπτη, 10 Νοεμβρίου, μετά από μια πανηγυρική πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών, εκτυλίσσεται σε μια πολυτελή, απομονωμένη βίλα, με πισίνα, κήπο και πρόσφορες κρυψώνες. Εδώ ζει η Μαριέλλα με τον άντρα της, τον Παύλο Καρακώστα, ένα πάλαι ποτέ πλούσιο ζευγάρι στο χείλος της οικονομικής καταστροφής. Σε δυο μέρες παντρεύουν την κόρη τους, τη Σοφία, μ' έναν πολύφερνο γαμπρό που θα λύσει τα προβλήματά τους: όχι όμως κι εκείνα που προκύπτουν όταν, από το πουθενά, ανακαλύπτουν στον κήπο τους ένα καταδιωκόμενο ντόντο με ιδιαίτερη αγάπη για τα ποπ κορν. Ενα πουλί που έχει εξαφανιστεί εδώ και 300 χρόνια και που έρχεται για να θυμίσει, ίσως, ότι οι τελευταίες ρανίδες ανθρώπινης τρυφερότητας έχουν, πρέπει, μπορεί να διασωθούν. Εστω κι αν χρειαστεί να περάσουν από το λαγούμι της αποκάλυψης και της αυτογνωσίας, σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων.
Δείτε ακόμη: To Flix συναντάει το «Dodo» του Πάνου Χ. Κούτρα στις Κάννες
Η Καρύδη, με μια πολύχρονη καριέρα στο σινεμά, από τη «Θηλυκή Εταιρία» του Νίκου Περάκη ως τους «Τέλειους Ξένους» του Θοδωρή Αθερίδη, αλλά με πολύ λιγότερους σταθμούς απ' ό,τι έχει κάνει στην τηλεόραση ή το θέατρο, ντύνει τη «Μαριέλλα» της με μια ερμηνεία γόνιμης μελαγχολίας, εσωτερικής σύγκρουσης κι εξωτερικής κομψότατης θλίψης, όπως ποτέ ως τώρα δεν την είχαμε δει.
Σ' αυτή, τη χώρα του «Dodo» λοιπόν, σαν άλλη Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, μάς ξεναγεί η Σμαράγδα, μιλώντας για τη συνεργασία της με τον Κούτρα και τους άλλους ηθοποιούς και συντελεστές της ταινίας, αλλά και για τις δικές της προσδοκίες από το σινεμά, από το χρόνο, για το εάν η ενηλικίωσή της σε μια καλλιτεχνική οικογένεια ήταν, όντως, προνόμιο, για όσα αγαπά και για όσα βάζει, μεγαλώνοντας, σε προτεραιότητα στη ζωή και την τέχνη της. Δείτε το βίντεο παρακάτω.
